یک راه قدرتمند برای به حداقل رساندن رفتارهای مخل کننده دانشجویان (4)
در بخش اول حداقل رساندن رفتارهای مخل کننده (1) عنوان کردیم که رفتارهای فراگیران مخرب بزرگترین چالش برگزاری دوره آموزشی است، اما این دسته از افراد سر کلاس مربیان حرفه ای دیده نمی شوند پس به بررسی رفتارهای مربیان حرفه ای پرداختیم...
در بخش دوم حداقل رساندن رفتارهای مخل کننده (2) عنوان کردیم که یکی از روش های کلیدی مربیان حرفه ای حذف عواملی است که حس یادگیرنده را کنترل می کند و یا تمرکز او را مختل می نماید. تشخیص این عوامل با بررسی علل ایجاد اختلال ادامه دادیم
در بخش سوم حداقل رساندن رفتارهای مخل کننده (3) مورد ز چهار اقدام اساسی مربیان حرفه ای برای جلوگیری از رفتارهای مخرب را برشمردیم و دو مورد اول را توضیح دادیم:
برقراری رابطه دوستانه مربی با فراگیر
برقراری رابطه دوستانه بین فراگیران
سپردن کنترل کلاس را به محیط
پذیرش اشتباهات شخصی
در ادامه ...
کنترل کلاس را به محیط یادگیری بسپارید.
مربیان باتجربه اجازه می دهند که شاگردان احساس کنند کنترل کلاس را بر عهده دارند، از همه چیز که بگذریم، در واقع آن کلاس، کلاس خودشان است! اگر رویکرد یادگیرنده محور را اتخاذ کرده باشید. بسیاری از کتب و برنامه هایی که برای راهنمایی اداره کلاس تدوین شده اند پیشنهاد داده اند که مربیان برای اداره بهتر کلاس بهتر است قوانین کلاس خود را در شروع دوره روشن و واضح عنوان کنند، قوانینی چون عدم استفاده از تلفن های همراه، افراد وقتی قصد صحبت دارند و یا خواهان ترک کلاس هستند دست خود را برای اخذ اجازه بالا ببریند.
اما اگر واقعا با قوانین مشکل دارید و به وضع کردن آنها نیازمندید شما شرکت کنندگان را ازکنترل خارج می کنید زیرا در واقع درحال تأیید وضعیت خود در مقام بالاتر هستید. نظرتون در مورد درخواست از شاگردان برای اخذ قوانین چیست؟ از آنها بپرسید قوانین چگونه باشد؟ اگر در این حرفه جدید هستید و ممکن است این روش مشا را بترساند، خوب با پیشنهاد شروع کنید، با ارائه چند گزینه شروع کنید. تجربه به من نشان داده که اغلب گروه همان قوانینی را به تصویب می رساند که شما به عنوان یک مربی می خواهید.
معمولا شخصا سر کلاس برای تعیین زمان ناهار رای می گیرم، از آنها می پرسم که آیا علاقه دارند یک زمان استراحت صبح و یکی بعد از ظهر برای صرف قهوه داشته باشند؟ یا ترجیح می دهند هر یک ساعت، یک استراحت کوتاه داشته باشند؟ از آنها می پرسم که به نظر شما استفاده از تلفن های همراه باید در کلاس مجاز باشد یا خیر؟!
پذیرش اشتباهات شخصی
در نهایت، اعتراف می کنیم که تدریس کار سختی است! در بسیاری از مواقع ما به عنوان مربی در کلاس درس به محرکهای کوچک واکنش نشان می دهیم شاید چون احساس می کنیم که کنترل کلاس را از دست داده ایم و یا عاملی موقعیت ما را تهدید می کند.
پانزده سال پیش، در یکی از کلاسهایم یکی از شرکت کنندگان هربار با درآوردن تلفن همراهش به محض پایان یافتن تمرین (برای چک کردن ایمیلهایش) گویی مرا شلاق می زد! به خودم نگاه کردم که چرا این کار او تا این اندازه برای من تحریک کننده است؟ علتش را یافتم چون من نگران بود که او بخشی از آموزش را از دست بدهید و از من بخواهد که دوباره توضیح دهم !
