تبیان، دستیار زندگی
لامبورگینی متوجه شد فراری کلاچ بدی دارد و نمایندگی های فراری به شکایات مشتریان اهمیت زیادی نمی دادند و نسبت به سایر تولیدکنندگان خودرو، خدمات پس از فروش ضعیفی داشتند. او شکایت خود را از کلاچ 250GT به گوش انزو فراری رساند؛ ولی انزو فراری نظر او را رد کرد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بیوگرافی فروچیو لامبورگینی، مؤسس خودروسازی لامبورگینی(٢)

فروچیو لامبورگینی،  صنعتگر و کارآفرین ایتالیایی، باهدف ساخت اتومبیل ایده‌آل خود قدم در راهی گذاشت که به تولید محبوب‌ترین خودروهای لوکس جهان منجر شد.

بخش دانش و زندگی تبیان
لامبورگینی

ورود به دنیای اتومبیل

مدتی پس از خرید این اتومبیل، لامبورگینی متوجه شد فراری کلاچ بدی دارد و تعویض آن‌ نیازمند چندین سفر مکرر و پرهزینه به مودنا است. نمایندگی‌های فراری به شکایات مشتریان اهمیت زیادی نمی‌دادند و نسبت به سایر تولیدکنندگان خودرو، خدمات پس از فروش ضعیفی داشتند. او شکایت خود را از کلاچ 250GT به گوش انزو فراری رساند؛ ولی انزو فراری نظر او را رد کرد و گفت یک تولیدکننده تراکتور، حق ندارد در مورد تولید ماشین‌های اسپرت حرفی بزند.

پاسخ انزو فراری به فروچیو لامبورگینی، او را بر این داشت که خودش دست به اصلاح 250GT بزند. پس ‌از این ماجرا او به فکر افتاد که روی تولید اتومبیل سرمایه‌گذاری کند و به این فکر می‌کرد که می‌تواند ماشینی کامل برای خود بسازد که هیچ تولیدکننده‌ای قادر به ساخت آن نیست. او معتقد بود یک اتومبیل جاده‌ای باید ویژگی‌هایی داشته باشد که فراری‌ها فاقد آن بودند؛ یعنی عملکرد بالا بدون حواشی زیاد. لامبورگینی تاجر باهوشی بود و فهمید اگر از قطعات تراکتور در ساخت ماشین‌های سریع و باکیفیت استفاده کند، می‌تواند سود خود را به ۳ برابر برساند. به‌علاوه او شخصاً به ماشین‌های سریع علاقه‌مند شده بود.

فروچیو از سال ۱۹۶۲، برنامه‌ریزی برای شروع این کسب‌وکار جدید را شروع کرد و در سال ۱۹۶۳، شرکت Automobili Ferruccio Lamborghini را در سانتاآگاتای بولونیا تأسیس کرد. مکان کارخانه خیلی دقیق تعیین شده بود؛ چرا که هم به کارخانه‌های دیگر لامبورگینی، یعنی تراکتورسازی و سیستم‌های تهویه نزدیک بود و هم در مسیر کارخانه‌های فراری و مازراتی قرار داشت. گرچه در آن زمان کارگران ماهر زیادی در زمینه ساخت خودرو وجود داشتند، ولی دستمزد آن‌ها پایین بود. لامبورگینی در عوض ضمانت اشتغال کارگرانش، توانست از بانک یک وام بلندمدت بدون بهره بگیرد و کارخانه‌ی خود را سریع و بی‌هیاهو، تکمیل کند.

لامبورگینی

اولین لامبورگینی

فروچیو لامبورگینی نشان گاو خشمگین را به‌عنوان نماد اتومبیل‌های خود انتخاب کرد. او که خودش به گاوبازی علاقه داشت و به‌علاوه علامت زودیاک ماه تولدش هم این بود، فکر می‌کرد گاو خشمگین بیانگر شخصیت بی‌پروا و جسور او است. او تصمیم گرفته بود موتوری با ۱۲ سیلندر بسازد. برای رسیدن به این هدف، از مهندس جوان و بااستعدادی به نام جیان پائولو دالارا کمک گرفت که پیش ‌از این روی موتورهای ۱۲ سیلندر فراری کار می‌کرد. او که می‌خواست نخستین اتومبیل خود را به نمایشگاه تورین برساند، در مدت هفت ماه تمام مهندسین، طراحان و مکانیک‌ها را به کار گرفت و توانست نمونه‌ی اولیه 350  GTV را عرضه کند. این اتومبیل با ۳۶۰ اسب بخار، هرچند اتومبیل بی‌نقصی نبود؛ اما توانست نظر منتقدین را در نمایشگاه تورین به خود جلب کند.

