باخ، عشق و دیگر هیچ
اینتر- ارکستر تهران دوم شهریور نخستین کنسرت از کنسرت‌های مذهبی باخ را به رهبری نادر مشایخی در تالار رودکی برگزار کرد.
این برنامه که "عشق و دیگر هیچ" نام داشت نخستین برنامه از مجموعه‌ای است که تا پایان امسال برای اجرای قطعاتی از باخ در نظر گرفته شده است و موضوع آن نشان دادن این است که چگونه در یک مذهب، از موسیقی برای القای عواطفی استفاده شده است که با زبان قابل انتقال نیستند.
در آغاز برنامه مشایخی ضمن تشکر از دفتر موسیقی وزارت ارشاد گفت: باید از آقای فرزاد طالبی تشکر کنم که ایده انتخاب باخ از جانب او بود و این پیشنهاد اهمیت زیادی دارد. چون باخ آهنگسازی ابَر استاد است و آثارش از نظر کمی و کیفی مرغوب است. موسیقی باخ فقط زیبا نیست، بلکه اولویت او ایده است و سعی می‌کند ایده‌اش را از لحاظ عاطفی به ما انتقال دهد.
برنامه با اجرای یک قطعه توسط ارکستر و گروه کُر آغاز شد. قطعه بعدی بدون گروه کر و توسط خواننده تنور اجرا شد. مازیار یونسی، رهبر ارکستر آیسو که چندی پیش کنسرت بزرگداشت پرویز تناولی را به صحنه برده بود، این بار به صحنه تالار رودکی آمد تا آریایی از باخ را بخواند. پیزیکاتوی زهی‌های بم به همراه مضراب‌های گیتار، همراهی کننده ارکستر زهی بود که تکنوازی ویلن آن را رضا شرفی بر عهده داشت.
اجرای یک کانتات با خوانندگی وحید افتخار حسینی و تکنوازی ابوا توسط سیما تاجیک بخش بعدی برنامه بود. پیش از اجرای هر قطعه نیز مشایخی به بیان توضیحاتی در مورد آن می‌پرداخت.
این برنامه که "عشق و دیگر هیچ" نام داشت نخستین برنامه از مجموعه‌ای است که تا پایان امسال برای اجرای قطعاتی از باخ در نظر گرفته شده است و موضوع آن نشان دادن این است که چگونه در یک مذهب، از موسیقی برای القای عواطفی استفاده شده است که با زبان قابل انتقال نیستند.
قسمت دوم برنامه با قطعه‌ای برای کُر کوچک، ویلنسل و باسو کنتینوئو آغاز شد. پس از آن هم دو قطعه دیگر اجرا شد و نوبت به اجرای بریکولاژ اثر نادر مشایخی به شیوه کایرونومی (رهبری و آهنگسازی همزمان) رسید. مشایخی در توضیح این اثر گفت: بریکولاژ به معنی اتفاقی است که در لحظه رخ می‌دهد و مانند بداهه نوازی در موسیقی ایرانی است. همانطور که یک نوازنده پس از سالها کار روی ردیف موسیقی ایرانی به بداهه نوازی بر اساس آن می‌پردازد، در بریکولاژ هم ارکستر نشانه‌ها و بخش‌هایی را آماده کرده است اما هیچ کس نمی‌داند سیر فرمال قطعه چیست.
پس از آن با اضافه شدن گروه سازهای ایرانی و گروه کر، روایت متنی از محمد صالح علا توسط پریسا دلفانی آغاز شد. کم کم سازهای بادی هیاهوی وزش باد را ایجاد کردند و گروه کر آوایی را آغاز کرد که به نغمه آشنای ساری گلین تبدیل شد. در ادامه و متناسب با روند متنی که خوانده می‌شد موسیقی هم فراز و فرودهایی پیدا کرد و همه گروه را درگیر خود کرد.
پیش از اجرای آخرین قطعه مشایخی با بیان اینکه این اثر بسیار ظریف و شکننده است از تماشاگران درخواست کرد که پس از پایان آن ارکستر را تشویق نکنند و با امتداد موسیقی در ذهن خود به خانه بروند. این قطعه آرام و تاثیرگزار توسط سازهای بادی و سوپرانوی پریسا دلفانی اجرا شد و با سکوت گروه، تماشاگران به آرامی سالن را ترک کردند.
اینتر ـ ارکستر تهران به رهبری نادر مشایخی و با مدیریت وحید افتخار حسینی پس از این در برنامه‌هایی ماهانه آثاری از موسیقی باروک را اجرا خواهد کرد.منبع: هنر آنلاین
