پشت پرده نهنگ آبی!

مدتی است که اخباری منبی بر خودکشی شرکت کنندگان در یک بازی اینترنتی، حواشی فراوانی را به همراه داشته. "خودکشی دو دختر 22 ساله در منزل مسکونی‌شان"، "سقوط یک پسر 18 ساله از یک برج" و ... کوچکترین این نمونه‌ها هستند. این بازی از ابتدا آسیب‌های جانی و مالی فراوانی داشت که بتدریج بر آن افزوده شد و اینک به یک بحران غیرقابل کنترل تبدیل شده است.
مخترع بازی نهنگ آبی پسری جوان به اسم فیلیپ بودکین است که در رشته روانشناسی تحصیل میکرده و از دانشگاه اخراج شده است. "فیلیپ بودکین" جوان بیست ودو ساله ی روس سال 2013 پایه های بازی مرگباری را گذاشت که حالا بسیاری را در سراسر جهان به خود مشغول کرده؛ گردانندگان بازی، کسانی که بازی می کنند، خانواده های آنان، مقامات کشورها و روزنامه نگارانی که در این سه، چهار سال هزاران خبر و گزارش به زبان های مختلف درباره ی «نهنگ آبی» تهیه کرده اند.
بودکین با ایده‌ی پاک کردن جهان از زباله های زیستی یک بازی پنجاه مرحله ای را طراحی کرد. او معتقد بود کسانی که فکر می کنند در این جهان ارزشی ندارند و هیچ کس اهمیتی برای آنان قائل نیست زباله های زیستی اند که جهان باید از لوث وجودشان پاک شود! حالا آمارها حاکی از این است که این تز تاکنون در کشورهای مختلف به مرگ بیش از 130 نوجوان و جوان منجر شده است.
البته واضح است که گردانندگان بازی شرکت کنندگان این چالش را مستقیماً زباله خطاب نمی کنند اما طراحی بازی از اساس به گونه ای است که نوجوانانی با خصوصیات انزوا و افسردگی را هدف قرار داده و بنا دارد به آنان کمک کند از شر خودشان خلاص شوند

قاعده‌ی بازی نهنگ آبی چیست؟

این بازی بر اساس رابطه ی بین شرکت کنندگان و گردانندگان بازی پیش می رود و مجموعه ای از وظایف است که هر روز یک بار در نیمه های شب به شرکت کنندگان محول می شود و آنان برای ورود به مرحله ی بعدی بازی باید آن را به انجام برسانند و مدارک و شواهد انجام آن را از راه اینترنت برای گردانندگان بازی ارسال کنند.
پنجاه وظیفه بطور اختصاصی برای هر شرکت کننده در نظر گرفته می شود که بازی را تا پنجاه روز طول می دهد؛ البته هر شرکت کننده تنها عبور از 49 مرحله را می بیند چراکه با عبور از مرحله ی آخر شرکت کننده دیگر در قید حیات نخواهد بود که پیروزی اش را جشن بگیرد!
اطلاع دقیقی از مراحل مختلف بازی در دست نیست اما یافته هایی که از شرکت کنندگانی که بازی را به آخر برده اند به جا مانده و اظهارات کسانی که در تمام کردن آن ناموفق بوده اند، نشان می دهد بازی از مراحل ساده ای مثل ارسال عکس و اطلاعات شخصی برای گردانندگان آغاز می شود و تا بیدار شدن در ساعت مشخصی از نیمه شب و تماشای فیلم های ترسناک، نشستن روی بام و آویزان کردن پاها، رفتن روی لبه ی پل، بالا رفتن از جرثقیل های بلند ساختمانی، گردش شبانه در گورستان ها، حک کردن طرح یک نهنگ آبی روی ساعد با جسمی تیز، بریدن دست و فروکردن سوزن در بدن شرکت کننده را در بر می گیرد؛ آخرین وظیفه -که معنای پیروزی را البته برای گردانندگان بازی کامل می کند- خودکشی است!
در مرحله ی پایانی چالش، شرکت کنندگان که طی 49 روز توسط گردانندگان بازی از نظر روانی برای از بین بردن خودشان آماده شده اند، فرمان خودکشی را دریافت می کنند. (ناگفته نماند که هر شرکت کننده از ابتدای بازی به پایان آن واقف است). گفته می شود گردانندگان بازی با اتکا به اطلاعاتی که در طول بازی از شرکت کننده دریافت کرده اند، او را تهدید می کنند که اگر مراحل بازی را به پایان نبرد، اعضای خانواده اش به خطر می فتند. بنابراین شرکت کننده باید از کارهایی که انجام داده فیلم و عکس تهیه کند تا به گردانندگان بازی اثبات کند که کارش را بخوبی انجام داده است؛ البته این به ندرت شامل مرحله ی آخر بازی می شود؛ چونمرده ها نمی توانند چیزی را ارسال کنند. به همین دلیل در برخی موارد نمی توان خودکشی را به این بازی نسبت داد، مگر اینکه شواهدی از شرکت فرد در بازی برجای مانده باشد.

