نحوه مدیریت استرس در نوجوانان
نوجوانان نیز مانند بزرگسالان ممکن است هر روز استرس را تجربه کنند و یا درگیری مهارت های مدیریت استرس می تواند برای آنها مفید باشد. بیشتر نوجوانان زمانی استرس بیشتری احساس می کنند که موقعیت موجود را خطرناک، دشوار، یا دردناک تلقی کنند و توان کافی برای مواجه شدن با آن وضعیت را در خود احساس نمی کنند.
در ذیل به برخی از ریشه های استرس نوجوانان اشاره شده است:
• انتظارات موجود در محیط مدرسه و احساس نا امیدی و کلافگی
• احساسات و تفکرات منفی در باره ی خود
• تغییر در بدن آنها
به حرف های نوجوان به دقت گوش کنند تا در صورت حمله ی استرس به سرعت متوجه آن شوند
• مشکلات در رابطه با دوستان و یا همکلاسی ها در مدرسه
• عدم امنیت در محیط زندگی یا در همسایگی
• جدایی یا طلاق والدین
• بیماری های مزمن یا دیگر مشکلات جدی در خانواده
• مرگ عزیزان
• تغییر مدرسه
• فعالیت بیش از حد یا انتظارات بیش از حد
• مشکل مالی خانواده
برخی از نوجوانان در استرس غرق می شوند. زمانی که این اتفاق می افتد، میزان زیاد استرس که به اندازهی کافی مدیریت نشده اند می تواند اضطراب، گوشه گیری، خشونت، بیماری های جسمی، یا روی آوردن به راههای ناسالم مقابله با استرس مانند مصرف موادمخدر و الکل را در پی داشته باشند.
ما هنگامی که شرایط را دشوار یا آزار دهنده می بینیم، در ذهن و جسم ما تغییراتی اتفاق می افتد که ما را برای مقابله با خطر آماده می سازد. این پاسخ های “جنگ، جنگ، یا گریز” شامل ضربان بالاتر قلب و ریتم تنفس بالاتر، افزایش خون رسانی به عضلات بازو ها و پاها، سردی دست و پا، احساس ناراحتی و درد معده و احساس وحشت می شوند.
مکانیزم یکسانی که پاسخ به استرس را شروع می کند، می تواند آن را متوقف سازد. پس از آنکه متوجه میشویم که شرایط دیگر خطرناک نیست، بلافاصله تغییرات می توانند در ذهن و بدن ما برای کمک به ما برای بازیافتن آرامش و آسودگی رخ دهند. این “پاسخ ریلکسیشن” شامل کاهش ضربان قلب و ریتم تنفس، و یک احساس کلی آسایش می شود. نوجوانانی که به یک سطح مطلوبی از مهارت “پاسخ های ریلکسیشن” و دیگر مهارتهای مدیریت استرس دست می یابند، کمتر در مقابل استرس دچار درماندگی شده و گزینه ها بیشتری برای مقابله با استرس در اختیار خواهند داشت.
والدین نیز می توانند به روش های زیر به نوجوان کمک کنند:
• همواره نسبت به اثرات احتمالی استرس بر سلامت، رفتار، افکار، یا احساسات نوجوان گوش به زنگ باشند.
• به حرف های نوجوان به دقت گوش کنند تا در صورت حمله ی استرس به سرعت متوجه آن شوند.
• فراگیری و مدل سازی مهارت های مدیریت استرس
• پشتیبانی در فعالیت های ورزشی و دیگر فعالیت های خیرخواهانه اجتماعی
نوجوانان با بکارگیری اصول و رفتارهای زیر می توانند استرس خود را کاهش دهند:
• طبق یک برنامه ی دقیق و مداوم ورزش کرده و برنامه ی غذایی منظمی داشته باشند.
هنگامی که افکار منفی به شما هجوم می آورند، با افکار جایگزین مثبت یا افکار فاقد بار منفی، به مقابله با آنها بپردازید
• پرهیز از مصرف زیاد نوشیدنی ها و غذاهای حاوی کافئین که میتوانند سبب تشدید احساس اضطراب و بی قراری شوند.
• دوری از مواد مخدر، الکل و دخانیات
• یادگیری تمرینات ریلکسیشن ( تکنیک های تنفس شکمی و ریلکسیشن عضلات)
• رشد مهارت های جرات ورزی. برای مثال، ابراز احساسات با قاطعیت و بدور از موضعی تهاجمی یا منفعل: (زمانی که غر می زنی من عصبانی می شوم”، “لطفا دیگر غر نزن.")
• با تمرین خود را برای کارها و موقعیت های استرس زا آماده سازند. برای مثال اگر صحبت کردن در جمع شما را مضطرب می سازد، برای تمرین ورفع این مشکل می توانید در یک سخنرانی و یا کنفراس در کلاس های مدرسه شرکت کنید.
• کاستن از گفتگوی درونی منفی با خود: هنگامی که افکار منفی به شما هجوم می آورند، با افکار جایگزین مثبت یا افکار فاقد بار منفی، به مقابله با آنها بپردازید. “زندگی من هرگز بهتر نخواهد شد” را می توان با “اگر الان احساس نا امیدی می کنم، اما احتمالا زندگی من در آینده با تلاش خودم و کمک دیگران بهتر خواهد شد” جایگزین کرد.
• به جای آنکه از خود و دیگران توقع داشته باشید همواره بی عیب و نقص و کامل باشید، سعی کنید یاد بگیرید تا از کارهای موثری که به اندازه ی کافی آنها رابخوبی انجام داده اید احساس رضایت داشته باشید.
• هر ازگاهی از موقعیت های استرس زا فاصله گرفته و آرامش خود را باز یابید. کارهایی مانند گوش دادن به موسیقی، گفت وگو با یک دوست، نقاشی، نوشتن، یا گذراندن وقت خود با یک حیوان خانگی می توانند موجب کاهش استرس شوند.
• تشکیل شبکه ای از دوستان که به شما در مقابله با استرس از طریق فعالیت های سالم کمک می کنند.
با استفاده از این تکنیک ها و روشهای دیگر، نوجوانان می توانند به مدیریت استرس خود بپردازند. اگر نوجوانی در باره ی تجربه ی استرس شدید با شما سخن می گوید و یا علایم آن را نشان می دهد، مشاوره با یک روان پزشک کودک و نوجوان یا یک متخصص در زمینه ی سلامت روانی می تواند به او کمک کند.
منبع : کودک و نوجوان