هولوکاست و نسلکشی، این بار در میانمار
هولوکاست و نسل کشی این بار در میانمار
جای بسی تعجب و شگفتی است در دنیایی که افراد برای کوچک ترین تغییر در حال جسمی حیوانات تب می کنند، و حالشان خراب می شود، چرا کشتار جمعی انسان مظلوم و بی گناه، ذره ای در قلب آنان تلنگر و نرمش به وجود نمی آورد و موجب نمی شود که در برابر جنایات سخت نظامیان میانمار واکنش مناسب از خود نشان دهند.طرفداران حقوق بشر حتی اگر ادعای ایمان و خدا پرستی ندارند، سزاوار است به حکم آزادی خواهی و آزاد مردی به دفاع از مظلوم برخیزند؛ کما اینکه از سرور شهیدان عالم امام حسین(علیه السلام)این نقل شده است:«إن لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم؛[4] اگر دین ندارید و از قیامت نمی ترسید، لااقل در دنیای خود آزاده باشید.»
بازگشت «اصحاب اخدود»
در روزگاری به سر می بریم، که هزاران کودک و زن «روهینگایی« تنها به جرم مسلمانی و خداپرستی مورد هجمه ددمنشانه متعصبان بوداییان قرار گرفته اند، رفتار وحشیانه بودایی یان میانماری بی شباهت به رفتار وحشیانه ی «اصحاب اُخدُود» نیست، اصحابی که مردم را تنها به جرم خدا پرستی آتش می زدند:«قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ، إِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ، وَ هُمْ عَلى ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنینَ شُهُودٌ، وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزیزِ الْحَمیدِ؛[بروج، آیه4-8] مرگ بر شكنجه گران صاحب گودال (آتش)، آتشى عظیم و شعله ور! هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام مى دادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مى كردند! آنها هیچ ایرادى بر مؤمنان نداشتند جز اینكه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند.»
اصحاب اخدود در دنیای مدرن، به واقع نظامیان میانماری و همچنین مدعیان دروغین حقوق بشر در سازمان ملل اند، که ظلم رفته بر مسلمانان «روهینگایی» را می بینند و لب به اعتراض باز نمی گشایند.
سکوت مرگبار مدعیان حقوق بشر
مقام معظم رهبری در محکومیت این سکوت مرگبار و ننگین مدعیان حقوق بشر، در درس خارج خود این چنین بیان داشتند: «این فجایع در مقابل چشم کشورها و دولتهای اسلامی و مجامع جهانی و دولتهای ریاکار و دروغگوی مدعی حقوق بشر از سوی دولت بیرحم میانمار، در حال رخ دادن است. مدعیان حقوق بشر که گاهی برای مجازات یک مجرم در یک کشور، جنجال و هیاهو میکنند، در مقابل کشتار و آواره شدن دهها هزار نفر از مردم میانمار، هیچ عکسالعملی نشان نمیدهند.»جوامع انسانی و مدعیان حقوق بشر که در برابر این نسل کشی و ظلم سکوت می کنند، باید بدانند، که هیچ بعید نیست روزگاری آنان نیز گرفتار این آتش کینه و تعصب عصر جاهلیت مدرن شوند؛ کما اینکه در منابع روایی از رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) این چنین نقل شده است: «إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ یَأْخُذوا عَلى یَدَیْهِ أَوْشَكَ أَنْ یَعُمَّهُمُ اللّهُ بِعِقابٍ مِنْهُ؛[1] مردم آنگاه كه ظالم را ببینند و او را باز ندارند، انتظار مىرود كه خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.»
واکنش شگفت انگیز کشورهای اسلامی
جای بسی تعجب و شگفتی است که کشورهای اسلامی نیز تا کنون واکنش در خور توجهی در برابر این رفتار ددمنشانه از خود نشان نداده اند. البته مقصود از واکنش و عکس العمل مناسب به معنای رفتار غیر عقلانی و از جنس تکفیری های وهابی نیست؛ چرا که این گونه رفتارها حال و روز مسلمانان «روهینگایی« را بدتر می کند، عکس العمل مناسب نسبت به این رفتارهای ظاللمانه در سخنان مقام معظم رهبری این چنین انعکاس یافته است:«حضرت آیت الله خامنه ای با تأکید بر لزوم ورود و اقدام عملی دولت های اسلامی، گفتند: البته منظور از اقدام عملی، لشکرکشی نیست بلکه باید فشار سیاسی، اقتصادی و تجاری خود را بر دولت میانمار افزایش دهند و علیه این جنایات در مجامع جهانی فریاد بکشند. ایشان تشکیل کنفرانس سازمان همکاری اسلامی با موضوع فجایع میانمار را ضروری خواندند و خاطرنشان کردند: دنیای امروز، دنیای ظلم است و جمهوری اسلامی باید این افتخار را برای خود حفظ کند که علیه ظلم در هر نقطه از جهان، چه در مناطق اشغالی توسط صهیونیستها، چه در یمن و بحرین و چه در میانمار، موضع صریح و شجاعانهی خود را اعلام کند.»[2]
مرگ بر شكنجه گران صاحب گودال (آتش)، آتشى عظیم و شعله ور! هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام مى دادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مى كردند! آنها هیچ ایرادى بر مؤمنان نداشتند جز اینكه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند.»
اصحاب اخدود در دنیای مدرن، به واقع نظامیان میانماری و همچنین مدعیان دروغین حقوق بشر در سازمان ملل اند، که ظلم رفته بر مسلمانان «روهینگایی» را می بینند و لب به اعتراض باز نمی گشایند.نه تنها ایران بلکه تمام کشورهای اسلامی بر اساس منطق و فرهنگ قرآن وظیفه دارند که با دیدن این منکر اجتماعی و جهانی سکوت را بشکنند، به دفاع از مظلوم بپردازند، و نجات از آن کسانی است که سکوت را بشکنند و از جنایت جلوگیری کنند: «أَنْجَیْنَا الَّذینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوء؛[اعراف، آیه 165] نهى كنندگان از بدى را رهایى بخشیدیم»
باید در مسلمانی خود شک کرد
به راستی مسلمانان و کشورهای اسلامی که جنایات وحشیانه «نظامیان و بوداییان میانمار» را می بییند و سکوت می کنند باید در مسلمانی خود شک کنند، چرا که بر اساس منطق و فرهنگ قرآن و روایات سکوت جایز نیست، کسی که صدای مظلومیت یک مسلمان را بشنود و بپانخیزد مسلمان نیست! کما اینکه در منابع روایی نقل شده است: «وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِى یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ؛[3] هر كسى فریاد و استغاثه انسانى را بشنود كه مسلمانان را به یارى وكمك مى طلبد و به یارى او نرود، مسلمان نیست.»سخن آخر
طرفداران حقوق بشر حتی اگر ادعای ایمان و خدا پرستی ندارند، سزاوار است به حکم آزادی خواهی و آزاد مردی به دفاع از مظلوم برخیزند؛ کما اینکه از سرور شهیدان عالم امام حسین(علیه السلام)این نقل شده است:«إن لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم؛[4] اگر دین ندارید و از قیامت نمی ترسید، لااقل در دنیای خود آزاده باشید.»پی نوشت ها:
[1]. نهج الفصاحه ص 323، ح 833.
[2]. بیانات رهبر انقلاب در ابتدای جلسه درس خارج فقه درباره فجایع میانمار. 21/06/۱۳۹۶.
[3]. [ الكافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج۲ ؛ ص۱۶۴، ح۵.
[4]. اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى، ص120.