هنر و علم کجا همگرا می شوند؟ (2)
یکی از اهداف نظام اموزشی افزایش کیفیت یادگیری است در نتیجه نمی توانآن را در یک چارچوب خاص قرار داد و یا براساس یک فرمول خاص عمل کرد. در قسمت قبل نیز اشاره کردیم که تدریس یک هنر است. هنر در یک بعد و جهت خاص نمی گنجد و باید مسیری را طی کند که ذوق کاربران را برانگیزد.
مطالعه فلسفه (گاهی متفاوتی) شخص من درخصوص تئوری و اصول آموزش علمی استوار است، زمانی که در کنار مطالعات علمی در خصوص آموزش به مطالعات فلسفی در خصوص افراد، روانشناسی آنها و مطالبی از این دست مراجعه می کنید گویی از در پشتی وارد شده اید!
بسیاری از مربیان و اساتید بدین شیوه عمل می کنند و به بیانی نه تنها با تکنیک بلکه با حس خود وارد کار می شوند و بدین ترتیب می توانند حس مشارکت شاگردان خود را بر انگیزند و در بحث های علمی خود تسهیل ایجاد نماید اگرچه ممکن است بسیاری از آنها هرگز فرصت یادگیری علمی راهکارهایی که آنها را پشتیبانی کرده نداشته باشند، به عنوان مثال، ممکن است یک مربی بداند که تاثیر مثبتی بر روند یادگیری فراگیر خود می گذارد اگر از او در مورد تجریبات واقعی او و انطباق آن با موضوع آموزشی بپرسد اما ممکن است در مورد منطق مالکوم نولز که به دلیل علمی همین موضوع اشاره می کند چیزی نداند.
به خاطر دارم که یکبار رهبری یک جلسه مربیان آموزشی را بر عهده داشتم و سوال کردم "چه کسی می داند مالکوم نولز کیست؟» یکی از شرکت کنندگان پاسخ داد، "فکر کنم پدر یکی از خوانندگان آمریکایی است!"
تعدادی از مدیران اجرائی شرکت های بزرگ دوره های تخصصی ویژه ای برای آنها برگزار کرده ام، از من می پرسیدند که ما چگونه می توانیم یک مدرس دوره های آموزشی ویژه و کاملا منطبق با کار تخصصی داشته باشیم که بتواند تمامی نیازهای مهارتی کارمندانرا تشخیص دهد و سبب رشد شرکت شود؟ شما چگونه این کار را می کنید؟ استراتژی شما چیست؟ پاسخ من همیشه ساده است: "من تکنیک هایی را برای کارمندان و مدیران تخصصی شرکت ها به کار می برم که با با دانش آموزان سر کلاس به عنوان یک معلم از آن شیوه ها استفاده می کنم!"
و این حقیقت است. علم یادگیری همان است! هیچ نکته خاصی برای تعلیم افراد در شرایط خاص، تخصص های خاص و رشته های خاص وجود ندارد!
دکتر ریچارد اتکینسون و ریچارد شیفرین تلاش کردند تا تحقیقات گسترده ای بر روی مدلهای مختلفی از حافظه افراد توسط مدرسین مختلف آموزشی انجام دهند، دروس متفاوتی، تخصصی و ساده را مورد ارزیابی قرار دادند می دانید نتیجه این تحقیق چه شد ؟ "اگر تمرین نکنند، اطلاعات را فراموش می کنند!" این علم است.
شاید بتوان گفت همگرایی علم و هنر یکی از دلایلی است که تدریس را به یکی از بهترین حرفه های جهان تبدیل کرده است.
اگر شما قصد دارید یک مدرس حرفه ای باشید و یا در فرایند آموزش مانند یک حرفه ای وارد عمل شوید به موضوع ساده بنگرید
اگر دقت کنید افراد هر روزه و در همه جا مشغول آموختند! در لحظه ای که با شما ارتباط برقرار می کنند در حال یادگیری اند، حال این موضوع یادگیری می تواند هر چیزی باشد فرقی نمی کند که در حال تجربه درسی از بازی گلف باشد، یا گذراندن یک دوره مجازی برای استفاده از یک نرم افزار کامپیوتری جدید، یا همکاری با رهبران فراتر از مرزها در اتیوپی، تلاش برای یادگیری نحوه ارتباط جدید، و یا توسط سرپرست خود در محل کار در حال آموزش دیدن باشند.
مردم در هر لحظه مشغول فراگیری موضوعی جدید و دریافت تجربه ای آموزشی هستند. آموزش فقط در کلاس درس و در زمان خاص رخ نمی دهد، آموزش در بطن زندگی جریان دارد! به عنوان یک مدرس تلاش کنید تا بیاموزید، با نگاه کردن به افراد و طرقی که آنها ترجیح می دهند درس بگیرند به آنها نزدیک شوید.
چه حرفه علمی دیگری سراغ دارید که تا این اندازه به هنر وابسته باشد؟ به این نکته توجه کنید که در تدریس شما فرصت دارید همزمان که برای افزایش Bottom line سازمان خود تلاش می کنید، برای بهبود سطح بهره وری کشور، و ارتقاء زندگی فردی اشخاص در سراسر جهان، هم گام بر دارید همه به صورت هم زمان! از نظر من و با تجربه های شخصی ام فکر می کنم که به عنوان یک مدرس توسعه استعدادها نیازمند مطالعه و بررسی حوزه های روانشناسی، مباحث فلسفی، زبان شناسی از حیطه های علمی هستید همچنین مطالعه طراحی، بازیگری، نویسندگی و فیلمسازی از حیطه های هنری می تواند به شما کمک کند.
منابع:
Where Art and Science Converge” Elaine Biech ”
www.td.org
Art & Science Converge to Inspire Creative Solutions
بخش آموزش الکترونیکی سایت تبیان، تهیه: سید خاموشی
تنظیم: زینب شاه مرادی
