علائم اوتیسم در بزرگسالی

شخصی به خواستگاری ام آمده شک دارم که مبتلا به اوتیسم باشد. لطفا بفرمایید که چگونه تشخیص دهیم که شخصی در بزرگسالی مبتلا به اوتیسم است؟

تشخیص اختلالات روانی و بیماری ها باید توسط روان پزشک و به صورت حضوری انجام شود. اما بر اساس حالات و صفات و علائم موجود می توان احتمالاتی را در نظر گرفت که باتوجه به آن احتمالات برای تشخیص نزد روان پزشک رفت.

این اختلال درحدود یک سالگی بروز کرده و بعد از سه سالگی بیش از قبل خود را نشان می‌دهد. ضمن این که در بزرگسالی علائم روان پزشکی دیگری مانند وسواس، انزوا، کم هوشی و .. دیده می شود و می تواند تشخیص را مختل و یا به انحراف بکشاند.

افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی دارای این علائم هستند:

- در انجام کارهای گروهی مشکل دارند.

- حجم گفتگوهای آنها کم و کوتاه است.

- در درک کنایات مشکل دارند.

- در انتخاب موضوع جهت گفتگوی اجتماعی مشکل دارند.

- کلمه به کلمه صحبت می‌کنند.

- در فهم زبان بدن، ‌اشارات و درک حالات چهره مشکل دارند.

- انگیزه‌ای جهت ارتباطات اجتماعی ندارند.

- ممکن است دوستان زیادی نداشته باشند و به کارهای اجتماعی نپردازند.

- اگر جریان عادی زندگی دچار ازهم‌ گسیختگی شود دچار اضطراب شدید می‌شوند.

- در سازماندهی زندگی خود و ایجاد طرح‌هایی برای آینده مشکل دارند.

- در مجموع عملکردهای اجتماعی این افراد آسیب بزرگی خورده است و مهم ترین بخش از تشخیص به این حیطه بر می گردد. حرکات کلیشه ای، پرخاشگری، دلبستگی و حفظ یکنواختی در اشیاء و مقاومت برای تغییر و ... از علائم دیگر این اختلال است.

- بعضی از آنها توانایی زندگی مستقل دارند، برخی دیگر زندگی نیمه وابسته دارند و بعضی می‌توانند مشکلات اصلی زندگی را خودشان حل کنند و تعداد کمی از آنها ازدواج می کنند.

به هر حال این افراد بهتر است با روان پزشک و روان شناس در ارتباط باشند تا با استفاده از دارودرمانی و ورفتاردرمانی و توانبخشی و ... بتوانند کیفیت زندگی را ارتقا دهند.

جهت مشاهد پرسش و پاسخ های عمومی اختلالات روانشناختی اینجا کلیک کنید.

جهت دریافت مشاوره از بخش اختلالات روانشناختی اینجا کلیک کنید.