تکمیل نگارش کتاب با دستخط مبارک امام زمان(عج) 

یکی از سوالاتی که در مورد امام  زمان حضرت مهدی علیه السلام  شنیده می شود این است که الان که حضرت غایب هستند چه فعالیت هایی انجام می دهند و چگونه مردم را هدایت می کنند، این سوال را به دو روش می توان جواب داد. 

اعظم کارگر شریف- بخش مهدویت تبیان

روش اول این که: امام انسان کامل و خلیفه خدا بر زمین هستند و اصل وجود ایشان برای بقای زمین ضرورت داشته و باعث آثار و برکت است، یعنی به فواید وجودی حضرت اشاره شود، و روش دوم این که به برخی از فعالیت های ایشان که با مشاهده و مکاشفه شیعیان علنی شده پرداخته شود.

آثار وجودی حضرت

اولین اثری كه بر وجود امام مترتب است، این است كه امام، واسطه فیض الهی بر مخلوقات است و فیض الهی به واسطه‌ی ایشان بر بندگان نازل می‌شود.

ائمۀ معصومین(علیهم السلام) در اثر پرورش قابلیت ها و کسب شناخت و معرفتی والا و رسیدن به ایمان و یقین برتر به حوزۀ ولایت الهی راه یافتند. کارنامۀ زندگی معصومین (علیهم السلام) حاکی از آن است که عبودیت و بندگی خدا و ارتباط دائمی با مبدأ کائنات در سر لوحۀ زندگی آن بزرگواران قرار داشته که با همین اکسیر بندگی خدا، روح حیات را در کالبد نظام هستی می دمیدند و در مقام ایشان آمده است: “بِکُم یمسک السماء أن تقع علی الأرض الا بإذنه”؛ به واسطۀ شما آسمان نگه داشته می شود که بر زمین جز به امرش نیفتد. (زیارت جامعه کبیره)

“و بیمنه رزق الوری و بوجوده تثبت الارض والسماء”؛ به یمن وجود آن بزرگواران موجودات  روزی می خورند و آسمان و زمین ثابت و برقرار است. (دعای عدیله، مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی ره)

امام واسطۀ فیض و رزق الهی، سبب متصل میان زمین و آسمان و مجرای نزول برکات آسمانی بر مردم است.

 امام سجاد علیه السلام می فرمایند:"ماییم امام مسلمین، و حجّت های خدا بر جهانیان، و سروران اهل ایمان و رهبران پیشانی سفیدان از وضو و اولیای مؤمنین و ماییم امان اهل زمین، مانند ستارگان که امان اهل آسمانند و مائیم کسانی که خداوند به خاطرشان زمین را از نابودی با اهلش باز می دارد و به خاطر ما باران را می باراند و رحمت نشر می دهد و برکات را از زمین خارج می سازد و اگر ما در زمین نبودیم زمین با اهلش فرو می رفت. سپس فرمودند: از آفرینش زمین و خلق آدم تا حال زمین از حجت خدا خالی نمانده، که آنان یا ظاهر و مشهور هستند یا غایب و پنهان و تا روز قیامت از حجت الهی خالی نخواهد ماند در غیر اینصورت خداوند عبادت نمی شد." (الاحتجاج مرحوم طبرسی ج 2 ص 144)

این توضیح روش اول که امام به عنوان انسان کامل واسطه فیوضات الهی بر زمین است.

امام حافظ دین الهی

و اما روش دوم: اشاره به فعالیت و اعمال امام زمان علیه اسلام است که با مطالعه تشرفات، مشاهدات و مکاشفات افراد در رابطه با امام صورت می گیرد، البته باید توجه داشت که مطالب، مستند و واقعی باشد، یکی از کتاب هایی که در مورد مکاشفات و مشاهدات شیعیان در زمان غیبت امام مطالب مستند بسیاری دارد کتاب العبقری الحسان شیخ علی اکبر نهاوندی است و در این قسمت به یکی از تشرفات اشاره می شود:

قاضی نوراللّه شوشتری(ره) می فرماید: بین اهل ایمان معروف است که یکی از علمای اهل سنت، که در بعضی از فنون علمی، استاد علامه حلی است کتابی علیه مذهب شیعه امامیه نوشت و در مجالس و محافل آن را برای مردم می خواند. از ترس آن که مبادا کسی از علمای شیعه کتاب او را رد نماید و به شبهات آن جواب دهد آن را به کسی نمی داد که نسخه ای بردارد. 

