چند قطره انار
برای من یك دست لباس معمولی آورده بود. من ولی دلم می خواست سوغاتی ام چیزی محیرالعقول باشد كه بشود پزش را جلوی همبازی ها داد مثلا یك بسته اسمارتیز.
بخش خانواده ایرانی تبیان
برای من یك دست لباس معمولی آورده بود. من ولی دلم می خواست سوغاتی ام چیزی محیرالعقول باشد كه بشود پزش را جلوی همبازی ها داد مثلا یك بسته اسمارتیز كه وقتی می خوری و تمام می شود با فشار دادن یك دكمه دوباره بسته پر از اسمارتیز شود برای همین از داشتن یك پیراهن معمولی خارجی خیلی ذوق نكردم. خیلی طول كشید تا دوباره روی میز پذیرایی، سوغاتی هایمان را بچینیم كه برایمان از خارج سوغات آورده بودند. من باز یاد آرزوی كودكی ام افتادم، چرا همه چیز این قدر معمولی است! خب همه اینها كه توی ایران خودمان هم هست و بعد اما یكباره بسته بندی شكلات توجهم را به خود جلب كرد. جعبه را زیر و رو می كنم تا آرم حلالش را پیدا كنم ولی نیست.
راحت ترین كار تماس با دفتر مرجع است كه تماس می گیرم و قصه را تعریف می كنم، می گوید: اگر مطمئن نیستید كه در تركیباتش چیز حرامی وجود دارد یا نه می توانید استفاده كنید و حلال است، خب من هم شانه بالا می اندازم كه مطمئن نیستم دیگر، یعنی می شود استفاده كرد! بعد یاد حكم دوست داشتنی اگر ندانید چیزی نجس است یا پاك، پس پاك است می افتم كه چقدر این حكم به كار خانم های خانه می آید و چه فقه مهربانی!
بسته شكلات را می سرانم بالای كمد؛ شاید برای وقتی كه مهمان آمد. بعد ولی وقت مهمانی كه مادر آمده بود خانه مان و من قصه جست وجوگری ام را و فقه منعطف و دوست داشتنی مان را با آب و تاب گفتم و در همان حال جعبه شكلات را باز كردم، مادر با محبت نگاهم كرد و گفت: البته كه پرهیز از خوردن این قسم خوراكی ها به تقوا نزدیك تر است بعد هم از اثر وضعی برایم گفت.
همسر عالم وارسته ای در كنار رودخانه لباس می شسته. آب رودخانه با خودش اناری را می آورد و زن باردار با سوزن روسری اش فقط چند قطره از آب انار را می چشد.سال ها می گذرد تا یك روز خبر می رسد به زن كه پسرت با چاقو مشك آب پیرمردی را پاره كرده است، زن با خودش فكر می كند و به غذای حلالی كه در خانه همسرش خورده و به خاطرش می آید؛ به همان چند قطره آب انار !
منبع:همشهری انلاین
