تبیان، دستیار زندگی
فروردین سال 1344 عبدالعظیم قریب استاد برجسته فرهنگ و ادب ایران در سن 86 سالگی درگذشت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

وفات عبدالعظیم قریب

فروردین سال 1344 عبدالعظیم قریب استاد برجسته فرهنگ و ادب ایران در سن 86 سالگی درگذشت.

بخش تاریخ ایران و جهان تبیان

وفات عبدالعظیم قریب

استاد قریب نخستین كسی بود كه دستور زبان فارسی را در قالبی ساده تدوین کرد

عبدالعظیم قریب فرزند میرزاعلی در سال 1296ق در گركان تفرش از توابع اراك دیده به جهان گشود. مقدمات زبان فارسی و عربی را در زادگاه خود و نزد برادر بزرگش، میرزاغلامرضا، فراگرفت. در نوجوانی به تهران آمد و نزد اساتیدی چون شیخ باقر تهرانی، سیدمحمدجواد قاهانی، سیدمحمد جمارانی و میرزاطاهر تنكابنی به تحصیل و فراگیری زبان و ادبیات عرب، اصول و منطق و حكمت پرداخت. زبان فرانسه را در دارالفنون آموخت. در سال 1317 به استخدام وزارت معارف درآمد و در مدرسه علمیه كه تنها آموزشگاه به شیوة جدید بود به تعلیم دانش آموزان مشغول گردید. در سال 1324 تدریس در مدرسة نظام را آغاز كرد. برخی از برجستگان علم و ادب و سیاست سالهای بعد ایران، همچون كلنل محمدتقی خان پسیان، سلطان غلامرضاخان و علیقلی خان از شاگردان او بودند. چندی نیز در مدرسه دارالفنون، دارالمعلمین، دانشسرای عالی، مدرسه سیاسی، مدرسه ایران و آلمان و بنگاه وعظ و خطابه به تدریس اشتغال داشت. پس از تأسیس دانشگاه تهران به استادی دانشكده ادبیات برگزیده شد و تا زمان مرگ به تدریس زبان و ادبیات فارسی اشتغال داشت. او در كنار تدریس از اعضای برجسته فرهنگستان زبان فارسی به شمار می رفت و نخستین كسی بود كه دستور زبان فارسی را در قالبی ساده و روشن تدوین كرد و تدریس آن را به صورت درسی مستقل در مدارس رواج داد. هنگامی كه قریب تدریس را آغاز كرد، در مدارس به زبان فارسی اهمیتی داده نمی شد و متون مناسب برای تدریس این زبان به دانش آموزان در دسترس نبود. وی به رفع این عیب همت گماشت و ابتدا قواعد زبان فارسی را به سبك دستورهای فارسی زبان اروپایی تدوین و پس از آن دستور زبان فارسی را در چهار جلد تألیف كرد. همچنین منتخباتی از نظم و نثر اساتید زبان فارسی را به نام فوائدالادب تهیه كرد كه سالها در مدارس تدریس می شد.

استاد قریب فردی فروتن، وظیفه شناس و فرهیخته بود كه 58 سال از عمر پربركت خود را صرف تدریس، تألیف و خدمات فرهنگی كرد و سرانجام در 3 فروردین ماه 1344 دیده از جهان فروبست و در مقبره آیت الله كاشانی در آستانه مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) به خاك سپرده شد.

تعدادی از تألیفات دكتر قریب عبارتند از: تصحیح كلیله و دمنه، گلستان سعدی و تاریخ برامكه، بدایه الادب، بدیع، دستور زبان فارسی (4 دوره)، قواعد فارسی در صرف و نحو، فوائدالادب در نظم و نثر منتخب (6 جلد)، قرائت فارسی، كتاب املاء، سخنان شیوا، فن دبیری و دیوان شعر.
منبع: وب سایت سازمان اسناد و كتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران