تبیان، دستیار زندگی
امیرشهاب رضویان گفت: در مدرسه، تصویر کج وکوله معلم ها را می کشیدم و به همکلاسی ها نشان می دادم. حاشیه سفید بالای دفترم، همیشه پر بود از نقاشی های کوچک.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

امیرشهاب رضویان «کودکانه»‌هایش را نشان می‌دهد

امیرشهاب رضویان گفت: در مدرسه، تصویر کج‌وکوله معلم‌ها را می‌کشیدم و به همکلاسی‌ها نشان می‌دادم. حاشیه سفید بالای دفترم، همیشه پر بود از نقاشی‌های کوچک.

بخش هنری تبیان
امیرشهاب رضویان

قرار است نقاشی‌های «کودکانه‌ها»ی امیرشهاب رضویان که بیشتر به‌عنوان کارگردان و فیلمنامه‌نویس شناخته می‌شود، روی دیوار برود.

او سال گذشته در سفری زمینی به آمریکا و کانادا، نقاشی‌هایش را به‌نمایش درآورد. رضویان ۱۲ نقاشی سیاه و سفید در قطع بزرگ را در معرض دید قرار داد. به‌نمایش درآمدن آثار او در مقابل کاخ سفید، بازتاب خوبی داشت.

رضویان در این‌باره گفت: موضوع نقاشی‌هایم خاطره، رویا و جنگ است. در این نمایشگاه، ١٢ تابلو را که به سال‌های ١٣٧٥ تا ١٣٩٦ متعلق‌اند، نمایش می‌دهم. نقاشی‌هایم مدل خاص خودم هستند، وسیله کارم یک مداد، یک پاک‌کن، یک روان‌نویس و کاغذ سفید است. ساده نقاشی می‌کنم و در نقاشی‌هایم قصه می‌گویم.

رضویان درباره نمایشگاه پیش‌ رو که قرار است ۱۰ شهریورماه افتتاح شود، متنی را در اختیار ایسنا قرار داد که در آن آمده است: «سال ۱۳۵۰، در کلاس اول ابتدایی، خانم طائفی معلم نقاشی‌مان بود، اولین روزهای دبستان بود و معلم برای ما مقام خدایگانی داشت. خانم طائفی با گچ روی تخته سیاه، یک چتر کشید و گفت که از روی آن نقاشی کنیم. من چتر را در دفتر سفیدم نقاشی کردم و دیدم، وقت اضافه آورده‌ام و مردی را هم زیر چتر کشیدم که دسته چتر را گرفته بود و پایین آن راه می‌رفت. بعد از اتمام نقاشی، تشویش داشتم که شاید از تکلیف داده‌شده، تجاوز کرده‌ باشم و امکان دارد که خانم معلم دعوایم کند، اما برخلاف انتظار، خانم طائفی نقاشیم را بالا گرفت و تشویقم کرد که ابتکار به خرج داده‌ام و چیزی به طرح او افزوده‌ام. برای من پسربچه هفت ساله، تشویق معلم چیزی بود در حد سیمرغ جشنواره فیلم فجر. از آن روز فکر کردم که نقاش هستم و تا امروز که گاه و بی‌گاه کاغذی را قلمی می‌کنم، احساس خوب نقاشی آن روز با من است هرچند که پیشه‌ام نقاشی نیست.

موضوع نقاشی‌هایم خاطره، رویا و جنگ است. در این نمایشگاه، ١٢ تابلو را که به سال‌های ١٣٧٥ تا ١٣٩٦ متعلق‌اند، نمایش می‌دهم. نقاشی‌هایم مدل خاص خودم هستند، وسیله کارم یک مداد، یک پاک‌کن، یک روان‌نویس و کاغذ سفید است. ساده نقاشی می‌کنم و در نقاشی‌هایم قصه می‌گویم.

