تبیان، دستیار زندگی
حادثه غم انگیز آتش سوزی ساختمان پلاسکو که موجب شهادت و مصدومیت تعداد زیادی از نیروی های شجاع، فداکار و مخلص آتش نشانی تهران را به دنبال داشت، نه تنها موجبات ناراحتی و تأسف تهران بزرگ را فراهم کرد، بلکه ایران اسلامی را به سوگ و ماتم نشاند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پاداش میلیاردی به آتش نشانان فداکار

حادثه غم‌انگیز آتش ‌سوزی ساختمان پلاسکو که موجب شهادت و مصدومیت تعداد زیادی از نیروی‌های شجاع، فداکار و مخلص آتش‌نشانی تهران را به دنبال داشت، نه تنها موجبات ناراحتی و تأسف تهران بزرگ را فراهم کرد، بلکه ایران اسلامی را به سوگ و ماتم نشاند.

علی بیرانوند- کارشناس حوزه/ بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

پاداش میلیاری به آتش نشانان فداکار

امداد رسانان آتش نشان، زیبایی آفریدند

هر چند این حادثه غم ‌بار، موجبات شهادت و از دست دادن تعدادی از فداکارترین انسان ‌های روی زمین را فراهم کرد؛ و حسرت و غم از دست دادنشان را بردلمان گذاشت، ولی وقتی در صحنه ‌هایی که این امداد رسانان ایثارگر خلق کردند، اندکی تأمل می ‌شود، چیزی جز زیبایی را نمی ‌توان مشاهده کرد. این حادثه دلخراش، ناخودآگاه این سخن با ارزش زینب کبری (سلام‌الله علیها) را در ذهن ‌ها یادآور می ‌شود، که صحنه غمبار از دست دادن عزیزان خود را زیبا می ‌بینند و می ‌فرمایند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلا:[1] من چیزی جز زیبایی ندیدم.» نجات جان یک انسان از یک حادثه‌، از چنان اهمیتی برخوردار است که باری تعالی در وصف آن می‌فرماید: «مَنْ أَحْیاها فَكَأَنَّما أَحْیَا النَّاسَ جَمیعاً:[مائده، آیه32] هر كس، انسانى را از مرگ رهایى بخشد، چنان است كه گویى همه مردم را زنده كرده است.» در واقع آتش نشانان فداکار با نجات جان تعداد زیادی از افراد حاضر در ساختمان پلاسکو، علاوه بر تحسین و ستایش باری تعالی، تقدیر و تمجید هر انسانی را برانگیختند و با این کار قلب های دیگران را تسخیر خود نمودند.

آتش نشان ، فاتح قله ایثار و از خودگذشتگی

حادثه دل خراش آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو، نحوه خلق زیبایی ‌های کاری یک آتش ‌نشان را به نمایش گذاشت؛ زیبایی‌ هایی که در زندگی و فعالیت و حیطه‌ کاری ایشان تازگی نداشته و همواره نمایان بوده است، صحنه ‌هایی از جنس شهامت، دلاوری، شجاعت، جان فشانی و از خودگذشتگی و ایثار.

به راستی که این حرفه، از جنس ایثار و از خودگذشتی است، چرا این‌گونه نباشد،حال آن‌ که در حادثه دیروز با این که آتش در ساختمان پلاسکو مهار شده بود، ولی امدادگران آتش ‌نشان، برای اطمینان از نجات جان کسانی که در دام حریق گرفتار بودند، تا آخرین لحظات در این ساختمان حضور داشتند، تا این‌ که مبادا ناتوانی در آتش و دود گرفتار شده باشد، آنان با رفتن به مصاف آتش، جان دیگران را بر جان خود مقدم کردند تا این ‌که خود را هم رنگ این آیه شریف کرده باشند: «وَ یُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَة:[حشر، آیه9] و آنها را بر خود مقدّم مى‏دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند.»

ایستگاه، ایثار و از خودگذشتگی

در اهمیت و جایگاه ایثار و از خود گذشتی در متون و منابع اسلامی مطالب فراوانی ثبت شده است. در معرفی و ارزش این مؤلفه‌ی اخلاقی، همین بس که در روایات از جمله برترین شاخص های اخلاقی معرفی شده است: «خَیْرُ الْمَكَارِمِ الْإِیثَار:[2] بهترینِ خصلت ‏هاى اخلاقى، ایثار است.» نه تنها ایثار از جمله برترین شاخص های اخلاقی معرفی شده است، بلکه در روایات اسلامی نقطه اوج مکارم اخلاق، ایثار ذکر شده است: «غایَةُ المَكارِمِ الإِیثار:[3] نقطه اوجِ خصلت‏هاى اخلاقى، ایثار است.» بالاترین نقطه اوج ایثار، بذل جان و شهادت است، بالاترین نقطه‌ ای که به شهادت و نجات انسان‌ های دیگر ختم می شود. اهمّیت و ارزش ایثار در جان، بسى فراتر از ایثار در مال است؛ چرا که كمتر كسى است كه حاضر شود زندگى دیگرى را بر زندگى خود مقدّم بدارد[4] و به سوی کارزار با مرگ بشتابد. نمونه‌ای از اخلاق مداری که  پیشینه ی آن را در زندگی امامان معصوم(علیه السلام) می‌توان مشاهده کرد: « وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ:[بقره، آیه 207] و از مردم كس هست كه جان خویش به جستن خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا به بندگان مهربان است.»

پاداش آتش نشانان فداکار

این امدادرسانان خدوم، برای نجات افراد گرفتار در دام حریق، خود به مصاف با آتش می شتابند، تا این که مستحق بهترین مدال و پاداشی شوند که با هیچ معیار و میزان دنیایی، قابل ارزش گذاری نباشد. در روایتی میزان پاداش این فداکاری از پیامبراکرم(صلی الله علیه و اله) این چنین نقل شده است: «قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ رَدَّ عَنْ قَوْمٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ عَادِیَةَ [مَاءٍ] أَوْ نَارٍ أُوجِبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ:[5] هرکس جلو هجوم آب و یا آتش را بگیرد و جمعی از مسلمانان را نجات دهد، بهشت بر او واجب می‌شود.» به راستی بهشت گوارای وجود این عزیزان فداکار باشد، که با خلق ایثار و فداکاری، انسانیت و فطر الهی خود را به منصه ظهور رساندند.

سخن پایانی

به راستی که با هیچ لفظ و جمله پردازی و عبارتی، نمی توان زیبایی و ارزش فداکاری و ایثارگری آتش نشان را ستود، ولی در پایان با یک حدیث زیبا از امام علی (علیه السلام) گوهر وجودی این فرشته‌ های نجات را می‌ ستایم و در برابر آنان سرتعظیم فرود می آوریم: «الإِیثارُ سَجِیَّةُ الأَبرارِ، و شیمَةُ الأَخیارِ:[6] ایثار، خصلت نیكان و خوى خوبان است.»

پی نوشت ها:

1- ابن طاووس، اللهوف على قتلى الطفوف، ص160.

2- تمیمى آمدى، تصنیف غرر الحكم و درر الكلم، ص376، ح 8470.

3- همان، ص396، ح9171.

4- محمدى رى‏شهرى، محمد، حكمت نامه پیامبر اعظم «ص»، ج‏8، ص73.

5- كلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق‏، الكافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص164، ح8.

6- تصنیف غرر الحكم و درر الكلم، ص396، ح 9163.


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.