ترس از دکترین دفاعی ایران
زمانی بود که کشور قدرتمند از میزان پول و طلایی که در اختیار داشت شناسایی میشد، پس از آن کشوری که اقدام به کشورگشایی میکرد از همه قدرتمند تر بود ، انگار امروزه ملاک قدرت کشورها میزان تجهیزات نظامی انبار شده آنها برای آینده است!.
ارتش و توان مقابله در هر کشوری از ارکان اصلی هر نظامی است این را میتوان با دقت به کشورهای جهان فهمید آنجا که حتا واتیکان رم هم دارای ارتش و نیروی نظامی است. داشتن یک نیروی نظامی قوی در هر کشوری باعث اقتدار آن کشور شده و امنیت ملی آن کشور را ارتقا میبخشد.
ایران هم از آنجا که قدیمیترین کشور جهان است و از دیرباز در جنگهای گوناگون شرکت کرده بعضیها را با پیروزی و بعضی را با شکست پشت سر گذاشته هیچ وقت از این قاعده مستثنی نبوده است. شاید بتوان گفت دوران بیداری توان نظامی ایران پس از کودتای 28 مرداد باشد آنجا که شاه تصمیم گرفت ناوگان هوایی را رونق بخشد و در سال 1979 به پنجمین قدرت تبدیل شود. اما پس از انقلاب و با آغاز جنگ تحمیلی در عمل ثابت شد که این ارتش توان نظامی قوی نداشت همان طور که صدام در اینباره گفته اگر با ارتش شاه طرف بودم یک ماهه جنگ به نفع عراق تمام میشد.
تجهیزات نظامی ایران
ایران با توجه به موقعیتی که در جهان دارد از آن به عنوان چهارراه جهان نام برده میشود مرزهای آبی، زمینی با کشورهای گوناگون دارد از طریق خلیج پارس به کل آبهای جهان متصل است پس اگر این را فرصت ندانیم مطمئنا یک تهدید به حساب میآید چرا که با توجه به روحیه ضد ظلم ایران باعث شده که دشمنهای گوناگونی هم در گوشه و کنار جهان داشته باشد پس اگر جنگی روزی در ایران بخواهد اتفاق بیفتد شاید دیگر مانند جنگ ایران و عراق در جبهههای خاکی مرز دو کشور شاید نباشد؛ ایران در کنار قویسازی تجهیزات نظامی مربوط به جنگ رو در رو به فکر قویتر کردن تجهیزات جنگ میان برد و بالستیک باید باشد که تا کنون هم بوده این را از آزمایشات موشکی گوناگونی که هر از چند گاهی انجام میپذیرد میشود فهمید.
تفاوتی که دکترین دفاعی ایران با دیگر کشورها دارد این است که نیروها از کشور دیگری معمولا خریداری نمیشوند و با توجه به مهندسی معکوس زمان جنگ و همچنین تحریمها باعث شده تا ایران این تجهیزات را خود بسازد.
نیروی نظامی مختص ایران؛ سپاه پاسداران
پس از انقلاب در کنار ارتش نیروی نظامی سپاه و بسیج هم وارد کارزار شدند و به تقویت کردن نیروی نظامی ایران پرداختند. سپاه پاسداران در سال 1357 به فرمان امام خمینی(ره) برای مقابله با گروهکهای ضد انقلاب تشکیل شد در جنگ تحمیلی در کنار ارتش و مردم به دفاع پرداخت و اقدام به ساختن ادوات جنگی نمود کاری تا کنون ادامه دارد.
رتبه نظامی ایران در جهان
در رتبهبندی قدرت نظامی کشورهای جهان از عواملی مانند هزینههایی که صرف قویتر کردن تجهیزات نظامی میشود، تعداد ادوات هر کشور، معیشت و طرز زندگی مردم کشور، تولید ناخالص داخلی، تعداد نظامیان، تعداد تانکها، سلاحهای جنگی، کشتیها و هواپیماها و هلی کوپترها، جمعیت کشور، تعداد نیروی جوان و آماده به کار و نیروی سرباز و... مورد توجه و ارزیابی قرار میگیرد.
معمولا ارزیابی توان نظامی ایران پیچیده است زیرا در ایران غیر از ارتش دو نیروی سپاه و بسیج هم دارای توان نظامی هستند که در ارزیابیهای جهانی مورد توجه قرار نمیگیرند چون که نیروی غیر رسمی ایران هستند. در این میان مطمئنا توان نظامی سپاه اگر برابر ارتش نباشد کمتر از آن نیست . در آخرین آمار منتشر شده ایران در رتبه بیست و پنجم دارای توان نظامی و بالاتر از کشور عربستان که به تازگی تجهیزات نظامی را از آمریکا خریداری کرد؛ است.
دکترین دفاعی ایران
ایران به طور میانگین سالانه 6 میلیارد دلار خرج ناوگان نظامی خود میکند این در حالی است که امریکا 577 میلیارد دلار هزینه میکند با وجود این اختلاف، توان موشکی ایران باعث ترس کشورهای منطقه و حتا کشورهای دورتر از ایران شده به گونهای که امریکا به بهانهی همین تولیدات موشکی ایران را به بهانههای مختلف وارد تحریمهای جدید میکند.
تفاوتی که دکترین دفاعی ایران با دیگر کشورها دارد این است که نیروها از کشور دیگری معمولا خریداری نمیشوند و با توجه به مهندسی معکوس زمان جنگ و همچنین تحریمها باعث شده تا ایران این تجهیزات را خود بسازد. ایران بر خلاف بسیاری از کشورهای جهان خریدار تسهیلات نیست و سازنده است که این امر در حادثهها و جنگهای احتمالی خیلی میتواند سرنوشتساز و کمک کننده باشد.
ایران همیشه گفته که سیاستش در امور نظامی سیاست دفاعی است و تمایلی به حمله ندارد از این رو اقداماتی که در جهت ترفیع توان نظامی خویش انجام میدهد در جهت دفاع است و قصد حمله به هیچ کشوری را ندارد تا زمانی که امنیت ملی ایران به خطر نیفتد ایران همیشه برای دفاع اقدام به قدرتمند کردن نیروی نظامی خود کرده است اما کشورهایی که نیروی نظامی هستهای را در دستور کار خود قرار دادهاند به عنوان خطر بالقوه باید در نظر گرفته شوند؛ خطری که پس از قرارداد برجام بیشتر حس میشود و اگر در جنگی با یکی از این کشورها یا با هم پیمانانشان از سلاح اتمی و هستهای استفاده شود ایران چقدر توان مقابله با آن را دارد؟