قطره چشمی که آب مروارید را حل میکند
نویسنده: صادق مظفری
آب مروارید نوعی بیماری چشمی است که از تار شدن عدسی چشم شروع میشود و با افزایش کدر شدن عدسی، فرد کم کم بینایی خود را از دست میدهد. البته خوشبختانه این بیماری در موارد زیادی با انجام یک جراحی ساده برطرف میگردد.
این بیماری شایع ترین عامل نابینایی در جهان است و تاکنون جراحی تنها راه درمان شناخته شدهی این بیماری به شمار می آید که در آن لنز مصنوعی جایگزین لنز طبیعی تار چشم میشود. دانشمندان امیدوارند بتوانند با استفاده از قطرههای چشمی، راه درمانی غیر از جراحی برای مداوای این بیماری بیابند.
محققان کشف کرده اند که یک ترکیب آلی به نام لانوسترول میتواند با حل کردن مقدار زیادی از پروتئین آب مروارید، سبب ترمیم و بهبود بینایی گردد. طی آزمایشات اولیه بر روی حیوانات، قطرههای چشمی حاوی لانوسترول توانست طی شش هفته چشمهای سه سگ را که به طور طبیعی دچار آب مروارید بودند، کاملا مداوا کند. ادامه تحقیقات نیز سبب امیدواری بیشتر و مداوای چشمهای نمونههای دیگر مبتلا به آب مروارید شد که نتایج این تحقیقات در مجلات معتبر نیز به انتشار رسید (22 جولای در مجله nature).
قطره چشمی حاوی لانوسترول میتواند یک جایگزین ارزانتر و آسانتر برای درمان آب مروارید چشم برای بسیاری از مردم باشد و شاید هم بتواند از بروز بیماری در افرادی که در معرض ابتلا به آن قرار دارند، جلوگیری کند
دانشمندان امیدوارند بتوانند با این کار، راهی بدون نیاز به جراحی برای افرادی که به آب مروارید ملایم مبتلا هستند و یا افرادی که به جراحی دسترسی ندارند و یا این امر برایشان امکان پذیر نیست، فراهم کنند. امری که امروزه با افزایش روز افزون روند پیری جمعیت جهان و با توجه به افزایش احتمال بروز این بیماری با افزایش تدریجی سن، بسیار ضروری و حیاتی است. خصوصا این اضطرار بین کشورهایی که از میانگین سن بالایی در جمعیت خود برخوردارند بیشتر احساس میشود.
البته جراحی آب مروارید بی خطر و معمول است، اما چیزی که ناراحت کننده است اینکه تقاضا برای این جراحی به نحو چشمگیری در حال افزایش است و متأسفانه محققان اینطور پیش بینی میکنند که این روند تقاضا طی 10 سال آینده دو برابر شود.
قطره چشمی حاوی لانوسترول میتواند یک جایگزین ارزانتر و آسانتر برای درمان بیماری آب مروارید چشم برای بسیاری از مردم باشد و شاید هم بتواند از بروز بیماری در افرادی که در معرض ابتلا به آن قرار دارند، جلوگیری کند.
نکتهی مثبت آب مروارید چشم، امکان تشخیص زودهنگام آن در افرادی است که زمینهی ابتلا به آن را دارند. هنگامی که در این گونه افراد معاینهی چشمی صورت میگیرد، پزشک متوجه نقاط تار و کدر در چشم بیمار میشود و از این نشانهها میتواند شروع ابتلا به آب مروارید را تشخیص دهد و در همان زمان، راههایی را برای اجتناب از این بیماری در پیش بگیرد.
آب مروارید زمانی رخ میدهد که پروتئینهایی که سبب شفافیت عدسی چشم میشوند، بر روی هم انباشته شده و نقاط تیره ای را به وجود آورند و سبب تار شدن بینایی افراد گردند. آسیب های چشمی ناشی از افزایش سن و قرار گرفتن در معرض اشعهی ماورای بنفش میتواند سبب انباشته شدن بیشتر این پروتئین ها و تشدید این بیماری شود. پروتئین هایی که در عدسی چشم وجود دارند ، قبل از آنکه حتی شما به دنیا بیایید در آنجا بوده اند و به مرور زمان آسیب می بینند. بدن انسان به طور طبیعی از لانوسترول برای ترکیب هورمون کلسترول و استروئید استفاده میکند، اما یافتههای محققان نشان میدهد که غلظت بالایی از لانوسترول در عدسی چشم نیز وجود دارد.
تحقیقات پزشکی نشان میدهد که لانوسترول میتواند سبب جلوگیری از تجمع پروتئین های مسبب آب مروارید در ظروف آزمایشگاهی شود. این نتایج در لنزهای کالبدشکافی شدهی چشم 13 خرگوش آزمایشگاهی نیز ملاحظه شده است. در نهایت نیز این آزمایش بر روی گونهی دیگری از حیوانات آزمایشگاهی صورت گرفت که در تمامی موارد سبب از بین رفتن آب مروارید گردید.
دانشمندان امید بسیار زیادی دارند تا بتوانند طی سال های آینده، شروع به انجام آزمایشات نهایی قطرهی لانوسترول بر روی عامل انسانی این بیماری کنند، اما باید توجه داشت که همیشه نتایج مثبت تست های حیوانی، مشابه تست های انسان نیست. با این حال همگی امیدوارند تا با بروز چنین بارقههایی از امید در درمان بیماری آب مروارید، شاهد تسریع و نتیجه بخشی راههای جدید درمانی باشند، اما نمیتوان امید داشت که در آیندهی بسیار نزدیک این امر امکانپذیر باشد.