سال ۱۳۵۳ کلاس سوم ابتدایی بودم که شب‌ها زنده‌یاد خانم مولود عاطفی در شبکه یک تلویزیون ملی ایران، برای بچه‌ها قصه می‌گفت. هر شب قصه‌ها را به ذهن می‌سپردم و روز بعد در دفتری که مخصوص بازنویسی قصه‌ها داشتم، می‌نوشتم و برای هر قصه تصویرسازی هم می کردم. بزرگ‌تر که شدم در مدرسه تصویر کج‌وکوله معلم‌ها را می‌کشیدم و به همکلاسی‌ها نشان می‌دادم. حاشیه سفید بالای دفترم همیشه پر بود از نقاشی‌های کوچک. اوایل نوجوانی‌ام که همزمان شد با انقلاب، یک کلاس کوتاه‌مدت طراحی و نقاشی رفتم و بعد که وارد دانشکده سینما و تاتر شدم، چند واحد طراحی گذراندم. پس از آن، پویانمایی خواندم و در همین سال‌ها بود که با خواهرزاده‌هایم که کوچک بودند و بقیه بچه‌های دور و بر، مشترکا نقاشی می‌کشیدم و متوجه سبک و سیاق آزاد نقاشی کودکان شدم و به تدریج با آموزه‌هایی که از کودکان گرفته بودم خود به نقاشی پرداختم و به تدریج به فرم‌هایی کمی بهتر رسیدم که از حدود ۲۵ سال پیش دارم روی آن تمرین می کنم. سینما و فیلم‌سازی گاه که مجالی داده است با شیوه‌ای که یاد گرفته‌ام نقاشی کرده‌ام.»

قرار است «کودکانه‌های امیرشهاب رضویان» همزمان با افتتاح کافه - گالری هیلاج به‌نمایش درآید.

امیرشهاب رضویان زاده ۱۳۴۴ در همدان، کارگردان سینماست. حاصل کارش در سینما ساخت بیش از ۴۰ فیلم کوتاه، مستند، پویانمایی و کارگردانی هفت فیلم سینمایی به نام‌های سفرمردان خاکستری (۱۳۷۹)، تهران ساعت هفت صبح (۱۳۸۱)، مینای شهر خاموش (۱۳۸۵)، تابستان عزیز (۱۳۸۸)، روزی که مینا گم شد (۱۳۹۰)، سفر زمان (۱۳۹۲) و یک دزدی عاشقانه (۱۳۹۴) است.

رضویان در کنار کارگردانی، می‌نویسد، عکاسی می‌کند و گاه نقاشی می‌کشد. اولین‌بار در سپتامبر سال ۱۹۹۶ دو اثر نقاشی از او در نمایشگاه جمعی هنرمندان در گالری اشتول ورک در شهر کلن به نمایش درآمد و در سال ۱۹۹۷ یکی از نقاشی‌های او به‌عنوان پوستر روز جهانی مبارزه با نژادپرستی در ماه مارس ۱۹۹۷  در هلند چاپ شد، چاپ چهار کارت پستال از نقاشی‌های او در سال ۱۳۷۶، چاپ مجموعه‌ای از داستان‌ها و نقاشی‌هایش در کتاب داستان مسافر در سال ۱۳۹۲ و شرکت دادن دو نقاشی در نمایشگاه جمعی نگارخانه‌های جهان در ایران در نگارخانه زندان قصر در مردادماه ۱۳۹۳ و طراحی و اجرای پوستر بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های نوجوانان همدان در مهرماه ۱۳۹۴ از دیگر فعالیت‌های او در زمینه نقاشی است. رضویان می‌گوید که این سبک نقاشی را از کودکان یاد گرفته است و جز این شیوه، در سبک دیگری قادر به نقاشی نیست، ادعایی در طراحی و رنگ ندارد و فقط موضوع های را که دوست دارد و گاه بخشی از رویاها و خاطره هایش است نقاشی می کند و از ترکیب بندیهایی استفاده می کند که خاص خودش است. خلاصه این‌که آن‌گونه که می‌تواند نقاشی می‌کند و ترجیح می‌دهد بی سر و صدا در فاصله فیلم‌هایش نقاشی کند و به عبارتی دیگر، در فاصله نقاشی‌هایش فیلم بسازد.

این نمایشگاه ۱۰ شهریورماه ساعت ۱۶ در گالری «هیلاج» به آدرس هفت تیر، خیابان کریمخان، خیابان ایرانشهر، کوچه مهاجر، پلاک ۲۲ افتتاح می‌شود و تا ۱۰ روز بعد در معرض دید علاقه‌مندان است.
نقاشی کودکانه

منبع: ایسنا