هزار و دویست تابلوی هشدار!

حتما دقت کرده اید که بسیاری از تصادفاتی که رخ می دهد از عدم توجه راننده به مسیر جلو و رو برویش است ؛ یا حواسش به گوشی بوده، یا پشت سرش را نگاه می کرده و... و این ها همه نتیجه اش این می شود که تصادفی رخ می دهد.

این مقدمه را عرض کردم تا کاری که شیطان با ما انسان ها می کند را با هم مرور کنیم و ببینیم که دقیقاً شیطان با ما همین گونه رفتار می کند به طوری که نگاه ما را از پیش رو برمی دارد؛ چنانچه در آیه 17 سوره اعراف می فرماید: همانا قطعاً حمله می کنم به سوی آنها از پیش رو .

1200 تابلوی هشدار

هزار و دویست آیه از قرآن، آینده ای که ما در پیش داریم یعنی مرگ و معاد را توضیح می دهد. در واقع ما 1200 تابلوی هشدار داریم . اگر شیطان از پیش رو حمله کند و نگاه ما را از آخرت بردارد، در ما ایجاد غفلت کرده است و در واقع ما از 1200 تابلوی راهنما غفلت کرده ایم و این یک فاجعه است.

به بیان دیگر قرآن کریم تسلط شیطان بر انسان را عاملی برای غفلت می داند چنانچه در سوره مجادله می فرماید: اسْتَحْوَذَ عَلَیهِمُ الشَّیطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولئِكَ حِزْبُ الشَّیطَانِ أَلاَ  إِنَّ حِزْبَ الشَّیطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ؛ (سوره مجادله، آیه 19) «شیطان بر آنان (= منافقین) مسلط شد، و یاد خدا را از خاطر آن ‌ها برد و آن‌ ها را به فراموشی انداخت»

یكی از كارهایی كه شیطان انجام می دهد، این است كه یاد خدا را از ذهن انسان می برد و انسان را دچار غفلت از یاد خدا كند! بعد می ‌فرماید: «چنین افرادی «حزب شیطان هستند!»

در همین راستا در سوره مائده می ‌فرماید: «شیطان می‌ خواهد بین شما دشمنی بیندازد، و لذا شما را به سوی شراب و قماربازی می ‌برد (وَیصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ) او می‌ خواهد مانع یاد خدا بشود: إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ (مائده/ 91)

حمله شیطان از سه جبهه

از طرفی در بیانی از امام باقر (علیه السلام) است که ایشان حمله ی شیطان را از سه جبهه ترسیم می کنند؛  امام می فرماید: جبهه ی اول این است که شیطان نسبت به بهشت، جهنم و حساب و کتاب ایجاد تردید می کند. در جبهه ی دوم، شیطان ایجاد طمع بیجا نسبت به عفو و رحمت الهی می کند. ما باید بدانیم که عفو و بخشش الهی روی حساب و کتاب است و نیاز به بازگشت و توبه دارد. در جبهه ی سوم شیطان، ایجاد فریفتگی نسبت به گناه می کند.

در حقیقت همه این بیانات و فرمایشات در این راستا هستند تا ما بدانیم و فراموش و غفلت نکنم که شیطان هیچ کاه ساکت و آرام نخواهد نشست و همیشه در حالا تلاش برای براندازی ما انسان ها است؛ حالا به هر سمت و جهتی که زورش برسد ...

گاه از طریق تسویف و تأخیر انداختن در کار خیر و توبه با سوف سوف گفتن، گاه با تردید ایجاد کردن نسبت به بهشت و جهنم و گاه با ایجاد طمع بیجا نسبت به عفو و رحمت الهی ....

آیات 16-17 سوره حشر داستانی را مطرح می کند که با شنیدنش ما را در برابر نفوذ و تسلط شیطان آگاه تر و هشیارتر می کند. در این آیات داستان برسیسای عابد آمده است که او بعد از هفتاد سال عبادت فریب شیطان را خورد. این راهب به جایی رسیده بود که مستجاب الدعوة شده بود و برای بیماران دعا می کرد و آنها شفا پیدا می کرد. دختر زیبایی را به نزد او آوردند که دچار جنون شده بود . این عابد در نیمه شب بلند شد که برای این دختر دعا کند. شیطان این عابد را وسوسه کرد که زیبایی و جوانی او را ببیند و او را وسوسه کرد که تو هفتاد سال عبادت کرده ای و اگر الان گناه کنی، خدا تو را می بخشد و بعدا توبه می کنی. این وسوسه ها کار را به جایی کشاند که آنچه نباید بشود اتفاق افتاد. شیطان به عابد گفت که او باردار شده است و برادران او می فهمند و آبروریزی می شود. شیطان او را وسوسه کرد که او را خفه کند و بعد او را دفن کنند. عابد هم این جنایت  انجام داد. شیطان خودش برادران دختر را خبر کرد و نشانی قبر را هم به آنها داد. خبر در شهر پیچید و حکم اعدام برای عابد صادر شد. در هنگام اعدام شیطان برای او مجسم شد و گفت: من تو را به اینجا رساندم و من می توانم تو را نجات بدهم. راهش این است که تو در مقابل من سجده بکنی. عابد با اشاره در مقابل شیطان سجده کرد و همان لحظه او را به دار زدند و مُرد. او با کفر از دنیا رفت زیرا او نمی دانست که یکی از وسوسه های شیطان تسویف و ایجاد کردن طمع بیجا است.

بنابر این مراقب باشیم چرا که همیشه شیطان آماده برای حمله و تهاجم است ... مراقب و آماده باشیم تا در این حمله و تهاجم کم نیاوریم و نابود نشویم.