امام؛ قربانی امت یا سپر عذاب برای امت؟

سوال در رابطه ی با این روایت هست.

محمد بن یعقوب: عن علی إبراهیم، عن محمد بن عیسی ، عن بعض اصحابنا، عن أبی الحسن موسی علیه السلام قال: ان الله عزوجل غضب علی الشیعه فخیرنی نفسی أو هم، فوقیتهم والله بنفسی.

همانا خداوند بخاطر گناه شیعه بر آنها غضب کرد و مرا مخیر کرد که عقوبت را من از طرف آنها تحمل کنم و یا خود آنها عقوبت شوند، بخدا قسم! من آن را به جان خود خریدم و شیعیان را حفظ نمودم.( الکافی، ج۱ ص۲۶۰ ح۵/ القطره ج۱ ص۶۰۴)

سوال اول: آیا این روایت از لحاظ سندی و ادبیات حدیثی و کلا از  نظر علم حدیث صحیح است؟

سوال دوم: و این که امامی قربانی گناهان امت شود، درست است؟ آیا این تفکر مسیحیان نیست که گفتند مسیح قربانی گناهان ما شده است؟

سوال سوم:  دلیل غضب خدا بر شیعه چه بوده است یا گناه شیعه چه بوده است؟

سوال چهارم:آیا در تاریخ شبیه به این کار امام کاظم علیه السلام داریم؟

پاسخ:

1_ سند روایت مرسل و ضعیف است.

2_ آنچه در مسیحیت است کفاره گناهان است این روایت سپر عذاب را می گوید.

3_ در برخی روایات می گوید گناه عدم رعایت تقیه و عدم کتمان اسرار شیعه است.

4_ داستان ذوالنون شبیه آن است. و ذا النون إذ ذهب مغاضبا