''اعظم'' نیكوترین لقب برای توصیف شخصیت جامع الابعاد رسول‌الله است
حجت‌الاسلام رضا برنجكار، عضو پژوهشگاه دارالحدیث مهمترین نام رسول الله را ''محمد'' و ''احمد'' مهمترین كنیه‌شان را ''اباالقاسم'' و ''ابا ابراهیم'' و مشهورترین القاب ایشان كه در قرآن كریم هم ذكر شده است را ''اسوه'' و ''رحمه للعالمین'' دانست و گفت: در بین اعراب سه نوع اسم برای یك فرد در نظر گرفته می‌شود، اول نام كه در هنگام تولد به فرد نسبت داده می‌شود، دوم كنیه كه حالتی احترامی دارد و معمولاً با پیشوند ''ام'' و ''اب'' ذكر می‌شود و سوم لقب كه در واقع توصیفی از خصوصیات رفتاری و اخلاقی فرد می‌باشد.
وی ''امین'' را متداولترین لقب پیامبر اعظم(ص) دانست و گفت: لقب، سختگیری و ضابطه‌مندی اسم و كنیه را ندارد و در واقع خصوصیات فردی است كه نمود عینی آن در چشم دیگران مهم و فرد بعد از مدتی با آن خصوصیت توصیف می‌شود، اگر این توصیفات ادامه پیدا كرده و در بین همگان جا بیافتد تبدیل به لقب می‌شود، پیامبر (ص) آنقدر راستگو و صدیق بود كه با لقب امین در بین همگان مشهور شد.
حجت‌الاسلام برنجكار با تاكید بر اینكه لقب باید درست و براساس واقعیت باشد، اظهار داشت: القابی مثل پیامبر اكرم (ص) پیامبر خاتم (ص) و پیامبر اعظم (ص) هیچكدام در قرآن و یا روایات ذكر نشده است بلكه در دوره‌ای خاص عده‌ای پیامبر را با این ویژگیها توصیف كرده‌اند و با تكرارشان این القاب را برای پیامبر (ص) ماندگار كرده است.
وی درباره انتخاب لقب ''اعظم'' برای پیامبر (ص) تصریح كرد: این توصیف در بین عرب و اهل سنت سابقه‌ای طولانی دارد اما از لحاظ صحت و درستی این لقب باید گفت كه اعظم به معنای عظیم‌ترین، همه صفتهای نیك چون راستگویی، كرامت و عظمت را دربرمی‌گیرد و بر طبق روایات متواتر اسلامیو برتری پیامبر (ص) از تمام مخلوقات، لقب ''اعظم'' نیكوتر و جامعتر از دیگر القاب برای پیامبر (ص) می‌باشد.
عضو گروه فلسفه دانشكده پردیس قم وابسته به دانشگاه تهران نامگذاری سال 85 با عنوان پیامبر اعظم (ص) را با توجه به وضعیت جامعه جهانی بسیار نیكو و قابل توجه امت اسلام دانست و افزود: با توجه به جسارت دشمنان به ساحت مقدس پیامبر (ص) و زیر سوال بردن عظمت ایشان بهترین كار برای مقابله به مثل و دفاع از بی‌حرمتی‌ها و توهین‌ها، بهترین حربه مقابله تاكید بر عظمت پیامبر (ص) بود كه به شكل نیكو در این نامگذاری انجام گرفت.
حجت‌الاسلام برنجكار با اشاره به صفت عدل الهی و دلیل قرار گرفتن آن در بین اصول دین و رابطه اش با صفت اعظم در مورد پیامبر (ص) گفت: این لقب از لحاظ ذاتی مورد اهمیت است. چرا كه برتر و والاتر و جامع الابعادتر از دیگر صفتها و لقبهاست از سوی دیگر نامگذاری‌شان با عنوان پیامبر اعظم (ص) منشا حركت و بحث پیرامون این شخصیت با عظمت می‌شود كه برای دفاع و پافشاری بر عظمت پیامبر (ص) در شرایط كنونی ضروریست.
این پژوهشگر حوزه دین درباره ایجاد شبهه پیرامون لقب پیامبر ''اسلام'' كه عده‌ای آن را انحراف و پافشاری بر پیامبر امت اسلام و نه امت جهانی با دین فراگیر اسلام است، می‌دانند، ابراز داشت: خود این واژه‌ها در ذات شبهه‌برانگیز نیستند، چرا كه پیامبر اسلام كسی است كه پیام اسلام را آورده، همانطور كه رسول الله به كسی اطاق می‌شود كه فرستاده پروردگار است و هیچیك از این القاب بر عدم خاتمیت پیامبر (ص) اشاره‌ای ندارند در واقع خاتمیت یك بحث جداست و اگر كسانی بخواهند از این القاب برای ایجاد انحراف و شبهه استفاده كنند، قطعاً به هدفشان نخواهند رسید.