در کلاس دیگری، دو شرکت کنندگان در زمان برگزاری کارگاه مشغول مکالمه با هم بودند. این موضوع مرا منحرف می کرد، و مانع تمرکزم بود. بعدا متوجه شدم یکی از شرکت کنندگان به دنبال روشن شدن مطلبی است که درحال گفتگو آن بودم، از نظر او موضوع نامفهوم عنوان شده بود و بخشی از موضوعی که توضیح داده بودم را نفهمیده بود؟ خوشبختانه آن روز اجازه دادم آنها ادامه دهند و این گفتگو به یک مشکل بزرگ تبدیل نشد.
در مربیان موفق آموزش بزرگسالان، میل سیری ناپذیر کمک به مردم آنها را هدایت می کند، می خواهند شاگردان در آنچه انجام می دهند بهتر باشند. در هسته ارتباطی آنها احترام به فرد نقش اساسی دارد، برای فرد و ظرفیتهای او برای یادگیری و رشد احترام قائلند. استفاده از تکنیکهای عنوان شده باید با ارزش نهادن به یادگیرنده همراه باشد.
ارزش ها ما را به سمت صلاحیت و کامل بودن هدایت می کنند
یک پست که در وبلاگ قرار می گیرد تنها می تواند سطح کوچکی از یک موضوع اشاره کند، گویی قصد تشریح یک درخت را دارید و فقط کمی پوسته آن را خراش دهید. بنابراین، مهم منعکس شدن این بحث در رفتار و کلاس درس شماست. اما چگونه به آن اعمال کنیم؟
اول، ما باید به طور راستین به ساخت محیطی برای حمایت از یادگیری بپردازیم. این موضوع بیش از آمادگی رویارویی با اختلالگران است، ما در مورد ساخت یک محیط ساده صحبت می کنیم، مکانی که یادگیری آسان را برای افراد امکان پذیر می سازد. به فکر برقراری رابطه فقط برای گرفتن نمرات سطح A و یا گرفتن درصدهای بالا در بازخوردهای پایان کلاس نباشید. تلاش ما باید برای پیشرفت یادگیرنده باشد!
بسیاری از متخصصان آموزش بزرگسالان که می شناسم میل سیری ناپذیری کمک به مردم آنها را هدایت می کند، می خواهند شاگردان در آنچه انجام می دهند بهتر باشند. در هسته ارتباطی آنها احترام به فرد نقش اساسی دارد، احترام به فرد و ظرفیتهای او برای یادگیری و رشد. استفاده از این تکنیک باید با ارزش نهادن به یادگیرنده همراه باشد.
دوم، برای جلوگیری از اختلال، کنترل کردن را رها کنید! متواضع باشید، و به فراگیران خود اعتماد کنید. می پذیرم که راحت و روان بودن همیشه آسان نیست، پس به خود اجازه دهید تا با شروع های کوچک یاد بگیرید که با شاگردان خود راحت باشید، وقت می گیرد اما به موفقیت می انجامد!
بنابراین، اگر قصد ندارید دستورالعمل "101 تکنیک برای مقابله با شرکت کنندگان مخل" را حفظ کنید، بر روی 4 عامل: ساخت رابطه ای دوستانه با فراگیر، ایجاد فرصت جهت برقراری رابطه دوستانه بین فراگیران، اعتماد به شاگردان برای کنترل کلاس و تمرکز و پذیرش عکس العمل های شخصی خود متمرکز باشید.
منابع:
https://www.td.org/Publications/Blogs/L-and-D-Blog/2017/02/A-Powerful-Way-to-Minimize-Disruptive-Behaviors
http://spectrum.ieee.org/tech-talk
بخش آموزش الکترونیکی سایت تبیان، تهیه: سید خاموشی
تنظیم: زینب شاه مرادی
