تبیان خاطرات «شیخ صادق خلخالی» را منتشر کرد
همزمان با 38مین سالگرد واقعه هفده شهریور، وبسایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان در یک بازخوانی تاریخی، به روایت خاطرات «شیخ صادق خلخالی» نخستین حاکم شرع دادگاه انقلاب اسلامی پرداخت.
هومن بهلولی
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، «حاشیههای شیخصادق خلخالی» عنوان گزارشی ست که توسط بخش تاریخ ایران و جهان موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان منتشر شده و به بازخوانی این خاطرات پرداخت.
این خاطرات در هفتهنامه «امید ایران» در تاریخ ۴ تیر ۱۳۵۸ منتشر شده و به مناسبت سی و هشتمین سالگرد واقعه هفده شهریور بازروایت شده که در بخشی از آن آمده است:«من ذاتا آدم جنجالی نیستم ولی کاری که بعد از انقلاب با دست من انجام شده فی حد ذاته جنجالآفرین بود مثل اعدام هویدا، مقدم، پاکروان، نصیری، ربیعی، ناجی، خلعتبری، خسروداد، ریاضی، علامه وحیدی و عده زیادی دیگر یا همچنین صدور حکم اعدام شاه و فرح و دیبا مادرفرح که من غیابا صادر کردم. اینها چیزهایی است که دنیای غرب به آن توجه زیاد دارد و جنجال هم راه میاندازد، اما من خیلی مسائل را میدانم که دیگران نمیدانند و پروندهها موجود است و انشاءالله در آینده این پروندهها در اختیار مردم قرار خواهد گرفت و خلاصه با توجه به این مسائل دردسرهای فراوان برای ما ایجاد شده. سابق من طلبهای بودم که میرفتم درس میگفتم و برمیگشتم اما حالا باید با پاسدار زندگی کنم، در محاصره باشم، محافظ داشته باشم ولی من آدمی هستم که از مرگ در رختخواب هیچ خوشم نمیآید و آرزو میکنم انشاءالله در راه اسلام شهید بشوم. من راجع به تغییر اسم خلیج فارس صحبتی نکردم. خود من سابقا یک رساله در این مورد نوشته بودم که از قدیم اینجا را خلیج فارس میگفتند و این دعوای لفظی است و در آن کتاب یادآور شدم که اینجا در حقیقت نه خلیج فارس بود و نه خلیج عرب بلکه خلیج آمریکا بود برای اینکه همه منافعش به جیب آمریکا و دستنشاندگانش مثل پرتغال و ژاپن میرفت؛ ولی بعد از استقرار جمهوری اسلامی بحمدالله این یک خلیج اسلامی است و منافعش به جیب ملت اسلام میرود. این معنایش تغییر اسم نیست، البته بعضیها توهماتی کردند و به خیالشان ما میخواهیم اسم را تغییر بدهیم. این صحبت بدان معنی نیست مثلا وقتی میگوییم ایران کشور اسلامی است غرض این نیست که این منطقه دیگر «ایران» نباشد و مثلا نامش «کشور اسلام» باشد. به هر حال با استقرار جمهوری اسلامی امیدوارم که همه منافع این خلیج مال خود مسلمانها باشد. من از دوران طلبگی هم عضو فداییان اسلام بودم، مخصوصا یادم است وقتی جنازه رضاخان را میآوردند ما بنزین تهیه کردیم که جنازه را آتش بزنیم ولی متاسفانه نشد. من همیشه دارای روحیهای انقلابی بودم و به همین جرم هم مدت یک سال مرا از مدرسه فیضیه بیرون کردند. این را رفقای قدیمی همه میدانند؛ اما شرایطی که در زمان نواب صفوی یا مرحوم سید عبدالحسین واحدی بود با شرایط فعلی فرق میکند، آن موقع فعالیتها زیرزمینی بود ولی فعالیت امروزی ما علنی و آشکار است، چون دیگر به فعالیت مخفی احتیاجی نیست. ما دادگاه انقلاب داریم و کسانی را که مجرماند میتوانیم به دادگاه بکشانیم. فعالیت فداییان اسلام محدود به ایران نخواهد بود، بلکه در تمام مناطق مسلماننشین فعالیت میکنند و با همه گروههای دینی ارتباط پیدا میکنند و دفتر دایر مینمایند.»
علاقه مندان می توانند برای بازخوانی قسمتهای مختلف این خاطرات به اینجا مراجعه کنند.