دو عبارت فراموش شده از خطبه غدیر

 بسیاری از عبارت‌های آن خطبه بلند حتی برای شیعیان نشنیدنی مانده است. در آن خطبه بود که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) مردم را مورد خطاب قرار داد و فرمود:
«فَأُعْلِمَ كُلَّ أَبْیَضَ وَ أَسْوَدَ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ ع أَخِی وَ وَصِیِّی وَ خَلِیفَتِی وَ الْإِمَامُ مِنْ بَعْدِی الَّذِی مَحَلُّهُ مِنِّی مَحَلُّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی وَ هُوَ وَلِیُّكُمْ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ وَ رَسُولِه؛ پس سفید و سیاه بداند که علی‌بن‌ابی‌طالب برادر من و جانشین من و امام پس از من است. جایگاه او برای من مانند هارون نسبت به موسی است مگر آنکه او بعد از من پیامبر نیست بلکه ولیّ شما بعد از خدا و رسول خداست.»( الاحتجاج،ج۱،ص۵۹)
باز در ادامه همین خطبه حضرت محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «مَلْعُونٌ‏ مَلْعُونٌ‏ مَغْضُوبٌ‏ مَغْضُوبٌ مَنْ رَدَّ عَلَیَّ قَوْلِی هَذَا وَ لَمْ یُوَافِقْه؛ ملعون است ملعون است مغضوب است مغضوب است کسی که این گفته مرا رد کرده و با آن موافقت نکند.»(همان،ص۶۰) حال با شنیدن و دیدن این عبارات باز کسی می‌تواند مولا را در عبارت نخستین به معنای دوست بداند؟! و چرا اهل سنت بر ندیدن لفظ وصی و خلیفه در خطبه اصرار دارند؟!

---

منبع:
کانال نشر معارف قرآن و حدیث