خشونت علیه زنان تا کی؟!
در میان زنانی که طی یک سال گذشته با اورژانس اجتماعی تماس گرفته اند، حدود 8 هزار و 208 نفر مورد اذیت و آزار توسط همسران خود و 3 هزار و 779 نفر هم مورد خشونتهای خانگی قرار گرفتهاند.

هر از گاهی از گوشه کنار جامعه گزارشهایی مبنی بر خشونت علیه زنان منتشر میشود که به اعتقاد برخی جامعه شناسان، بروز این قبیل خشونتها نشان دهنده جای خالی قوانین برای حمایت از زنان است. زنی که وارد زندگی زناشویی می شود و با خشونت همسر مواجه میگردد و می بیند که از حمایت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بینصیب بوده باور می کند که زندگی برای او همین است.
خشونت علیه زنان فقط به تنبیههای جسمانی و رفتارهای اهانتآمیز گفته نمیشود. تعصبات خشک و غیرمنطقی، کلمات توهینآمیز، شک، بدبینی و ... که در جماعت مردانه آن را خوشغیرتی میدانند همان خشونتی است که بر زنان به اصطلاحِ مردان "ضعیفه" اعمال میشود و هیچگاه هیچکس نمیفهمد این زن چه دردی میکشد و چه میخواهد و چه رویاهایی در سر دارد.
بخش اعظم جامعه را زنانی تشکیل دادهاند که هیچ از خود و حقوقشان نمیدانند و زن خوب بودن را در کدبانو بودن، شستن، پختن و بچهداری میدانند و دلشان خوش است چه موجودات از خود گذشته و پاکی هستند و بهشت زیر پای آنها است. غافل از اینکه زن در جوامع مختلف از جمله ایران، جایگاه ویژه ای دارد که حقوق بسیاری برای آن در نظر گرفته شده است. تنها کمی آگاهی و بصیرت لازم است تا افراد به حقوق و وظایف قانونی خود آشنا شوند.
انواع خشونت علیه زنان کدامند؟
"خشونت علیه زنان" یک پدیده جهانی است که با توجه به فرهنگ، سنتها و قوانین مختلف کشورها میزان و نوع آن در هر جامعهای تفاوت دارد. خشونت علیه زنان به چند دسته مختلف از جمله خشونت جسمی، روانی، کلامی، جنسی و ... تقسیم میشود. این خشونتها میتواند در اجتماع یا در محلی خصوصی همچون خانه رُخ دهد. خشنونت علیه زنان در قریب به 9 دسته کلی تقسیم میشود که به مهمترین آنها اشارهای اجمالی میکنیم:
همانگونه که سایر شئونات و مظاهر زندگی امروزی با گذشته تفاوت های بسیاری کرده و در پارهیی از موارد حتی برخی از معیارها و عناوین بطور کلی شکل پیشین خود را از دست دادهاند و محتوایی با قالبی جدید به خود گرفتهاند.
- "خشونت خانگی" علیه زنان میتواند ابعاد همچون اقتصادی، آموزشی و ... داشته باشد، بدان معنا که مرد، زن را از نظر اقتصادی و ادامه تحصیل در تنگنا قرار داده و وی را محصور نمایند. این نوع از خشونت باعث بروز تدریجی بیماریهای روانی میشود.
- "خشونت جسمانی"؛ به هرگونه عملی گفته میشود که به فرد آسیب جسمانی وارد کند و عمدتا اثری از خود روی بدن باقی بگذارد مانند:کبودی، شکستگی، کوفتگی و ... .
- "خشونت جنسی"، جزو خشونتهای پنهانی است که آثار روانی و جسمی مخربی بر جای میگذارد و اغلب به دلیل نوع فرهنگ و حیا در زنان مخفی می ماند و کسی از آن دَم نمی زند. این نوع از خشونت علیه زنان چنان پیامدهای ناگواری دارد که در برخی موارد غیرقابل جبران میباشد و گاه بنابر افزایش چشمگیر فشارهای روحی و روانی بر فرد منجر به خودکشی افراد میشود.