علامه حلی همیشه به دنبال راهی بود که کتاب را به دست آورد و رد کند .ناگزیر رابطه استاد و شاگردی را وسیله قرار داد و از عالم سنی درخواست نمود که کتاب را به او امانت دهد. آن شخص چون نمی خواست که دست رد به سینه علامه حلی بزند گفت: سوگند یادکرده ام که این کتاب را بیشتر از یک شب پیش کسی نگذارم .مرحوم علامه همان مدت را نیز غنیمت شمرد . کتاب را از او گرفت و به خانه برد که در آن شب تا جایی که می تواند از آن نسخه بردارد. وقتی به نوشتن مشغول شد و شب به نیمه آن رسید خواب بر ایشان غلبه نمود .همان لحظه حضرت صاحب الامر روحی له الفداء حاضر شدند و به او فرمودند: کتاب را به من واگذار و تو بخواب. علامه حلی خوابید .وقتی از خواب بیدار شد، نسخه کتاب از کرامت و لطف حضرت صاحب الامر علیه السلام تمام شده بود .

البته این قضیه را به صورت های دیگری هم بیان کرده اند، از جمله در کتاب قصص العلماء این طور آمده است که: علامه حلی(ره) کتاب را توسط یکی از شاگردان خود که نزد آن عالم درس می خواند برای یک شب به عنوان عاریه به دست آورد و مشغول نسخه برداری از آن شد . همین که نصف شب گذشت علامه بی اختیار به خواب رفت و قلم از دستش افتاد. وقتی صبح شد و وضع را چنین دید اندوهناک گردید ولی وقتی کتاب را ملاحظه کرد دید تمامش نوشته و نسخه برداری شده است و در آخر آن نسخه این جمله نوشته شده: کتبه محمد بن الحسن العسکری صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) نوشته است. علامه فهمید که آن حضرت تشریف آورده و نسخه را به خط مبارک خود تمام نموده اند. (برکات حضرت ولی عصر علیه السلام- خلاصه ی العبقری الحسان شیخ علی اکبر نهاوندی)

از این قبیل جریانات بسیار اتفاق افتاده است و هر کجا عالمان شیعه در امر احیای دین نیاز به کمک داشتند امام مشکل آنان را بر طرف کردند. از جمله اشتباهی که شیخ مفید(ره) در پاسخ مساله ای دچار شدند و حضرت صحیح آن را بیان فرمودند: در زمان شیخ مفید شخصی از روستایی به خدمت ایشان رسید و سؤال کرد: زنی حامله فوت کرده، آیا باید شکم زن را شکافت و طفل را بیرون آورد یا این که به همان حالت او را دفن کنیم؟ شیخ پاسخ داد: با همان حمل زن را دفن کنید. آن مرد برگشت ولی متوجه شد سواری از پشت سر می تازد و می آید وقتی نزدیک او رسید گفت: ای مرد شیخ مفید فرمود: شکم آن زن را شکافته و طفل را بیرون آورید بعد او را دفن کنید. مرد روستایی همین کار را کرد. پس از مدتی ماجرای آن سوار را برای شیخ نقل کردند. ایشان فرمود: من کسی را نفرستاده بودم معلوم است که آن شخص حضرت صاحب الزمان عجل اللّه تعالی فرجه بوده اند . حال که ما در احکام شرعی اشتباه می کنیم همان بهتر که دیگر فتوا ندهم. لذا در خانه خود را بست و بیرون نیامد. اما از ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر (علیه السلام) توقیعی برای شیخ صادر شد که بر شما است فتوا دادن و بر ما است که نگذاریم شما در خطا واقع شوید. با صدور این توقیع  شیخ مفید بار دیگر به مسند فتوا نشست. 

خلاصه سخن:

هر چند امام زمان ما غایب هستند و  ما از دیدار ایشان محروم هستیم  ولی تمام فیوضات زمین و آسمان توسط ایشان به ما رسیده و  از جمله اقدامات ایشان حفظ و نگهداری دین مبین اسلام  و یاری  عالمان و فقیهان شیعه در استنباط احکام شرعی و بیان مسایل شرع مقدس می باشد.

منابع:

- الاحتجاج مرحوم طبرسی

- مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی

- برکات حضرت ولّی عصر عج(خلاصه العبقری الحسان)