شوره سر دلشوره ندارد

شوره سر از سلول‌های مرده پوست تشکیل شده است که به صورت گروهی از سطح پوست سر کنده می‌شود. شایع‌ترین علت بروز چنین مشکلی، بیماری پوستی‌ای به نام درماتیت سبوره است.

بخش سلامت تبیان

دکتر سید مسعود داودی، متخصص پوست و مو در این باره اظهار می دارد:

شوره سر از آن دسته مشکلاتی است که نه‌تنها به سلامت مربوط می‌شود و ممکن است نشانه بیماری‌های مختلف پوستی باشد، بلکه از نظر ظاهری هم فکر فرد را به خود مشغول می‌کند. به همین دلیل هم ده ها شیوه مختلف برای رهایی از شوره سر توصیه می‌شود، از شامپوها و صابون‌های مخصوص گرفته تا استفاده از روغن نارگیل و… .

این ترس و نگرانی از شوره سر تا جایی پیش می‌رود که پوشیدن لباس‌هایی با رنگ تیره، برای خیلی از این افراد به آرزو تبدیل می‌شود. اما چاره کار چیست؟ اصلا چرا شوره سر ایجاد می‌شود و برای کنترل آن باید چه کار کرد؟

شوره سر از سلول‌های مرده پوست تشکیل شده است که به صورت گروهی از سطح پوست سر کنده می‌شود. البته افزایش پوسته‌ریزی یا کنده شدن بیش از حد سلول‌های مرده از سطح پوست دلایل مختلفی دارد. شایع‌ترین علت بروز چنین مشکلی، بیماری پوستی‌ای به نام درماتیت سبوره است.

درماتیت سبوره که به آن اگزمای شوره‌ای نیز می‌گویند، شایع‌ترین علت ایجاد شوره سر است.

با این حال موارد دیگری هم با شیوع کمتر ممکن است سبب ایجاد شوره سر شوند؛ به عنوان مثال بعضی از بیماری‌های التهابی پوست مانند بیماری صدف (پسوریازیس) نیز می‌تواند موجب پوسته‌ریزی و در نتیجه ایجاد شوره شود.

درماتیت سبوره، شایع‌ترین علت شوره سر

آنچه عموما به نام شوره سر می‌شناسیم اگزمای شوره‌ای یا درماتیت سبورئیک است. درماتیت سبورئیک که بیماری التهابی و خارش‌دار پوست است بیشتر در پوست سر بروز می‌کند و در موارد شدیدتر ممکن است در قسمت‌هایی از بدن و صورت هم مشاهده شود.

علل ایجاد این بیماری

علت اصلی بروز این بیماری هنوز مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد عوامل ژنتیکی در ایجاد آن نقش دارد و همچنین نوعی قارچ ذره‌بینی نیز در تشدید علائم بیماری موثر است. شوره ‌سر خفیف‌ترین حالت درماتیت سبوره است که به غیر از پوسته‌ریزی ناشی از افزایش تقسیم سلولی، هیچ علامت دیگری ندارد. البته در موارد شدیدتر علاوه بر پوسته‌ریزی، ممکن است نشانه‌هایی مانند قرمزی و التهاب نیز مشاهده شود و بیمار از خارش و سوزش سرش شکایت داشته باشد.

ضایعاتی که در اثر این بیماری به وجود می‌آیند، بیشتر در قسمت‌هایی از صورت که مو دارد مانند زیر ابروها، لبه مژه‌ها، ناحیه ریش و سبیل، اطراف و پشت لاله گوش مشاهده می‌شوند. با این حال، بیماری ممکن است در قسمت‌های دیگری از بدن مانند جلوی سینه، ناحیه پشت و بین دو کتف، زیر بغل و کشاله‌ها نیز به شکل ضایعات قرمز و پوسته‌دهنده نمایان شود.

استرس‌، مشغله‌های فکری، بی‌خوابی و وجود بیماری‌هایی که طی آن سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود، می‌توانند موجب تشدید بیماری شوند. شوره سر معمولا در سنین پس از بلوغ بروز می‌کند. البته در چند ماه اول پس از تولد که هورمون‌های مادر در بدن نوزاد باعث ترشحات غدد چربی‌ساز می‌شود هم ممکن است شاهد ایجاد شوره سر باشیم. همچنین هر چه پوست چرب‌تر باشد، احتمال بروز این مشکل بیشتر می‌شود.

چطور شوره را کنترل کنیم؟

برای کنترل درماتیت سبوره باید بر اساس شدت بیماری، داروی مناسب تجویز شود. هنگامی که شوره سر به تنهایی و بدون علامت دیگری بروز می‌کند، نوع خفیف درماتیت سبوره است که در بیشتر موارد با استفاده از شامپوهای ضد شوره‌ای که خاصیت ضد قارچ یا ضد پوسته‌ریزی دارند، کنترل می‌شود.

اگر مشکل با استفاده از شامپو کنترل نشد، باید از داروهای موضعی ضدالتهاب و ضدپوسته‌ریزی کمک گرفت. در صورتی که شوره سر با استفاده از شامپو و داروهای موضعی هم برطرف نشد، لازم است از داروهای خوراکی استفاده کنید.

زمانی که با استفاده از روشی خاص موفق شدیم شوره سر را کنترل کنیم، بهتر است برای پیشگیری از بروز مجدد و یا تشدید آن، از همان روش کمک بگیریم. البته افراد معمولا از این موضوع شکایت دارند و می‌گویند زمانی که برای مدتی خاص از یک شامپو استفاده می‌کنند، موهایشان به آن عادت کرده و شامپو دیگر کارایی لازم را ندارد. در چنین شرایطی بهتر است بیمار به صورت چرخشی نوع شامپوی ضد شوره را تغییر دهد تا نتیجه مطلوب را به دست آورد.

منبع: وب سایت دکتر مسعود داودی