باید توجه داشت که خشونت علیه زنان تنها در کشور ما نبوده و از جمله معضلاتی است مه در تمامی کشورها به ویژه کشورهای غربی به وفور مشاهده میشود.
زنان ایرانی در میان انواع ۹ گانه خشونت ها، بیشتر تحت خشونت های روانی و کلامی قرار دارند. ۷/۵۲ درصد از کل پاسخ گویان در پژوهش ملی بررسی خشونت خانگی دقیقاً اعلام کرده اند که از اول زندگی مشترک تاکنون قربانی این نوع خشونت که شامل به کار بردن کلمات رکیک، دشنام، داد و فریاد، بهانه گیریهای پی در پی و … است، بوده اند.
خشونت های جنسی و ناموسی که شامل مجبور کردن به دیدن عکس و فیلمهای خلاف اخلاق عمومی یا اجبار به روابط زناشویی ناخواسته یا غیرمتعارف میشود. با رقم ۲/۱۰ درصد رتبه پایینی را به خود اختصاص داده است.
حائز اهمیت آن که روانشناسان معتقدند مردانی كه از كودكی در خانواده شاهد كتک خوردن زنان خانواده بوده اند در بزرگسالی بیشتر مرتكب خشونت علیه همسران خود می شوند. افراد ناپخته، بی حوصله، وابسته و متزلزل و كسانی كه از احساس بی كفایتی رنج می برند بیشتر علیه زنان مرتكب خشونت می شوند. برخلاف تصور عموم، حتی دنیای مدرن نیز خشونت علیه زنان را کم نکرده که بیشتر نیز کرده است. تجارت و بهره برداری جنسی از زنان، فروش دختران جوان و نوجوان از سوی پدران فقیر به مراكز فساد و رونق بازار فیلم های غیراخلاقی را باید به عنوان مصادیقی از خشونت مدرن علیه زنان یاد كرد.
گزارشهای سازمان بهداشت جهانی و یونیسف حاکیاز این است که سالانه ۲ تا ۴ میلیون نفر از زنان با خشونت مواجه میشوند. وهر زن در طول عمرش به احتمال ۲۰ تا ۳۰ درصد در معرض خشونت قرار گرفتهو حدود ۱۴ درصد نیز خشونتهای فیزیکی مانند سیلی خوردن و هل داده شدن و ۸ درصد از آنها خشونتهای شدیدتر مانند کتک خوردن و بستری شدن را تجربه کرده اند، این در حالی است که ۸ درصد از آنها این خشونتها را در زمان بارداری تجربه کردهاند.
کلام آخر
خشونت علیه زنان، واقعیتی است تلخ و آزاردهنده که نمیتوان آن را کتمان کرد و چشم بر مصایب افراد آن بست. اما نباید دچار کلیشههای رایج شد و فقط این خشونت را در آنچه که تعاریف متداول و بعضا قدیمی است، انگاشت. بلکه همانگونه که سایر شئونات و مظاهر زندگی امروزی با گذشته تغییرات بسیاری کرده و در پارهیی از موارد حتی برخی از معیارها و عناوین بطور کلی شکل پیشین خود را از دست دادهاند و محتوایی با قالبی جدید به خود گرفتهاند، خشونت علیه زنان نیز در بسیاری از موارد پا را از دایره گذشته فراتر نهاده و متاسفانه به "خشونت مدرن" علیه زنان نیز رسیده است. که باید توسط مسئولین مربوطه مورد بررسی و موشکافی قرار گیرد تا بتوانند با ارائه آموزش های لازم و کاربردی و همچنین مشاوره دادن به زوجین، تا حد زیادی از بروز آن جلوگیری کنند.
منابع:باشگاه خبرنگاران جوان/ عصرایران