یادداشتی از بازتاب ؟
نوشته حجت الاسلام و المسلمین احمد نجمی
در نهاد ریاست‌جمهوری، مشاوری به نام «مشاور رئیس‌جمهور در امور علما و روحانیون» وجود دارد که به جرأت می‌توان گفت، بیش از سایر مشاورین وظیفه ای سنگین و حساس را به دوش کشیده است. ایجاد ارتباط نزدیک و دوسویه مراجع تقلید و علما و حوزویان با رئیس‌جمهور امر بسیار سخت و حساسی است که می‌تواند از بسیاری ناراحتی‌ها جلوگیری کرده و رافع دغدغه‌های این بزرگواران باشد.
در زمان ریاست‌جمهوری جناب آقای هاشمی رفسنجانی، حجت‌الاسلام ادب، مسئول امور روحانیون بود و به خاطر حضور مستمر در بین علمای تهران و قم و خطیب و منبری بودن، توانست ارتباط خوبی با حوزویان داشته باشد. از اقدامات وی می‌توان به برنامه بازدیدهای سالانه علما از پیشرفت‌های صنعتی و مجتمع‌هایی مهم مانند پتروشیمی و مس سرچشمه اشاره کرد که تاثیر مهمی بر شناخت بیشتر از فعالیت‌های دولت آقای هاشمی رفسنجانی را در پی داشت.
آقای خاتمی نیز با ابقای حجت‌الاسلام ادب و اضافه نمودن گروهی با مدیریت آیت‌الله امام جمارانی، سعی در تقویت این بخش داشت. اگرچه این جمع، تمایل بیشتری به طیف دوم خرداد داشتند اما جایگاه خاصی نیز در بین مراجع تقلید و حوزویان کسب کرده بودند.
با به روی کار آمدن آقای احمدی‌نژاد و توجه ویژه ایشان به تقویت مسائل دینی و حوزه‌های علمیه، انتظار می‌رفت که فردی به سمت «مشاور امور روحانیون و علما» برگزیده شود که حضوری مستمر در بین حوزویان و ارتباط تنگاتنگ با مراجع عظام تقلید و علما داشته باشد. آقای احمدی‌نژاد نیز در اولین انتصاب‌های خود، حجت‌الاسلام مصلحی را مأمور این سمت مهم کرد. خصوصیت ویژه ارتباط با روحانیون از نوع سایر ارتباطات نیست که با انتصاب یک فرد، همه، خود را مأمور به همراهی بدانند. این سمت نیاز به فردی دارد که از متن حوزه بوده و از نزدیک ارتباط دوستانه و خاصی با بیوت مراجع تقلید داشته باشد تا حوزویان، وی را «نماینده حوزه در نهاد ریاست جمهوری» بدانند، نه «نماینده رئیس‌جمهور در حوزه». درواقع اگر مشاور رئیس‌جمهور فردی باشد که تاکنون در متن حوزه حضور داشته و علما وی را از نزدیک بشناسند، باعث می‌شود که برقراری ارتباط به سهولت انجام گرفته و طیف عظیمی از حوزه علمیه که اهمیت قابل توجهی برای آقای احمدی‌نژاد دارد، احساس نزدیکی بیشتری با رئیس‌جمهور کنند.
از سوی دیگر، گستره ارتباط با اعضای جامعه مدرسین، نمایندگان مجلس خبرگان و ائمه جمعه، می‌طلبد تا جناب مشاور، حضوری مستمر و موثر در جلسات این افراد داشته باشد.
حجت‌الاسلام مصلحی اگر چه نمایندگی ولی فقیه در بسیج را تجربه کرده است، اما باید گفت از همان ابتدا، ورود و خروجش به سپاه و بسیج بوده و زمانی که خبر انتصاب ایشان منتشر شد، حوزویان از یکدیگر پرسیدند: این آقا را می‌شناسید؟
اینک چهار ماه از این انتصاب می‌گذرد و هنوز قم مفتخر به تشریف‌فرمایی ایشان به عنوان مشاور رئیس‌جمهور نشده! تا جایی که آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی، روز 22 آبان ماه در دیدار با وزیر علوم، تحقیقات و فناوری گفتند: «رئیس‌جمهوری باید رابط روحانی میان خود و مراجع داشته باشد تا اگر صحبت یا پیامی با وی داشتیم، از طریق این رابط گوشزد كنیم».
این نکته را بار دیگر در دیدار با وزیر آموزش‌وپروش نیز مطرح کردند. به یقین آیت‌الله مکارم شیرازی از وجود مشاور رئیس‌جمهور در امور علما و انتصاب یک فرد جدید به این سمت مطلع بوده و در گذشته‌ها نیز مشاوران ارتباط نزدیکی با ایشان و سایر مراجع تقلید داشته‌اند، پس این فرمایش ایشان بدین معناست که «کجاست مشاور رئیس‌جمهور؟». نگارنده، همین پرسش آیت‌الله مکارم را بارها از بیوت مراجع و علما شنیده است که «کجاست مشاور رئیس‌جمهور در امور روحانیون و علما؟».
جا دارد حجت‌الاسلام مصلحی به این مسئله توجه داشته باشد که ارتباط نزدیک با مراجع عظام تقلید و علما از وظایف اصلی ایشان محسوب می‌شود و باید در فواصل زمانی کمتری با حضور در بیوت مراجع، از دغدغه‌های آنها اطلاع یابد و برخی مسائل مورد نیاز را تشریح کند. همچنین آقای احمدی‌نژاد اگرچه می‌توانست فرد اصلح و بانفوذتری را به عنوان مشاور امور روحانیون و علما انتخاب نماید، به ویژه آن‌که آیت‌الله موحدی کرمانی خطاب به حجت‌الاسلام مصلحی اظهار کرده بود که اشتغال هم زمان وی در پست مشاورت ریاست جمهور و نمایندگی ولی فقیه در نیروی مقاومت بسیج، عملا موجب اختلال در هر دو وطیفه می‌شود و از ایشان خواسته بود تمام وقت و همت خود را صرف انجام ماموریت‌های ولی فقیه و نیروی مقاومت بسیج كند. ولی با این همه، این توقع پابرجاست که به جناب مشاور گوشزد نماید سابقه حضور در بسیج، نمی‌تواند جبران‌کننده عدم ارتباط با علما شود و نیاز دارد با حضور مستمر در جمع علما به ویژه در قم، پل ارتباطی قوی بین رئیس‌جمهور و حوزویان باشد.
