"و قضیة لها ابوالحسن"
در جمله آخر نامه مولانا عبدالحمید به مقام معظم رهبری نوشته شده است: " و قضیة لها ابوالحسن"، که در تاریخ و ادب ضرب المثل شده است. این جمله اشاره به صحبت خلیفه دوم پیرامون حضرت علی علیه السلام است. «یعنی من بخدا پناه می برم که مشکلی پیش بیاید و اباالحسن (علی علیه السلام) در نزد من نباشد.
مهری هدهدی - بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
جهت بزرگنمایی روی تصویر کلیک نمایید
مولانا عبدالحمید در این نامه برخی مشکلات خود را مطرح نمودند که عکس اصل نامه در این مطلب آورده شده است. ایشان در آخر نامه جمله ای نوشته اند که نکته قابل توجه ای است. جمله آخر نامه این است: " و قضیة لها ابوالحسن" .
این جمله اشاره به سخنی است که خلیفه دوم به کار می برده است. "قال كان عمر یتعوذ بالله من معضلة لیس لها أبو الحسن" یعنی من بخدا پناه می برم که مشکلی پیش بیاید و اباالحسن(علی علیه السلام) در نزد من نباشد. (منتخب التواریخ، بخش مربوط به امام جواد علیه السلام،ص 99)
به شهادت تاریخ این جمله را خلیفه دوم به کار برده است و در مشکلات حکومتی و قضایی، امیرالمومنین علی علیه السلام را حلال مشکلات می دانستند.
در منابع اهل سنت به وضوح از این داستان ها و روایات بسیار ذکر شده است که امیرالمومنین علی علیه السلام در مشکلات و معضلات حل کننده و مشکل گشا بودند. بارها خلیفه دوم گفته است "لو لا علی (علیه السلام) لهلك عمر »؛ که اگر علی نبود عمر هلاک می شد و در منابع دسته اول اهل سنت هم آمده است . اما جای تعجب دارد که ایشان چرا غدیر را منکر می شوند و به مستندات خود بی تفاوت هستند؟!!
حال مولانا عبدالحمید با گذاشتن این جمله در آخر نامه خود می خواهد بگوید که در این میان مشکلی بوجود آمده است و می گوید و لها اباالحسن یعنی در این میان الحمدلله یک اباالحسنی است و رهبری را شبیه اباالحسن(علیه السلام) دانسته است که مشکل طرح شده در نامه را حل نمایند.
البته در تاریخ و ادب نیز جمله "قضیة ولا أبا الحسن لها "؛ قضیه ای است که ابوالحسن برای حل آن ضرب المثل شده است. در روایتی پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: أقضاهم علی؛ توانمندترین آن ها به حکم و قضاوت کردن، علی است.
حیى بن سعید عن سعید بن المسیب قال كان عمر یتعوذ بالله من معضلة لیس لها أبو الحسن؛ عمر بارها به خدا پناه می برد از این كه مشكلی علمی برایش پیش آید و علی علیه السلام نباشد. (الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، یوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر(متوفای463 هـ) ج 3 ، ص 1103 ، ناشر: دارالجیل - بیروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : علی محمد البجاوی) .
در منابع اهل سنت به وضوح از این داستان ها و روایات بسیار ذکر شده است که امیرالمومنین علی علیه السلام در مشکلات و معضلات حل کننده و مشکل گشا بودند. بارها خلیفه دوم گفته است "لو لا علی (علیه السلام) لهلك عمر »؛ که اگر علی نبود عمر هلاک می شد و در منابع دسته اول اهل سنت هم آمده است . اما جای تعجب دارد که ایشان چرا غدیر را منکر می شوند و به مستندات خود بی تفاوت هستند؟!
جمله « لو لا علی (علیه السلام) لهلك عمر » در این منابع اهل سنت آمده است:
ابن قتیبه ، ص 152، مواقف ، ایجی ، ج 3 ، ص 627 و 636، شرح مقاصد ، تفتازانی ، ج 2 ، ص 294 ، التفسیر الكبیر ، فخررازی ، ج 21 ، ص 22،شرح نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید ، ج 1 ، ص 18و ج 12 ، ص 179، تمهید الاوائل ، باقلانی ، ص 476 ، مناقب علی ابن ابیطالب ، ابن مردویه اصفهانی ، ص 88، ینابیع المودة ، قندوزی حنفی ، ج 1 ، ص 216و ج 2 ، ص 172و ج 3 ، ص 147 ، تاویل مختلف الحدیث ، ابن قتیبه، ج 1 ، ص 162، تمهید الاوائل فی تلخیص الدلائل ، باقلانی ، ج 1 ، ص 476 و 547 ، الحاوی الكبیر ، ماوردی شافعی ، ج 12 ، ص 115 و ج 13 ، ص 213 ، تفسیر سمعانی ، ج 5 ، ص 154 ، المفصل فی صنعه الاعراب ، زمخشری ، ج 1 ، ص 432 ، العواصم من القواصم ، ابوبكر بن عربی ، ج 1 ، ص 203 ، حاشیه الرملی ، رملی ، ج 4 ص 39 ، الجد الحثیث ، سعودی غزی عامری ، ج 1 ، ص 186، بریقه محمودیه ، محمد بن محمد خادمی ، ج 2 ص 108، منع الجلیل ، محمد علیش ، ج 9 ، ص 648، دستور العلماء ، قاضی عبدالنبی نكری، ج 1 ، ص 80.
