آرامش یک حالتی است که هر نوع شک و دو دلی و ترس و وحشت را از انسان دور نموده و انسان را در برابر حوادث ثابت قدم و درای روحی آرام و عزمی راسخ می گرداند .آرامش بزرگترین نعمت خداوند هم در این دنیا و هم در جهان آخرت می باشد. در واقع اولین نعمتی که نصیب بهشتیان می شود آرامش می باشد همان گونه که خداوند می فرماید: به خاطر این عقیده و عمل خداوند آنان را از شر آن روز «قیامت» نگه می دارد و آن ها را می پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند.

هستند افرادی که در دنیا از انواع امکانات برخوردار هستند ولی آرامش ندارند،تمام امکانات و نعمت ها برای چنین انسانی وسیله عذاب و زجر و شکنجه می شود،به خاطر همین بسیاری از ثروتمندان دست به خود کشی می زنند.

می گویند در ژاپن جنگی وجود دارد به نام جنگل خود کشی«جنگل او کیگاها»که بیشترین مشتریان این جنگل کسانی هستند که از نظر مادی همه چیز شان تامین است و تنها از نداشتن آرامش خود کشی می کنند.

یکی از راه هایی که به تعبیر آیات و روایات مسیر آدمی را به آرامش منتهی می کند، محبت کردن و احسان و نیکی به دیگران است.

خداوند برای اینكه همه ما به داشتن این روحیه، روحیه محبت كردن به دیگران تشویق كند،پاداش كسانی كه (اهل محبت وكمك واحسان به دیگران هستند واسباب امنیت وآرامش دیگران را فراهم می كنند) را، رساندن آنها به مقام امنیت و آرامش در دنیا و آخرت بیان می كند: بلی من اسلم وجهه لله وهو محسن فله اجره عند ربه ولا خوف علیهم ولاهم یحزنون

(آری، كسی كه روی خود را تسلیم خود كند ونیكوكار باشد پاداش او نزد پروردگارش ثابت است، نه ترسی بر آنهاست ونه غمگین می شوند)

نیكی به دیگران و شاد كردن دل دیگران، یك خوشحالی شادابیِ روحی را نصیب انسان می كند و یك آرامش روانی را به انسان می دهد كه قابل وصف نیست.

عاملی برای جلب محبت خدا و رسیدن به آرامش

پیامبر (صلی الله و علیه وآله) در حدیت قدسی از محبت و تعاون میان مردم به صورت عامل جلب محبت خدا و دست یابی به آرامش و اطمینان و امنیت یاد می كند. آنجا كه می فرماید: «قال الله تعالی: حقت محبتی للمتحابین فیّ وحقت محبتی للمتزاورین فیّ، وحقت محبتی للمتجالسین فیّ، الذین یعمرون مساجدی بذكری، ویعلمون الناس الخیر، ویدعونهم الی طاعتی اولئك اولیائی الذین اظلهم فی ظل عرشی واسكنهم فی جواری وآمنهم من عذابی وادخلهم الجنه قبل الناس بخمسمأته عام یتنعمون فیها وهم فیهاخالدون» پیامبر بعد از ذكر این حدیث فرمودند: (الا ان اولیاء الله لاخوف علیهم ولاهم یحزنون)

تا می توانید برای دیگران کارگشا باشید

در روایات درباره اهمیت کارگشایی و برطرف کردن مشکلات مردم سخن بسیاری بیان شده و آموزه‌های دستوری و ترغیبی بسیاری نیز مطرح شده است. از جمله امام صادق (علیه السلام) فرموده است: سئل رسول‌ الله صلی‌الله علیه‌ و آله عن احب الناس الی ‌الله؟ قال: انفع الناس للناس؛ از رسول خدا سئوال شد، محبوب ‌ترین مردم در پیشگاه خدا کیست؟ پیامبر فرمود: کسی که بیشترین سود و خدمت را به مردم برساند. (بحارالأنوار، ج73، ص339)

احمدبن عیسی می‌ گوید: امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: نیازمندی که به من مراجعه می‌ کند من زود نیاز او را برطرف می ‌کنم از ترس اینکه او بی ‌نیاز شود و این کار نیک از دستم برود. (بحارالانوار، ج74، ص317)

شیوه درست خدمت کردن

شیوه درست کارگشایی و خدمت به خلق آن است که امام علی (علیه السلام) فرموده است؟ کارگشائی از مردم کامل نمی‌شود مگر به سه چیز: کوچک شمردن آن تا خود بزرگ گردد، پنهان نگهداشتن آن تا خود آشکار شود، شتاب و سرعت در آن تا گوارا گردد. (بحارالانوار، ج74، ص318)

پیامبر گرامی اسلام (صلی الله و علیه وآله) نیز فرموده است: انسان مؤمن وقتی نیاز برادرش را می ‌داند او را مجبور نمی ‌کند که نیازش را بخواهد «قبل از درخواست، نیاز او را برطرف می‌ کند.» (بحارالانوار، ج74، ص312)

کلام آخر

پس اگر هنوز شک دارید که آیا ارزش دارد وقت خود را برای کمک به دیگران بگذارید یا نه باید بگویم بله ارزش دارد. شما می‌توانید با یک کمک کوچک، با یک همفکری دوستانه با دیگران، با یک تلفن کردن و جویای حال شدن، با یک لبخند، اگر در توانتان است و مشکلی ندارید با اهدای خون خود و حتی با یک نگاه  شروع کنید و اصلاً نیازی نیست که کمک ‌هایی که خارج از توانتان است را انجام دهید. شما به راحتی می ‌توانید در طول زندگی و شرایط مختلف به دیگران کمک کنید.

سایت کیهان

بیانات حجت الاسلام قرائتی

سایت معارف قرآن

برنامه سلام ایران؛ صحبت های مهندس فتحی پور پژوهشگر علوم قرآنی