پنجم دی ماه ١٣٥٧ سالروز شهادت استاد نجات اللهی

همزمان با اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران علیه رژیم پهلوی در دوم دی ماه 1357، نزدیك به هفتاد تن از استادان و مدرسین دانشگاه ها در اعتراض به رفتار خشونت آمیز مأموران نظامی رژیم شاه و سركوب مبارزات حق طلبانه مردم مبارز و مسلمان ایران و نیز تعطیلی دانشگاه ها از طرف رژیم، در ساختمان مركزی وزارت علوم در مركز تهران اجتماع و تحصّن كردند.

همزمان با اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران علیه رژیم پهلوی در دوم دی ماه 1357، نزدیك به هفتاد تن از استادان و مدرسین دانشگاه ها در اعتراض به رفتار خشونت آمیز مأموران نظامی رژیم شاه و سركوب مبارزات حق طلبانه مردم مبارز و مسلمان ایران و نیز تعطیلی دانشگاه ها از طرف رژیم، در ساختمان مركزی وزارت علوم در مركز تهران اجتماع و تحصّن كردند. این تحصُّن، رژیم را به خشم آورد، زیرا دیگر قشرها هم از استادانِ متحصِّن حمایت می كردند. در پی این تحصّن، عوامل رژیم پهلوی برای درهم شكستن اعتصاب استادان به آنها حمله كردند. در این تهاجم، استاد كامران نجات اللهی از استادان جوان دانشگاه پلی تكنیك تهران در 27 سالگی به شهادت رسید. فردای آن روز در ششم دی ماه 1357، با حضور ده ها هزار نفر كه در پیشاپیش آنها، آیت اللَّه سید محمود طالقانی حركت می كرد، پیكر شهید نجات اللهی تشییع شد. مراسم تشییع جنازه استاد نجات اللهی، یكی از صحنه های خونین دوران انقلاب را رقم زد كه با یورش مزدوران پهلوی به شهادت بیش از 250 نفر از مردم مسلمان در میدان انقلاب تهران منجر شد. سرانجام پیكر مطهر شهید نجات اللهی در بهشت زهرا دفن شد و این چنین بود كه فرزند برومند دانشگاه، پروانه وار، خود را به آتش گلوله جلادان خونخوار زد و با سرخ رویی به لقاء پروردگار خویش شتافت.