تبیان، دستیار زندگی
روس ها به زودی قصد دارند با افزودن نقطه درخشان دیگری به آسمان شب، تعریف دیگری از درخشش اجرام کیهانی را به نمایش بگذارند...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

روس‌ ها درخشان ‌ترین ستاره را به آسمان می ‌فرستند

روس‌ ها درخشان ‌ترین ستاره را به آسمان می ‌فرستند

روس ‌ها به زودی قصد دارند با افزودن نقطه درخشان دیگری به آسمان شب،‌ تعریف دیگری از درخشش اجرام کیهانی را به نمایش بگذارند.

براساس گزارش گیزمگ، آسمان شب با چهره‌ هایی آشنا تزئین شده ‌است كه به لطف درخششان می ‌توان آن ها را به راحتی شناسایی كرد، صرف نظر از ماه كه شناسایی آن نیازی به دقت زیاد ندارد،‌ با نگاهی دقیق ‌تر می ‌توان سیاره ‌های زهره، مریخ، ‌ستاره سیریوس و حتی ایستگاه فضایی بین ‌المللی را شناسایی كرد، اما روس ‌ها قصد دارند جسمی به آسمان بفرستند كه قرار است از همه این اجرام درخشان ‌تر باشد، ‌البته به جز ماه.

این سامانه جدید كه مایاك نام دارد، یك ماهواره كیوب‌ست مجهز به بازتابنده ‌های خورشیدی است كه قرار است در اواسط ماه جولای به فضا پرتاب شود.

اختر شناسان معمولا درخشش اجرام کیهانی را با استفاده از مقیاسی موسوم به قدر ظاهری (apparent magnitude) اندازه می ‌گیرند و هرچه این مقیاس کمتر باشد، درخشش جرم کیهانی بیشتر است. خورشید به عنوان درخشان ‌ترین جرم آسمان، دارای قدر ظاهری منفی 27 است در حالی که قدر ظاهری ماه کامل بین منفی 13 و منفی 12 است. ایستگاه فضایی بین‌المللی هم با داشتن قدر ظاهری منفی 6 معمولا شفاف ‌ترین جرم مصنوعی آسمان شب است و قدر ظاهری سیاره زهره نیز حدود منفی پنج است.

زمانی كه ماهواره مایاک توسط روس ‌ها به فضا پرتاب شود،‌ این سامانه با قدر ظاهری منفی 10 خواهد درخشید و پس از ماه به درخشان ‌ترین جرم مصنوعی در آسمان شب تبدیل خواهد شد از این رو است كه نام مایاک به معنی فانوس دریایی برای آن انتخاب شده‌است.

مایاك توسط دانشجویان دانشگاه پلی ‌تکنیک مسکو طراحی و ساخته شده و در داخل ماهواره کیوبست 3U استاندارد قرار خواهد گرفت. ابعاد این سامانه 340.5 در 100 در 100 میلی‌ متر است و حدود 3.6 کیلوگرم وزن دارد.

این بسته کوچک مجهز به یک منبع انرژی، سیستم کنترل و مهم ‌تر از همه مجموعه ‌ای از بازتابانده‌ های خورشیدی است كه پس از رسیدن به مدار زمین گشوده خواهند شد و ویژگی درخشش فوق ‌العاده را در این فضاپیما ایجاد خواهند كرد.

یکی از اهداف طراحی این ماهواره اثبات قابل دسترس بودن فضا برای تیم‌ های علمی کوچک است. قرار است از این ماهواره و درخشش بالای آن برای مطالعه درمورد چگونگی محاسبه دقیق قدر ظاهری فضاپیماهای كوچك استفاده شود و در پایان ماموریت،‌یك ابزار ترمز آیرودینامیك آغاز به كار كرده و سیستمی جدید را برای متوقف‌ سازی مدار ماهواره‌ ها و دور انداختن آن ها مورد آزمایش قرار خواهد داد.

منبع: همشهری آنلاین

مرکز یادگیری سایت تبیان، تنظیم: زینب شاه مرادی