تبیان، دستیار زندگی
پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به کنگره شعر پیامبر مهربانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شعر، قوام بخش هویت فرهنگی کشور

پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به کنگره شعر پیامبر مهربانی

بخش ادبیات تبیان

 شعر، قوام بخش هویت فرهنگی کشور


 
سیدرضا صالحی امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیامی به مناسبت برگزاری نخستین کنگره شعر پیامبر مهربانی ارسال کرد.
 
در این پیام آمده است:

«شعر، شناسنامه سرزمین ما و قوام بخش هویت فرهنگی این مرز و بوم است. شعر، آیینه ای بی زنگار است که اصالت دین و تمدن ما را به نمایش گذاشته و کاخ بلندی است که به گفته حکیم فرزانه طوس «که از باد و باران نباید گزنده»

هنری ارزشمند که آرمان ها و آرزوهای آدمیزاد را به رساترین و شیرین ترین زبان بازگو کرده است.
 
از نخستین اشعاری که در گنجینه گران قدر ادبیات این سرزمین به جامانده، همگی حاصل تلاش اقوام ساکن در جغرافیای این پهنه است.
 
همه اقوام ایرانی از قفقاز و فرارود تا کرانه های خلیج فارس، همدل و همزبان در تقویت بنیان این میراث مشترک تلاش کرده اند.
 
یکی از کانون های مضمون آفرینی و تصویرسازی مستمر شاعران و نویسندگان در ادب فارسی، شخصیت والا و سیره پیامبر اکرم (ص) بوده است. شاعران فارسی گوی به مناسبت گوناگون، به وی ٍژه در ابتدای سخن و پس از حمد و ستایش خالق هستی بخش به تکریم و سرآمدی وجود آن حضرت در کل کائنات پرداخته و شخصیت جامع پیامبر (ص) را در مقام انسان کامل و اُسوه بشر در آثار خود منژس کرده اند.
 
قرآن کریم پیامبر اکرم (ص) را عالی ترین نمونه اخلاقی و الگوی جوامع اسلامی دانسته و می فرماید (اتک لعلی خلق عظیم) و گاه او را رحمت خالص و تجسم مهر الهی برای بشریت و بلکه برای همه هستی قلمداد می کند ( و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین).
 
بازتاب این تعاریف قرآنی و اخلاق و شخصیت والای پیامبر در شعر فارسی چنان فراوان است که می توان ادعا کرد شعر فارسی پس از ظهور اسلام به یکی از اقسام هنر دینی تبدیل شده است.
 
شاعران آیینی با تکیه بر باورهای خود نسبت به رسالت انسانی و جهانی رسول اسلام (ص) به مدح پیامبر و بیان هنرمندانه صفات و مناقب آن حضرت پرداخته اند؛ از این رو ستایش پیامبر (ص) به تدریج به یک سنت شعری تبدیل شد و به عنوان یکی از ارکان مستحکم و پا بر جای شعر فارسی و هنر این سرزمین درآمد.
 
شعر فارسی از آن چه در ایران سروده شده یا در دیگر جغرافیای این زبان، آگنده از سروده های شگفت در مدح پیامبر مهربانی است. پیامبری که رسالت خویش را اتمام مکارم اخلاق می دانست.
 
بر این باورم که اکسیر نجات بخش ملت های جهان، اخلاق و تاسی به سیره پیامبر مهربانی است تا زیر سایه بیرق بلند او گرد آیند و به پشتوانه آموزه های اخلاقی او گام بردارند.
 
در این صورت می توان به دشواری های پیش رو فائق آمد و در مسیر سعادت گام برداشت و آینده ای تابناک، فراروی خویش متصور شد.


منبع: ایبنا