لامبورگینی تاجر باهوشی بود و فهمید اگر از قطعات تراکتور در ساخت ماشین‌های سریع و باکیفیت استفاده کند، می‌تواند سود خود را به ۳ برابر برساند. به‌علاوه او شخصاً به ماشین‌های سریع علاقه‌مند شده بود

پس ‌از این نمایشگاه، لامبورگینی برای طراحانی مثل فرانکو اسکالونه و موسسه طراحی کاروزریای میلان کار کرد و GTV350 و GTV400 را تولید و رسما به بازار فرستاد. در طول دو سال بعد، یعنی سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵، فروچیو لامبورگینی برای اولین بار مورد توجه و تحسین جهانی قرار گرفت و نگاه دنیا را به اتومبیل‌های خود خیره کرد.

لامبورگینی

لامبورگینی میورا

فروچیو لامبورگینی همیشه می‌گفت علاقه‌ای به طرح‌های مفهومی ندارد. او صرفا اتومبیلی می‌خواست که بتواند فوق‌العاده سریع و بی‌نقص باشد. لوسیانو بوناچینی و جورجیو نری، دو مهندسی بودند که انتظارات لامبورگینی را درک می‌کردند و کار پروژه‌ی جدید را در دست گرفتند. این پروژه‌ی محرمانه TP400 نام داشت و  موتور ۱۲ سیلندر و ۴ لیتری آن، به‌صورت اریب پشت کابین نصب‌ شده بود. هنگامی‌که فروچیو نمونه‌ی اولیه TP400 را دید، آن را پسندید و نام میورا (Miura) را برای آن انتخاب کرد. او این نام را از گاوهای مسابقه‌ای گرفته بود؛ قوی‌ترین و باهوش‌ترین گاوهای مسابقه‌ای، میورا نام داشتند.

فروچیو و مهندسانش دوباره توانستند اتومبیل جدید خود را به نمایشگاه سال ۱۹۶۵ تورین برسانند. هرچند منتقدان به طراحی جلوی ماشین ایراد می‌گرفتند و مطمئن نبودند میورا بتواند به‌ عنوان یک اتومبیل جاده‌ای خوب عمل کند.

در نهایت میورا با طراحی نهایی نوچیو برتون و تکمیل مارچلو گاندینی، برای جاده آماده شد. این اتومبیل با سرعت ۲۸۰ کیلومتر در ساعت، عملکرد عالی و قابلیت هندلینگ بالا، با رنگ‌های روشن و خیره‌کننده به افسانه‌ی اتومبیل‌های لامبورگینی تبدیل شد. در مدتی کوتاه، میورا به خودروی مورد علاقه‌ای ستارگان سینما و شخصیت‌های معروف جهان تبدیل‌ شده بود.
لامبورگینی

لامبورگینی اسپادا

پس از موفقیت میورا و استقبالی که فروچیو حتی تصورش را هم نمی‌کرد، از سال ۱۹۶۷ تا سال ۱۹۷۱، کارخانه لامبورگینی به تولید خودروهای خاص و متفاوت خود ادامه داد؛ اما خودرو اسپادا، یکی از غیر منتظره‌ترین تولیدات لامبورگینی بود. این اتومبیل چهارنفره، با ۳۲۵ اسب بخار و موتور جلوی V12، با طراحی کاملا متفاوتی که بسیاری آن را ناخوشایند می‌دانستند، برای خانواده ساخته‌ شده بود. برخلاف تصور منتقدین، اسپادا هم با استقبال مردم مواجه شد؛ به‌طوری‌که در طول سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۸، سه نسل از این خانواده تولید شد و به فروش رفت.

شرکت لامبورگینی در ابتدای سال ۱۹۷۰، به اوج موفقیت و افتخارات خود رسیده بود. هم‌زمان با اسپادا، سری جدید میورا با نام میورا اس (Miura S) هم تولید شد که از موتوری به نام ایزلرو (Islero) استفاده می‌کرد.
ادامه دارد

منبع: زومیت - پویش پورمحمد