«شهرتازه» فریادی بر فقدان هوایی تازه
از آغاز به نمایش درآمدن اولین بیلبورد شهری تا روزی که دیگر بیلبوردی در این شهر نباشد، آنها سخنوران رنگی هستند که مخاطب را به چالش می کشند.
در گذشته و پس از افول تابلودیواریها، همزمان با فراگیر شدن پلهای عابر پیاده در تهران و زیاد شدن اتوبان ها، شهرداری تصمیم گرفت فضای خشک این مناطق را با روشی جهانی و با استفاده از تبلیغ های بزرگ بهبود بخشد. هرچند این تبلیغ ها مانند نمونه خارجیشان از ضد ارزشهای جذاب خالی بودند اما توانستند بهانه ای باشند برای ارائه گرافیک، طرح و رنگ؛ آن هم از جنس متغیر. این تابلوهای تازه به دوران رسیده کم کم و بی سروصدا جای خود را در شهر باز کردند و به بدنه شهری تهران تبدیل شدند. کار به جایی رسید که دیگر کسی سراغ تابلو دیواریها را نمی گرفت.
اواخر اردیبهشت سال 94 وقتی شهرداری تهران اولین نگارخانه شهر را آماده نصب در سطح شهر می کرد، شاید کمتر کسی انتظار استقبال کم نظیر مردم از این محور فکری را داشت. از طرفی اجاره کنندگان تابلوهای شهرداری هم انگار تا آن روز خبر از میزان بالای دیده شدن تابلوهایشان نداشتند و آن روزها اقبال کمی به اجاره مجدد تابلوها نشان می دادند. هرچند پس 10 روز اکران این نگارخانه هم برآوردها دقیق تر شد و هم سیاست گذاری ها تغییر کرد. شهرداری یک ریسک کرده بود و بازخورد خبر از موقیت آن ریسک داشت. مردم، رسانه ها، سلبریتیها و ... یا حمایت می کردند و از تجربه یک روز بدون تبلیغ با طعم هوای بهاری می گفتند و یا نهایتاً با تذکر نقطه ضعفی ابراز امیدواری برای بهبود این روند می کردند.هر چند مهم نیست که در آن 10 روز چه گذشت اما مهمانی نگارخانه در شهر قطعاً بخشی از آینده را رقم زد. آینده ای که متعلق به #کمپینها بود.
نگارخانه چند ویژگی قابل تکرار داشت. اول آن که از هنرمندان مختلف با دیدگاه های متفاوت بود، همین باعث می شد خوراک برای سلیقه های مختلف وجود داشته باشد؛ دوم آن که مدت زمان کوتاه باعث تشنگی مخاطب شده بود؛ سوم تغییر ناگهانی فضای فرهنگی شهر و ایجاد یک جرقه فکری جدید در مردم بود و چند مورد دیگر. پس شهرداری به فکر ایجاد کمپینهایی افتاد که علاوه بر زمان کوتاه، فضای شهر را در یک موضوع متمرکز کند تا مخاطبان روی موضوع تأمل کنند.
برگزاری کمپینها با موضوعات مختلف تا امروز ادامه داشته است و کمپین «#شهر_تازه» جدیدترین کمپین شهرداری است. کمپینی که جدا از فواید و معیابش، یک ویژگی جدید دارد. این کمپین فقط برای عموم مردم طراحی نشده است و در طرح ها کنایه به عملکرد برخی مسئولین دارد. بجز مصرف زیاد آب، هدر رفتن انرژی گرمایی در خانه ها، آلایندگی ماشینها و .... که برای فرهنگ عموم مردم طراحی شده است. «قطع درختان»، «آلودگی مداوم هوا»، «تولیدات نامناسب پلاستیک» و... از مواردی است که در این کمپین جنبه تذکر به مسئولین بخش های مختلف کشور را دارد.
برای مثال شاید همانطور که مردم باید از BRT و مترو بیشتر استفاده کنند، وضعیت وسایل نقلیه عمومی نیز باید روزبهروز بهتر شود. یا هوای تهران با تک سرنشینی بهتر می شود اما قطعاً برای آلودگی هوا باید چاره ای اندیشید. یا وقتی همه چیز پلاستیکی تولید می شود، چگونه می شود کمتر پلاستیک استفاده کرد؟
این کمپینها که بعد از یک سال و چند ماه با مردم رفیق شده اند؛ حالا به دنبال تاثیر گذاری در قشر مسئولان هستند. باید منتظر ماند و دید که آیا این تبلیغات بزرگ توجه مسئولان را به زخمهای کهنه شهر جلب می کنند یا فرهنگسازی فقط برای مردم عادی است!
منبع: تسنیم
