افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان یک بیماری افسردگی است که از بین 100 خانم که صاحب نوزاد شده اند بر روی 10 تا 15 نفر آنها تاثیر می گذارد. علائم آن مشابه به علائم افسردگی در زمان های دیگر است که شامل کم خلق و خوی بودن و سایر علایم دیگر است که به مدت حداقل دو هفته به طول بیانجامند است.

بسته به شدت آن، شما ممکن است برای مراقبت از خود و نوزاد خود با مشکل مواجه شوید. ممکن است کارهای ساده و آسان برای شما سخت و دشوار به نظر آیند. گاهی اوقات یک دلیل آشکار برای افسردگی پس از زایمان وجود دارد، اما نه همیشه.

شما ممکن است احساس پریشانی و یا حتی احساس گناه کنید زیرا که شما انتظار دارید از داشتن نوزاد خوشحالی کنید. با این حال، افسردگی پس از زایمان می تواند برای هر کسی اتفاق افتد و این تقصیر شما نیست. هرگز برای کمک خواستن دیر نیست. شما می توانید بهتر شوید، حتی اگر شما برای مدت طولانی دچار افسرده گی شده اید. کمکی که شما نیاز

دارید بستگی به شــدت بیماری شما دارد. افســردگی پس از زایمان خفیف را می توان با افزایش حمایت ازطرف خانواده و دوستان درمان کرد. اگر شما احساس ناخوشی بیشتری دارید در نتیجه به کمک پزشک خود نیاز خواهید داشت. اگر افسردگی پس از زایمان شما خیلی شدید است، ممکن است که شما به مراقبت و درمان خدمات بهداشت روانی نیاز داشته باشید.

چه موقع افسردگی پس از زایمان اتفاق می افتد؟

در زمان‌های متفاوت. افسردگی پس از زایمان اغلب در عرض یک یا دو ماه پس از زایمان شروع می شود و یا می تواند چند ماه پس از تولد نوزاد شروع شود. حدود یک سوم از زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان شروع علائمشان در طول دوران بارداری است و این علائم پس از زایمان هم ادامه خواهد داشت.

افسردگی پس از زایمان چه حسی دارد؟

شما ممکن است همه یا تعدادی از علائم زیر را داشته باشید:

افسردگی :در اکثر مواقع شــما احساس نارضایتی دارید و بغض می کنید. این حالت شما در زمان خاصی از روز، مانند صبح یا شب و غروب ممکن است بدتر شود.

خستگی: همه کسانی که به تازگی مادر شده اند خیلی خسته می شوند. افسردگی باعث می شود که شما احساس کنید که بسیار خسته و فاقد انرژی هستید.

زود رنجی: همسر و کودک شــما و یا بچه های دیگر ممکن است شما را زود رنج و یا عصبانی کنند.

بی خوابی: با اینکه بسیار خسته هستید ولی نمی توانید بخوابید. ممکن است دراز بکشید بدون اینکه به خواب بروید و در مورد چیز های مختلف نگران باشید. ممکن است در طول شب بیدار شوید در حالی که کودک شما خواب است.

لذت نبردن از هیچ چیز: شــما درمــی یابید که نمیتوانید از چیزی لذت ببرید و یا علاقه مند به چیزی باشید. شــما ممکن اســت از بودن با کودک خود لذت نبرید.

تغییر اشتها: شما ممکن است اشتهای خود را از دســت داده و یا فراموش کنید که غذا بخورید. برخی از زنان برای بدست آوردن آرامش غذا می خورند و پس از آن احساس بدی به دلیل افزایش وزن به آنها دست می دهد.

اجتناب از افراد دیگر: ممکن اســت شما نخواهید دوستان و اقوام را ببینید. ممکن است رفتن به گروه های حمایت پس از زایمان برایتان دشوار باشد.

از دست دادن علاقه به رابطه جنسی: دلایل متعددی برای از دست دادن علاقه به رابطه جنسی بعد از بچه دار شدن وجود دارد. این کار ممکن است دردناک باشد و یا شما ممکن است بیش از حد خسته باشید. افسردگی پس از زایمان می تواند هر گونه میلی را از بین ببرد. همسر شما ممکن است این را درک نکند و احساس مطرود شدن کند.

افکار منفی و گناه: افسردگی ممکن است که تفکر شما را تغییر می دهد. مثال: 1 .ممکن است شما افکار بسیار منفی داشته باشید. 2 .ممکن است فکر کنید مادر خوبی نیستید و یا کودکتان شما را دوست ندارد. 3 .ممکن است به خاطر اینگونه احساسات و افکار، احساس گناه کنید و خود را مقصر بدانید. 4 .ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست بدهید. 5 .ممکن است فکر کنید که نمی توانید از عهده چیزها بر آیید.

بیمناکی و اضطراب: بیشتر کسانی که به تازگی مادر شــده اند نگران سلامت کودک خود هستند. اگر شما افســردگی پس از زایمان دارید این نگرانی می تواند شما را از پا در آورد. ممکن است شما نگران باشید که:1. کودک شما خیلی مریض است. 2 .کودک شما به اندازه کافی وزن نمی گیرد. 3 .کودک شما بسیار گریه می کند و شما نمی توانید او را آرام کنید. 4 .کودک شما بسیار آرام است و ممکن است دیگر نفس نکشد. 5 .نگران باشید که ممکن است که به کودک خود آسیب برسانید. 6 .ممکن است بیماری جسمی داشته باشید. 7.افسردگی پس از زایمانتان هرگز بهتر نشود. 8 .ممکن است بسیار

نگران باشید از اینکه با کودک خود تنها بمانید. ممکن است به اطمینان خاطر از طرف همسر،مراقب بهداشت و یا پزشک خود نیازمند باشید. 9 .ممکن است در زمان اضطراب برخی از موارد زیر را داشته باشید :نبض سریع.تپش قلب. تنگی نفس. تعریق .ترس از داشتن حمله قلبی و یا غش کردن. 10.ممکن است شما از مکان هایی مثل مغازه های شلوغ اجتناب کنید. به دلیل ترس از داشتن عالئم پنیک یا هراس.

افکار خودکشی: اگر افکار آسیب رســاندن به خودتان را دارید، باید از پزشک خود کمک بخواهید. اگر انگیزه قوی برای آسیب رساندن به خودتان را دارید، باید فورا کمک بخواهید.

نا امیدی: ممکن اســت حــس کنید کــه هیچ چیز بهتر نخواهد شــد. ممکن اســت فکر کنید کــه زندگی ارزش زیستن ندارد. ممکن اســت که حتی فکر کنید که خانواده تان بدون شما زندگی بهتری خواهند داشت.

منبع : ماهنامه کودک