مزارهایی که 30سال شهادت را روایت می‌کند
ناخودآگاه یك به یك سنگ مزار شهدا را مرور می‌كنم. اینجا اوضاع با همیشه تفاوت دارد. قرار نیست كسی راوی زندگی شهدا باشد. همین سنگ‌نوشته‌هاست كه فاصله تولد تا شهادت هر شهیدی را روایت می‌كند و...
«همین تربت پاك شهیدان است كه تا قیامت مزار عاشقان، عارفان، دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود» (امام خمینی). برای گفت‌وگو با خانواده شهید مدافع حرم عباس آبیاری به شهریار رفته بودیم كه گذرمان به گلزار شهدای كهنز شهریار افتاد. مدفن شهدای دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم كه تربت‌شان سال‌هاست زیارتگاه مردم این منطقه شده است. در این گلزار نام آوران بسیاری آرمیده‌اند كه روزگاری نه چندان دور نام هر كدامشان در جبهه‌های جنگ می‌پیچید و لرزه بر اندام دشمن می‌انداخت. این نوشتار گزارشی از یك قطعه بهشت است در گوشه‌ای از زمین خدا... مزارهایی که بیش از 30سال شهادت را روایت می‌کند.
شهید مرصاد
ناخودآگاه یك به یك سنگ مزار شهدا را مرور می‌كنم. اینجا اوضاع با همیشه تفاوت دارد. قرار نیست كسی راوی زندگی شهدا باشد. همین سنگ‌نوشته‌هاست كه فاصله تولد تا شهادت هر شهیدی را روایت می‌كند و خودت باید حدس بزنی كه مابین این دو تاریخ چه بر این انسان خاكی گذشته كه از او یك شهید ساخته است. این بار فاصله از زندگی تا شهادت این عزیزان می‌شود همان چند خط نوشتار روی سنگ مزارشان... شهید مهدی معصومی فرزند قاسم متولد 18 آبان ماه 1347 بود كه در آخرین عملیات دفاع مقدس یعنی مرصاد آسمانی شد.
شهدای مدافع وطن
در گلزار شهدای كهنز بیشتر از آنكه چشمت به شهدای دفاع مقدس بیفتد، سنگ مزار شهدای مدافع وطن در سال‌ها و ادوار مختلف را می‌بینی. مانند سرباز شهید حسین اداره حیدرآبادی فرزند محمد كه سال 1351 متولد شد و 9 شهریورماه 1371 در پیرانشهر به شهادت رسید. یا بسیجی شهید اسماعیل شقاقی فرزند رمضان كه اول فروردین سال 1354 به دنیا آمد و 13 فروردین ماه 1372 در همین شهریار به شهادت رسیده است. «راستی چه اتفاقی برای اسماعیل شقاقی افتاده كه در شهریار به شهادت رسیده است؟» این سؤال فكرم را به خودش مشغول می‌كند. یعنی هر شهیدی كه اینجا و در دیگر گلزار شهدا آرمیده داستانی برای خود دارد كه شرحش می‌تواند یك تاریخ را بسازد. تاریخی از شهادت‌ها و رشادت‌ها، تاریخی از حماسه‌آفرینی‌ها و ماجراهای زیبا و شنیدنی كه تاریخ معاصر مملكت‌مان مملو از چنین ماجراهایی است.
سرباز شهید اسداله عبداللهی نقدهی فرزند محمد ولادت 1352 از دیگر شهدای این گلزار است كه بعد از جنگ تحمیلی به شهادت رسیده است. روی سنگ مزارش سال 1373 و شهر قم به عنوان زمان و مكان شهادتش ذكر شده است. پراكندگی تاریخ شهادت آنها نشان می‌دهد كه هیچ زمانی از تاریخ معاصرمان وجود نداشته كه خون شهیدی قوام بخش نظامی اسلامی نباشد. كمی آن طرف‌تر نیز مزار شهید جواد سلیمی كه در 21 آبان سال 1390 در پادگان شهید مدرس ملارد به شهادت رسیده دیده می‌شود. در جوارش مزار پاسدار شهید وحید شیرمحمدلو فرزند حاج سبزعلی كه او هم در 21 آبان ماه 1390در پادگان شهید مدرس ملارد آسمانی شد، دیده می‌شود. هر دوی آنها از همرزمان و همراهان سردار شهید تهرانی مقدم بودند كه در واقعه پادگان ملارد به شهادت رسیدند.
مزار شهید مصطفی صدرزاده
در گلزار شهدای كهنز بیشتر از آنكه چشمت به شهدای دفاع مقدس بیفتد، سنگ مزار شهدای مدافع وطن در سال‌ها و ادوار مختلف را می‌بینی
این گلزار شهدا مدفن شهید نامداری چون مصطفی صدرزاده نیز است. متولد19شهریور سال 1365 در شوشتر كه مصادف با پنجم ماه محرم متولد شد و در اول آبان ماه 1394 كه مصادف با 9 محرم بود به شهادت رسید. وقتی به مزار شهید صدرزاده می‌رسم یاد آن خاطره زیبایی می‌افتم كه همسرش روایت كرد: مصطفی هیچ وقت به این فكر نمی‌كرد كه مثلاً اگر در فلان محله كار فرهنگی كند ممكن است بازدهی خوبی نداشته باشد. مصطفی محله‌ای پرت و دورافتاده را در كهنز شهریار برای كار فرهنگی انتخاب كرده بود. وقتی در جمع خانم‌ها یا در جمع‌های خانوادگی این موضوع را مطرح می‌كردم، همه تعجب می‌كردند و می‌گفتند آنجا كه واقعاً امیدی به نتیجه‌گیری نیست! حتی می‌گفتند كسی از بچه‌های آن محل انتظاری ندارد. دو سال و نیم بود كه مصطفی حضور فیزیكی كمتری در آن منطقه داشت. در این مدت وقتی مادران آن بچه‌ها را می‌دیدم از كارهای مصطفی تشكر می‌كردند و می‌گفتند كه ممنونِ زحمات او هستند.
سجده بر مزار سجاد عفتی
گلزار در زمان حضور ما خیلی خلوت است، اما در همین لحظه پیرمردی را می‌بینم كه بر مزار شهید سجاد عفتی بوسه می‌زند. پیر مردی كه وقتی شوق من را برای غبار‌روبی ازمزار شهدا می‌بیند با گالنی پر از آب خودش را می‌رساند و آب روی مزار شهدا می‌ریزد تا در شست‌وشوی مزار شهدا سهیم باشد. از او می‌پرسم همیشه به اینجا می‌آیید؟ می‌گوید بله خیلی به اینجا سر می‌زنم و تعلق خاطر زیادی به شهدا دارم. راستش این شهدا خیلی برایم عزیزند. هر حاجتی كه داشته باشم بی‌درنگ كمكم می‌كنند.
آخرین شهید مدافع حرم مدفن در این گلزار شهدا، شهید محمد آژند است. شهید محمد آژند متولد 1359 از شهدای مدافع حرم شهرستان شهریار 21 دی ماه سال 94 در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم حضرت زینب كبری(س) در منطقه خان طومان سوریه به دست تروریست‌های تكفیری به شهادت رسید، اما پیكرش پس از پنج ماه و پنج روز از طریق آزمایش «دی‌ان‌ای» شناسایی شد و در گلزار شهدای كهنز شهریار آرام گرفت.منبع: روزنامه جوان
