شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد
هیاهوى مجالس هشام چون كف روى آب، با نفس قدسى امام محمد باقر علیه السلام فرو مى نشست. آخر چه كسى مى توانست با امامى كه چشمه هاى حكمت در اطراف او مى جوشید، به مناظره بنشیند؟! همه دانش عالمان دهر، قطرات ناچیزى بودند كه در برابر دریا، قد علم مى كردند. هركس او را فقط یك بار دیده بود، جز به این حقیقت نتوانست زبان بازكند كه دریچه هاى روشنایى و دانایى را علم بى حساب امام به رویش گشوده و غبار جهل، به بیان شیواى او كنار رفته. عجز هشام، به نهایت رسیده بود كه بار دیگر مجسمه باطلى دیگر، تمام اقتدار پوشالى خود را تنها در آن مى دید كه حجت خدا را از میان بردارد!...
آمده بود تا هسته هاى علم را بشكافد
سالها ایستاده بود تا بالاترین شرافت هستى را به بشر عرضه كند و با شفقت بى مثال خویش، شرم آموختن را از رخسار انسانى كه نمىداند، بشوید.
ایستاده بود تا به نفوذ چشمهاى امامت و ظرافت نگاه حكیمانه اش، هسته هاى علم را بشكافد و حقیقت را از درونى ترین لایه هاى ابهام بیرون كشد و ظاهر كند.
هماره نامت بلند باد ای آسمانی مرد زمینی! تو از تبار نوری و تاریخ وامدار شعاع تباناک اندیشه توست.
ای تو سیراب از سرچشمه کلام خداوند! کامهایمان تشنه باران کلام توست. سخن بگو، تا نور کلامت بر ما ببارد و زمین و زمان سینه به سینه از عطر گل محمدی آکنده شود.
دانش، از نام تو آوازه گرفت، آنگاه که شکافته شد و شگفتی آفرید. ای اَبَرمردِ دانش و ای شکوه فرهنگ! تو در زمانهای که ابرهای سیاه، سایه تردید میگستردند، خورشیدوار تابیدی تا بذرهای یقین جوانه زند و یخهای یأس و تردید آب شود. ای امانتدارِ رسالت توحید و وارث تعلیمات محمدی و علوی! تو یادگار کربلا بودی و سند مظلومیت بقیع. اینک بقیع قلب ما از نور توست. اینک خیل قاصدکها را بدرقه سلامی میکنیم که پیامبر(ص) بر تو فرستاد. سلام ما را نیز پذیرا باش!
روشنشهادت امام محمد باقر علیه السلام ، دریاى پهناور علم و چشمه جوشنده حكمت، را بر شیعیان حقیقت جوىِ او تسلیت مى گوییم.