ریشه‌های قضیه نهنگ آبی بازی آدم کش

چرا " نهنگ آبی " ؟ گفته می شود که مبتکر این چالش با انتخاب این اسم به نهنگ هایی اشاره کرده که در سواحل به گل می نشینند؛ اتفاقی مرموز که گرچه علتش دقیقاً مشخص نیست اما باور عامه بر این است که این نهنگ ها، خودکشی می کنند.
این به اصطلاح بازی اولین بار سال 2013 در یک شبکه ی اجتماعی روسی به نام «وی کنتاکت» آغاز شد و گفته می شود که سال 2015 منجر به اولین خودکشی شد. فیلیپ بودکین خودش ادعا کرده که بازی را اختراع کرده است؛ همین ادعا منجر شد او به اتهام تحریک حداقل 16 نوجوان به خودکشی بازداشت شود. گرچه، با دستگیری او بازی همچنان ادامه یافت که این نشان می دهد این بازی بیش از یک مغز متفکر و گرداننده دارد.
روسیه از کشورهایی است که بیشترین شرکت کننده در این چالش را دارد؛ بعد از اینکه در سال 2016 یک روزنامه نگار مقاله ای نوشت و بسیاری از قربانیان خودکشی های جداگانه را به این بازی مرتبط دانست، توجه عمومی به این پدیده جلب شد و بسیاری از نوجوانان که چیزی از این چالش نشنیده بودند هم جذب آن شدند.
در همان روسیه، اخیراً یک دختر هفده ساله هم به اتهام اینکه مغز متفکر بازی بوده و چندین نوجوان را وادار به خودکشی کرده، بازداشت شده است. دست کم دو بازداشت دیگر در رابطه با این بازی صورت گرفته است.

کلام آخر

متاسفانه طی چند هفته‌ی اخیر شاهد رشد چشمگیر آمار مرگ افراد در نقاط مختلف جهان به ویژه روسیه، آن هم به دلیل شرکت در بازی "نهنگ آبی" هستیم. این بازی برپایه‌ی اینترنت و شبکه‌های اجتماعی طراحی شده اما با تلفاتی که برجای گذاشته و اطلاع‌رسانی‌های گسترده درباره‌ی آن، این شبکه‌ها نیز تمهیداتی را برای مقابله با آن به کار گرفته‌اند.
وقتی در شبکه‌ها و رسانه‌های اجتماعی نظیر فیسبوک، توئیتر، اینستاگرام و یوتیوب درباره‌ی نهنگ آبی جست‌وجو کنید با انبوهی از محتواهای تولید شده مواجه خواهید شد که البته ۹۹ درصد آنها ماهیت آموزشی و اطلاع رسانی دارند. به محض اینکه در فیسبوک و اینستاگرام عبارت "نهنگ آبی" را جست‌وجو کنید پیامی را مشاهده خواهید کرد که می‌گوید: "اگر شما یا کسی که می‌شناسید دوران سختی را پشت سر می‌گذارد و نیاز به حمایت دارید، ما مایلیم به شما کمک کنیم!." لطفا بیشتر مراقب این فضا باشید.

---

منابع: باشگاه خبرنگاران جوان / خبرآنلاین / خبرفارسی