«سینمایی که در ایران زنده است»
داور بینالمللی جشنواره‌ی سینما حقیقت، «سینمای مستند ایران را سینمایی زنده توصیف کرد که فیلم‌سازان آن با خوش‌رویی بسیار سعی در برقراری ارتباط با یکدیگر دارند و درباره ایده‌ها و فیلم‌های خود بحث و تبادل نظر می‌کنند.»
الما تاتاراجیک از کشور بوسنی و هرزگوین، فارغ‌التحصیل رشته فیلمنامه‌نویسی و دکترای تاریخ سینما از دانشگاه سارایوو و از بنیانگذاران جشنواره فیلم سارایوو در جشنواره‌ی اخیر سینما حقیقت، یکی از داوران بخش مسابقه بین‌الملل بود، او همچنین یکی از تهیه‌کنندگان پروژه سینمایی مشارکتی «برف» با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود که در سال 2008 جایزه بخش هفته منتقدین جشنواره کن را بدست آورد و در بیست و هفتمین جشنواره فجر، جایزه بهترین کارگردانی و بهترین تهیه‌کنندگی بخش بینالمللی فجر را نیز از آن خود کرد.
تاتاراجیک که به عنوان داور در این دوره‌ی جشنواره‌ی حقیقت حضور داشت، درباره حضورش در ایران به ایسنا گفت: چندان فرصت نمی‌کنم در فستیوال‌های مختلف فیلم مستند حضور داشته باشم اما جشنواره حقیقت شانس بسیار خوبی برای تماشای فیلم مستند به من داده است.
این داور بینالمللی، سینمای مستند ایران را سینمایی زنده توصیف کرد که فیلم‌سازان آن با خوش‌رویی بسیار سعی در برقراری ارتباط با یکدیگر دارند و درباره ایده‌ها و فیلم‌های خود بحث و تبادل نظر می‌کنند.
تاتاراجیک با بیان این که مستندسازان جوان فیلم‌های بسیاری به دست او رسانده‌اند، گفت: ایده فیلم‌ها و موضوعاتی که برای آنها انتخاب کرده‌اند و نوع برخوردشان با سوژه‌ها بسیار قوی است.
او که یکی از تهیه‌کنندگان پروژه سینمایی مشارکتی «برف» با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود درباره این تجربه یادآور شد: من نویسنده و تهیه‌کننده فیلم «برف» بودم و از سال 2003 کار روی این پروژه را شروع کرده بودم، تولید فیلم در آن زمان به دلایل اقتصادی در بوسنی امری دشوار بود بنابراین دنبال تولیدکننده مشترک بودیم. ابتدا از آلمان و فرانسه شروع کردیم و سپس با پیش زمینه‌ای که درباره سینمای ایران داشتیم، فکر کردیم ارتباطاتی با ایران بگیریم و تقریبا به شکلی معجزه‌گونه پس از تماس با مرکز گسترش سینمای تجربی و فرستادن طرح، از ما دعوت شد به ایران بیاییم و این همکاری مشترک با حضور محمد آفریده اتفاق افتاد.
او که یکی از بنیانگذاران جشنواره فیلم سارایوو است درباره موضوع فیلم« برف» گفت: این مستند درباره مقطع زمانی، اتفاقات پس از جنگ 1998در بوسنی است. ما در فیلم «برف» دوازده زن ، یک مرد پیر و پسر بچه‌ای داریم که به دلیلی اتفاقاتی که شاهدش بوده لال شده است. فیلم با صحنه غذا درست کردن زن‌ها شروع می‌شود که در حال آماده کردن غذا برای زمستان هستند. چرا که زمانی که برف می‌آید دیگر نه کسی می‌تواند وارد محل زندگی آنها شود و نه آنها می‌توانند از محل زندگی‌شان خارج شوند و با این کار از زمان استفاده می‌کنند برای تهیه غذا تا بتوانند در جاده‌های اطراف آن را بفروشند اما یک روز مردی وارد روستایشان می‌شود و به آنها پیشنهاد می‌دهد تا در قبال گرفتن مقداری پول خانه و زندگی‌شان را بفروشند، این اتفاق آنها را با این سوال روبرو می‌کند که بمانند و یا بروند.
الما تاتاراجیک که با این فیلم در بیش از 100جشنواره شرکت کرد، 40 جایزه بین المللی از جمله جایزه بزرگ هفته منتقدین کن را گرفت و بیشترین تعداد مخاطب در بوسنی را داشت درباره تجربه همکاری مشترک با ایران عنوان کرد: برخورد ایران در تولید مشترک در مقایسه با دیگر کشورها بسیار کمک کننده‌تر بود و آنها برخلاف تهیه‌کنندگان اروپای ، از ابتدای کار تا پایان فیلم به ما اعتماد کردند که این ویژگی برای ما بسیار ارزشمند بود.
او که به تازگی ساخت فیلم کوتاهی را به پایان رسانده و در حال نوشتن یک فیلم بلند است که هر دو محصول مشترک خواهند بود، جشنواره سینماحقیقت را متفاوت از جشنواره‌های دیگر دانست و گفت: جشنواره سینما حقیقت ایران جزء معدود جشنواره‌هایی است که انتخاب فیلم‌های خوب را به نمایش تعداد زیادی فیلم ترجیح می‌دهد.
این داور بخش مسابقه بین‌الملل دهمین جشنواره با بیان اینکه مهمترین عامل در یک فیلم نمایان بودن انرژی است که کارگردان برای آن گذاشته، خاطرنشان کرد: اگر بخواهم روزی درباره ایران مستند بسازم، سعی می‌کنم از تجربه خودم در ایران، فیلمی بسازم.
منبع: ایسنا
