پیشگامان اسلام
روزی رسول خدا (ص) نماز می خواند وعلی (ع) نیزبه آن حضرت اقتدا کرده بود. ابوطالب در حالی ازکنار آن ها می گذشت که پسرش جعفر را همراه داشت.
ابوطالب به جعفر فرمود: پسر جانم! برو وبه عمو زاده ات اقتدا کن. جعفر نیزبه رسول خدا (ص) اقتدا کرد. ابوطالب از دیدن فرزندانش در کنار رسول خدا (ص) شادمان گشت واین شعار را سرود: علی (ع) و جعفربه وقت گرفتاری وسختی ها مورد اطمینان وتکیه گاه من اند.
من پیامبر (ص) را تنها خواهم گذاشت و نیز فرزند نجیب ام، چرا که دارای همت وشرافت بلند هستند.
هرگز دست از پیامبرنکشید و او را که پدر برادرمن از پدر ومادرم می باشد، تنها نگذارید.
ای حق نیافریده کسی را مثال تو
خورشید جلوه ایست ز نور جمال تو
ای محرم حریم خداوند ذو الجلال
ای عقل مانده مات ز جاه و جلال تو
گفته خدا سخن ز جمال و کمال تو
ای برگزیده ای که تویی ختم انبیا
وین افتخار داده به تو ذو الجلال تو
امشب به وادی دل من شور محشر است
سرد است ان دلی که ندارد خیال تو
ای کعبه امید همه در نماز عشق
محراب ماست ابروی هچون هلال تو
دامان اهل بیت تو حبل المتین ماست
دست توسل من و دامان آل تو
من کیستم غلام غلامان کوی تو
ای کاش پا نهد به سر من بلال تو
هر کس گشود لب چو (وفایی) به مدح تو
یک نکته هم نگفت سخن از وصال تو
koodak@tebyan.com
تهیه: شهرزاد فراهانی- منبع: کتاب دعوت آشکار