تبیان، دستیار زندگی
روز 27 آذر 1358 آیت الله دكتر محمد مفتح همراه با دو پاسدار محافظ خود، هنگام ورود به دانشكده الهیات توسط یكی از عوامل گروه فرقان ترور شد و به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه قم به خاك سپرده شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

٢٧ آذرماه روز وحدت حوزه و دانشگاه

روز 27 آذر 1358 آیت الله دكتر محمد مفتح همراه با دو پاسدار محافظ خود، هنگام ورود به دانشكده الهیات توسط یكی از عوامل گروه فرقان ترور شد و به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه قم به خاك سپرده شد.

فرآوری: فهیمه السادات آقامیری-بخش تاریخ ایران و جهان تبیان
٢٧ آذرماه روز وحدت حوزه و دانشگاه

بزرگی که در همدان چشم به جهان گشود

آیت الله دکتر محمد مفتح در سال 1307 در خانواده ای روحانی در همدان به دنیا آمد.پدرش مرحوم، حجت الاسلام حاج محمود مفتح، یکی از واعظان مخلص و عاشق خاندان رسالت و ولایت بود و در ادبیات فارسی و عربی تبحر فراوانی داشت و اشعار زیادی در مدح و رثای اهل بیت (ع) به زبان های عربی و فارسی از وی به جا مانده است. استعداد فراوان و عشق زیاد به تحصیل باعث شد که بزودی مراحل مختلف تحصیل را بگذراند، به نحوی که دیگر حوزه همدان برای او قابل استفاده نبود و لذا در سال 1322 در حالی که تنها 15 سال داشت برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد. پس از ورود به قم، در حجره ای در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و شبانه روز به تحصیل علم پرداخت و از محضر اساتید بزرگی همچون حضرت امام خمینی(ره)، آیت الله علامه طباطبائی، آیت الله داماد، آیت الله حجت و... استفاده کرد و به عنوان مدرس در حوزه به تدریس پرداخت.

در زمان تحصیل و تدریس، حاشیه ای بر اسفار ملاصدرا، نوشت که سومین حاشیه بر این کتاب است. همچنین کتابی به نام روش اندیشه در علم منطق به رشته تحریر درآورد که به عنوان کتاب درسی در حوزه و دانشگاه، برای بالاترین سطح منطق استفاده می شود. ترجمه تفسیر مجمع البیان هم یکی از تألیفات این شهید عالی مقام است.

در کنار تحصیل در حوزه، شهید مفتح به تحصیل علوم جدید نیز پرداخت و مدارج مختلف تحصیلات جدید را نیز گذراند و پس از مدت نسبتا کوتاهی موفق به اخذ درجه دکتری در رشته فلسفه گردید. فعالیت های او در مسائل اجتماعی و سیاسی و آشنایی که از نزدیک با حوزه و دانشگاه و کلیه مسائل آن پیدا کرده بود، سبب شد که از سال های بسیار قبل به اهمیت وحدت فیضیه و دانشگاه پی ببرد.

مقاله ی وحدت مسجد و دانشگاه

مقاله ایشان تحت عنوان «وحدت مسجد و دانشگاه» که در سال های حدود 1340 در نشریه مکتب اسلام قم چاپ شد به خوبی نشانگر نوع تفکر و تلاش عملی شهید مفتح در زمینه ایجاد این وحدت از آن سال هاست. غنای علمی، تبحر و تسلط به علوم جدید و قدیم، بیان شیوا و قلم قدرتمندش، دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را بر آن داشت تا رسما برای تدریس از وی دعوت کند. مفتح به شوق همکاری با استاد شهید آیت الله مطهری تدریس در دانشکده الهیات را پذیرفت و از سال 1349 در تهران اقامت گزید.

مفتح در رمضان سال 1356 اقدام به تشکیل جلسات سخنرانی در مسجد قبا کرد و از کسانی که رژیم آنها را از انجام سخنرانی منع کرده بود، دعوت کرد و با این عمل قدم موثری را در جهت رسوا کردن رژیم برداشت. پس از ماه رمضان 57 آیت الله دکتر مفتح اعلام کرد که نماز عید فطر را در زمین های قیطریه خواهد خواند. ساعت 8 صبح پنجشنبه 16 شهریور، مفتح به زمین های قیطریه آمد و مشاهده کرد که سرتاسر زمین توسط نیروهای مسلح ارتش شاهنشاهی اشغال شده است. در اوایل راه، ارتش شروع به شلیک تیر هوایی و گاز اشک آور به سوی جمعیت کرد اما مردم با روشن کردن آتش و سوزاندن مقوا در اطراف شهید مفتح مانع از آسیب رسانی گاز به ایشان شدند.

سرپرستی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران

کوشش های استاد مفتح پس از انقلاب با شدتی بیشتر دنبال شد. وی علاوه بر عضویت در شورای انقلاب با درخواست دانشجویان دانشکده الهیات و بعد از مشورت با استاد مطهری سرپرست دانشکده الهیات شد و علاوه بر این سرپرستی کمیته منطقه 4 تهران نیز بر عهده وی بود.

پیکر مطهر آن عالم ربانی پس از برپایی مراسم با شکوه تشییع، در صحن مطهر حضرت معصومه (س) در قم به خاک سپرده شد و روز شهادت شهید مفتح به مناسبت فعالیت های چشمگیر این شهید والامقام در راه تحقق وحدت بین حوزه و دانشگاه «روز وحدت روحانی و دانشجو» نامگذاری شد.

دکتر مفتح در ادامه سالیان دراز کوشش و تلاش برای وحدت حوزه و دانشگاه در سالگرد شهادت حاج سیدمصطفی خمینی اقدام به تشکیل سمینار وحدت حوزه و دانشگاه در دانشکده الهیات کرد که اولین سمیناری بود که تحت این عنوان برگزار می شد.

دکتر مفتح در ساعت 9 صبح روز سه شنبه 27 آذر 1358 در حیاط خلوت دانشکده الهیات دانشگاه تهران با شلیک چند گلوله از سوی ضاربین به شدت زخمی شد و حدود ساعت 2 بعدازظهر همان روز به شهادت رسید.

نگاهی گذرا به گروه فرقان

گروه فرقان به رهبری طلبه ای به نام اکبر گودرزی یکی از شاخص ترین گروه های منفصل از روحانیت و حتی مخالف صریح روحانیت بوده است. این گروهک با تفسیرهای انحرافی از قرآن کریم، بزرگانی از جمله شهید مطهری، شهید قاضی طباطبایی، شهید قرنی و شهید مفتح را هدف قرار داد.

و روز ٢٧ آذرماه ١٣٥٨ کمال یاسینی یکی از اعضای همین گروه دکتر مفتح و دو نفر از محافظان ایشان را به رگبار گلوله بست ، سه ماه پس از دستگیری کمال یاسینی او برای هم گروهی هایش نامه ای می نویسد و در این نامه تلاش می کند، اعضای گروهک را به واقع بینی همراه با مستندات و خودداری از قضاوت های بسته و پذیرفتن ادعاهای بدون سند دعوت کند و در پایان به آنها می گوید چنانچه در جستجوهای خود به انحراف فرقان پی بردید، آن را با شجاعت به مردم اعلام کنید.


منابع: موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، سایت تاریخ ایرانی(خبرگزاری ایسنا،رجانیوز)، همشهری