تبیان، دستیار زندگی
یداللهی شب گذشته سه شنبه ۲۴ اسفند در مسیر بازگشت از هشتگرد به سمت تهران به دلیل برخورد شدید یک دستگاه کامیون با خودرویش، به شدت مجروح شده و درگذشت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ترانه سرای شب دهم درگذشت

افشین یداللهی شب گذشته سه شنبه ۲۴ اسفند در مسیر بازگشت از هشتگرد به سمت تهران به دلیل برخورد شدید یک دستگاه کامیون با خودرویش، به شدت مجروح شده و درگذشت.

فراوری- بخش هنری تبیان
افشین یداللهی

پس از خبر درگذشت ناگهانی علی معلم و خانم طلیعه کامران،درگذشت ناگهانی افشین یداللهی شوکی دیگر در واپسین روزهای سال ٩٥ به جامعه هنر و فرهنگ کشور بود.

یداللهی که در کارنامه‌اش ترانه‌سرایی برای سریالهایی همچون «غریبانه»، «شب دهم»، «میوه ممنوعه» و «مدار صفردرجه» و «معماى شاه» دارد بر اثر یک سانحه تصادف درگذشت.

عباس سجادی مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران این خبر را تأیید کرد.

یداللهی شب گذشته در مسیر بازگشت به تهران در هشتگرد تصادف کرده است. در این حادثه افشین یداللهی و برادر همسرش به رحمت خدا رفتند و همسر وی بر اثر جراحت در بیمارستان بستری شده است.

جزئیات سانحه رانندگی برای افشین یداللهی و درگذشت وی

سرهنگ گودرزی رئیس پلیس راه استان البرز گفت:

حدود ساعت 3 بامداد امروز ، یک دستگاه سواری کیا از فرعی هشتگرد وارد آزادراه کرج - قزوین شد و در خط دوم جاده به یکباره متوقف شد و در این لحظه یک دستگاه تریلی اویکو از عقب با سواری کیا برخورد کرد. در پی برخورد تریلی با سواری کیا که دارای سه سرنشین (دو آقا و یک خانم) بود، متاسفانه افشین یداللهی ترانه سرای کشورمان فوت کرد و همسر و برادر همسرش هم آسیب دیدند.

کارشناسان پلیس با حضور در صحنه حادثه، علت این تصادف را توقف ناگهانی در لاین دوم از سوی راننده سواری کیا اعلام کردند

یداللهی در واپسین پست اینستاگرامی خود، درگذشت علی معلم را تسلیت گفته بود.

افشین یداللهی

افشین یداللهی متولد دی‌ماه ۱۳۴۷ در اصفهان و بزرگ‌شده تهران بود. وی دکتر روانپزشک (متخصص اعصاب و روان) بودکه با وجود علاقه به شعر و ترانه به رشته تحصیلی‌اش وفادار مانده و معالجه بیماران را در اولویت کاری‌اش قرار داده بود. ترانه‌سرا شناخته‌شده کشورمان، کار حرفه‌ای را در سال ۱۳۷۶ با سرودن ترانه‌ای در باب شخصیت امام‌حسین(ع) شروع کرد که با آهنگسازی فواد حجازی و خوانندگی خشایار اعتمادی در ارکستر سازمان صداوسیما اجرا شد.

کار دوم وی، ترانه «از فارس تا خزر» با آهنگسازی شادمهر عقیلی و خوانندگی خشایار اعتمادی اجرا شد. وی برای بسیاری از سریال‌های ماندگار تلویزیونی ترانه سروده، آخرین کارش ترانه تیتراژ سریال «تبریز در مه» است که ترانه آن توسط سالار عقیلی خوانده شد. وی همچنین با خوانندگان مطرح موسیقی ملی و پاپ در آلبوم‌های موزیک‌شان همکاری کرده بود. مردم وی را با سرودن ترانه سریال «شب دهم» ساخته حسن فتحی که ۱۰ سال پیش از صداوسیما پخش شد، می‌شناسند.

افشین یداللهی، در سال ۱۳۸۰ با همکاری یغما گلرویی، سعید امیراصلانی، عباس سجادی، محمدرضا حبیبی، افشین سیاهپوش، نیلوفر لاری و... جلساتی را تحت عنوان خانه ترانه به صورت مستقل و وابسته به هیچ ارگانی راه‌اندازی کرد. ابتدا این جلسات در محافل دوستانه به صورت دوره‌ای برگزار می‌شد که به خواندن ترانه، نقد ترانه و جلسات کارگاهی می‌گذشت و به تدریج با هماهنگی‌هایی جلسات خانه ترانه به فرهنگسرای قانون منتقل شد و به علت افزایش تعداد شرکت‌کنندگان جلسات در سالن آمفی‌تئاتر فرهنگسرا برگزار شد. اما بهترین جلسات خانه ترانه از نظر کیفیت و کمیت در فرهنگسرای شفق برگزار شده است تا جایی که آهنگسازان مشهوری چون بابک بیات، داریوش تقی‌پور در آنجا حضور پیدا کردند که فرهنگسرا بعد از مدتی به دلایل نامعلومی همکاری‌اش را با خانه ترانه قطع کرد و خانه ترانه، ۹ ماه را در خاموشی به سر برد تا اینکه دوباره جلسات در سالن آمفی‌تئاتر بیمارستان امام‌خمینی(ره) برگزار شد و بعد به ترتیب دوباره به فرهنگسرای شفق، دانشجو و... رفت و در حال حاضر در مرکز همایش‌های شهید قندی در خیابان شریعتی برپا می‌شود.

او معتقد بود ترانه هنری است که شاید خیلی‌ها بدون هیچ‌گونه تخصصی بتوانند آن را انجام دهند و موفق باشند یا نباشند. متاسفانه اشکال از اختلاف نظر و رسیدن به حاشیه‌ها و دوری از ترانه و پیشرفت ترانه است.

یداللهی سابقه ایفای نقش در یک فیلم هنروتجربه ای با نام «راز ناپدید شدن مریم» به کارگردانی محمدرضا لطفی را هم داشت.

شعری زیبا از مرحوم یداللهی

یک شب دلی به مسلخ خونم کشید و رفت

دیوانه‌ای به دام جنونم کشید و رفت

پسکوچه‌های قلب مرا جست‌وجو نکرد

اما مرا به عمق درونم کشید و رفت

یک آسمان ستاره آتش گرفته را

بر التهاب سرد قرونم کشید و رفت

من در سکوت و بغض و شکایت ز سرنوشت

خطی به روی بخت نگونم کشید و رفت

تا از خیال گنگ رهایی رها شوم

بانگی به گوش خواب سکونم کشید و رفت

شاید به پاس حرمت ویرانه‌های عشق

مرهم به زخم فاجعه‌گونم کشید و رفت

تا از حصار حسرت رفتن گذر کنم

رنجی به قدر کوچ کنونم کشید و رفت

دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم

از خود چه عاشقانه برونم کشید و رفت


منابع: سینماورزان/ مهر/ آفتاب/ همشهری جوان/ خبرآنلاین