وقتی که معاویه اعتراف کرد!
علی اکبر فرزند امام حسین علیه السلام از جمله چهره های درخشان تاریخ اسلام است که به تاریخ زندگی ایشان به نسبت،اندک و با بی میلی پرداخته شده است. اما مطالعه تاریخ و اعتراف معاویه نسبت به ایشان، برگ تاریخ را به گونه ای دیگر رقم میزند.
فرآوری: محمد باعزم - بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
علی بن حسین بن علی بن ابیطالب که در سال 33 قمری به دنیا آمد و در سال 61 هجری در کربلا و در واقعه عاشورا به شهادت رسید، مشهور به علیاکبر فرزند امام سوم شیعیان. او را نخستین شهید از بنیهاشم در روز عاشورا و شبیهترین مردم به پیامبر اسلام دانستهاند.
علی اکبر به عنوان یک محدث شناخته میشد و امام حسین(علیه السلام)، وی را یادآور رسول خدا (صلی الله علیه و آله) میدانست. وی در عاشورا همراه پدرش بود و آمادگی خود را برای کشته شدن در کنار او اعلام کرد و به امام حسین (علیه السلام) گفت: ای پدر! در هنگامی که بر حق استوار باشیم از مرگ ابائی ندارم. امام(علیه السلام) هم در حق وی دعای خیر فرمود: خداوند بهترین اجر و پاداش فرزندی را از جانب پدر به فرزند خویش به تو عنایت فرماید.
معاویه در مورد علی بن حسین(علیه السلام) چه گفت؟!!
روزی معاویه از اطرافیانش پرسید: "چه كسی در این زمان برای خلافت مسلمانان بردیگران برتری دارد و برای حكمرانی بر مردم از دیگران سزاوارتر است؟" اطرافیان متملق به ستایش خلیفه پرداختند و او را لایق این منصب معرفی كردند.
علی اکبر فرزند امام حسین علیه السلام از جمله چهره های درخشان تاریخ اسلام است که به تاریخ زندگی ایشان به نسبت،اندک و با بی میلی پرداخته شده است. اما مطالعه تاریخ و اعتراف معاویه نسبت به ایشان، برگ تاریخ را به گونه ای دیگر رقم میزند.
ولی معاویه گفت: "نه چنین نیست، اولی الناس بهذا الامرعلی بن الحسین بن علی، جدّه رسول اللّه و فیه شجاعة بنیهاشم و سخاه بنی امیه و رهو ثقیف؛ شایستهترین افراد برای امر حكومت، علی اكبر فرزند حسین است كه جدّش رسول خدا است و شجاعت بنیهاشم، سخاوت بنی امیه و زیبایی قبیله ثقیف را در خود جمع كرده است."
معرفی کوتاه از علی اکبر(علیه السلام)
بر اساس کتاب فُرسانُ الهیجاء، چهره علی اکبر با ابهت بود و چون ماه تابان میدرخشید. به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود. چهار شانه و میانه قامت بود. رنگی روشن و به سرخی آمیخته و چشمانی سیاه و گشاده با مژههایی پرمو داشت، اندامش متناسب و معتدل و سینه و شانهاش پهن بود.
شجاعت و دلاورى على اكبر و رزم آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر كربلا به ویژه در روز عاشورا تجلى كرد. از میان خاندان هاشمی، نخستین كسی كه در كارزار كربلا به میدان شتافت، علی اكبر بود. همچنین زمانی که امام حسین بن علی(علیه السلام) از منزلگاه «قصر بنى مقاتل» گذشت، و خوابی به او دست داد و پس از بیدارى «انا لله و انا الیه راجعون» گفت و خداوند را حمد کرد، وقتی على اكبرسبب این حمد و استرجاع را پرسید، حضرت فرمود: "در خواب دیدم سوارى مىگوید این كاروان به سوى مرگ مىرود." علی اکبر پرسید: "مگر ما بر حق نیستیم؟" امام فرمود: "چرا." علی اکبر عرض کرد: "فاننا اذن لا نبالى ان نموت محقین؛ پس باكى از مرگ در راه حق نداریم!"
خاندان نبوی در میان صحابه،تابعین و حتی مخالفین ایشان، به اندازه ای شناخته شده و معروف بودند که حتی افرادی مانند معاویه از اینکه بتوانند مقامات و ارزش های والای اخلاقی و اجتماعی ایشان را کتمان و پنهان کنند،عاجز بود و اگر اساس هدایت از همان ابتدا به دست صاحب خویش سپرده می شد، بسیاری از مشکلاتی که گریبان گیر افراد شده بود،پیش نمی آمد.
منابع:
1. دانشنامه اهل بیت
2. پایگاه اطلاع رسانی پرسمان