راه های دستیابی به احکام
از چه راه هایی می توان به احکام الهی دست یافت؟
تنها راه دستیابی به احکام الهی، اجتهاد، تقلید و یا احتیاط است و با تکیه بر عقل نمی توان به احکام شرعی دست یافت. [1]
اجتهاد: اجتهاد یعنی به دست آوردن و استخراج احکام شرعی و قوانین الهی از مدارک و منابعی که اعتبار آن ها نزد فقیه ثابت شده است.
احتیاط: احتیاط یعنی عمل کردن به گونه ای که مکلف مطمئن شود وظیفه شرعی خود را انجام داده است؛ مثلا کاری را که بعضی از مجتهدین حرام می دانند و بعضی دیگر حرام نمی دانند به جا نیاورد و کاری را که بعضی واجب می دانند و بعضی دیگر واجب نمی دانند، انجام دهد. احتیاط ممکن است به یکی از صورت های زیر باشد.
الف: ترک عمل: (در صورتی که عده از مراجع آن کار را جایز و عده ای منع کنند، کسی که می خواهد احتیاط کند باید آن عمل را ترک کند).
تقلید یعنی مراجعه به مجتهد جامع الشرایط در احکام دین، و به عبارت دیگر: طبق تشخیص و فتوای او اعمال شرعی را به جا آوردن.
ب: انجام عمل: (در صورتی که عده ای از مراجع ترک آن عمل را جایز و عده ای انجامش را لازم بدانند، کسی که می خواهد احتیاط کند باید آن عمل را انجام دهد).
ج: تکرار عمل: (درصورتی که عده ای از مراجع، انجام یک بار آن عمل را کافی و عده ای کافی ندانند، کسی که می خواهد احتیاط کند باید آن عمل را تکرار کند). [2]
تقلید: تقلید یعنی مراجعه به مجتهد جامع الشرایط در احکام دین، و به عبارت دیگر: طبق تشخیص و فتوای او اعمال شرعی را به جا آوردن.
پی نوشت ها:
[1]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1؛ خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1.
[2]. العروة الوثقی مع تعلیقات، ج2، فی طریق ثبوت الهلال، مسأله 2 و 5.منبع:
کانال نشر احکام، برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج1، ص 37 و 38.
