ان شاء الله همه چیز به نفع مؤمن محاسبه می شود

یكی از اعتقادات مسلمین باور به "حساب در قیامت" است كه پروردگار، بندگان خود را درباره گفتار و رفتار بلكه نیات و مقاصد به محاسبه كشیده و از عملكرد آنها سوال خواهد کرد. باید متوجه بود كه هر فردی در زندگی خود چه مقدار سخن گفته و تا چه اندازه از خوب و بد عمل كرده، تمام لحظات عمرش را در چه راهی گذرانیده، در زندگی چه هدف هایی داشته و به سوی چه كاری حركت نموده است.

حتما شما هم تأیید می کنید که متأسفانه روزگار امروز روزگاری است که آدم های مؤمن، آن هایی که به واقع دنبال حلال و حرام دقیق هستند و رعایت حق الله و حق الناس ها برایشان مهم است، این افراد در خیلی از مواقع رنگ موفقیت دنیایی و مادی را به آن رنگ و لعابی که عده ای دیگر آن را می بینند و با رنگ کردن مردم به آن دست پیدا می کنند، نمی بینند ...

اصلا بهتر بگویم مؤمنان در دنیا در خیلی از مواقع و شرایط حتی نه تنها به این موفقیت های کذایی و نفع های مادی صرف نمی رسند، بلکه در این مواقع مورد تمسخر دیگران و مضحکه ی گروه های مختلف هم می شوند ...

با تمام این توصیف ها ، رفتارها و نتایج ناعادلانه ای که گروه حق و مؤمن در دنیا با آن رو برو هستند، این نوید را باید داد که خداوند محاسبه اعمال بندگان خود را روز حساب به گونه ای مقرر کرده است که نتیجه محاسبه به سود مؤمنین تمام شود ... بله تعجب نکنید در ادامه نکاتی را عرض می کنیم که هر کسی با دیدن آن ها به همین نتیجه می رسد که اگر کسی در دنیا مؤمن وار زندگی کند و حواسش به حلال و حرام ها باشد، خوشحال باشد، هر چند که در دنیا به خیلی از منافع هم نرسد چرا که نتیجه محاسبه روز قیامت، روزی که جاودانه و همیشگی است به سود مؤمنین تمام می شود.

حسنات حداقل ده برابر و سیئات فقط یک برابر

قران به صراحت بیان فرموده است که جزای سیئه به میزان سیئه است ولی حداقل پاداش حسنه ده برابر است و هیچ کار پسندیده ای نیست که کمتر از ده برابر پاداش داشته باشد: مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّیِّئَةِ فَلاَ یُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ ﴿انعام160﴾: هر کس کار نیکى بیاورد ده برابر آن [پاداش] خواهد داشت و هر کس کار بدى بیاورد جز مانند آن جزا نیابد و بر آنان ستم نرود.

پاداش بدون حساب و کتاب

در برخی آیات پاداش محسنان، بدون حساب و کتاب ذکر شده است و در واقع بدون اندازه گیری خداوند مزد می دهد که نهایت بزرگواری و پاداش دهی است: مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلَا یُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ ﴿غافر40﴾: هر که بدى کند جز به مانند آن کیفر نمى‏یابد و هر که کار شایسته کند چه مرد باشد یا زن در حالى که ایمان داشته باشد در نتیجه آنان داخل بهشت مى ‏شوند و در آنجا بى حساب روزى مى‏ یابند.

قلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَیْرِ حِسَابٍ ﴿زمر10﴾: بگو اى بندگان من که ایمان آورده‏اید از پروردگارتان پروا بدارید براى کسانى که در این دنیا خوبى کرده ‏اند نیکى خواهد بود و زمین خدا فراخ است بى ‏تردید شکیبایان پاداش خود را بى حساب و به تمام خواهند یافت.

هفتصد برابر حسنه

در قرآن پاداش انفاق در راه خدا 700 برابر آن ذکر شده است: مَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ ﴿بقره261﴾: مَثَل کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى‏کنند همانند دانه‏اى است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه‏اى صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر کس که بخواهد چند برابر مى‏کند، و خداوند گشایشگر داناست‏.

سی هزار برابر

در مضاعف شدن حسنات انسان تا آنجا کار پیش می رود که یک شب عبادت بهتر از یک عمر عبادت محسوب میشود: لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿قدر3﴾ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است.

نیت خیر بدون عمل به آن ثبت می شود و نیت عمل بد ثبت نمی شود

امتیاز دیگری که خدا به مؤمنین داده این است که اگر تصمیم به کار خیری گرفتند هر چند موفق به انجام آن نشوند خداوند پاداش آن را به آنان عطا می کند ولی اگر تصمیم به گناهی گرفتند تا آن را انجام ندهند مجازاتی برای آنان نوشته نمی شود: فضیل از امام صادق علیه السلام از قول پیامبر صلی الله علیه واله نقل می کند که فرمود: بنده خدا تصمیم به انجام کار خیری می گیرد اگر موفق به آن نشود خداوند به خاطر نیت نیکش به اندازه آن کار به او پاداش می دهد و اگر آن را انجام دهد ده برابر پاداش می گیرد و اگر بنده تصمیم به انجام کار بدی بگیرد و آن را انجام ندهد کیفری ثبت نمی شود و اگر آن را انجام دهد تا هفت ساعت به او مهلت داده می شود و ملک کاتب حسنات به ملک کاتب سیئات او می گوید برای نوشتن عجله نکن شاید کار خیری انجام داد که کار بد را محو کرد (بدرستی که خدا می فرماید حسنات، سیئات را از بین می برد) یا استغفار کرد "و گفت طلب بخشش می کنم از خدائی که جز او پروردگاری نیست، دانای غیب و آشکار و عزیز و حکیم و غفور و رحیم است و دارای جلال و به سوی او توبه می کنم "کیفری برای او نوشته نمی شود ولی اگر هفت ساعت گذشت و کار خیری یا استغفار نکرد کاتب حسنات به کاتب سیئات می گوید بنویس کیفر شقی محروم از رحمت خدا را.(الکافی‏، ج 2، ص 313، ح 4)

گناهان بلافاصله ثبت نمی شود

امام صادق(علیه السلام) فرمود زمانی که بنده، گناهی مرتکب شود هفت ساعت به او مهلت داده می شود اگر استغفار کرد گناهش نوشته نمی شود و اگر تا پایان مهلت استغفار نکرد ثبت می شود و بدرستی که مؤمن گناه می کند و بعد از 20 سال متذکر شده و استغفار می نماید و خدا گناهش را می آمرزد ولی کافر بلافاصله گناهش را فراموش می کند. (کافی ج 2 ص 317 حدیث 3)

کلام آخر

آنچه ملاحظه فرمودید بخشی از تفضلات خداوند است که برای بندگان مؤمنش قرار داده است و از آنها بخوبی استفاده می شود که خداوند در مقام آمرزش مؤمنان است و می خواهد آنان را نجات دهد پس نتیجه اینکه اگر نمی شود به هر دلیل گناه نکرد، اما می شود با استفاده از فرصتهای طلایی که خدا در اختیار قرار داده جهنم نرفت.

الطاف خداوند مهربان ادامه دارد