تبیان، دستیار زندگی
حضانت در لغت به معنی پروردن و در اصطلاح، عبارت از نگهداری مادی و معنوی طفل پرورش و تربیت است. به همین دلیل سپردن حضانت کودک به معنی سپردن سایر امور طفل به خصوص امور حقوقی به شخص نیست.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بچه سهم پدر می شود یا مادر؟

حضانت در لغت به معنی پروردن و در اصطلاح، عبارت از نگهداری مادی و معنوی طفل (پرورش و تربیت) است. به همین دلیل سپردن حضانت کودک به معنی سپردن سایرامورطفل به خصوص امورحقوقی به شخص نیست.

بخش حقوق تبیان

حضانت

البته در صورت فوت والدین، حضانت طفل به جد پدری و در صورت نبودن او به وصی واگذار می شود. هرگاه از این گروه کسی نباشد، دادگاه تکلیف کودک را مشخص می کند. یادتان باشد در مسأله حضانت «مصلحت كودك» از هر چیز دیگری مهم تر است به طوری كه قانون ابتدا مصلحت طفل و سپس حق والدین برای نگهداری از او را در نظر می گیرد، در این صورت حتی اگر مصلحت طفل ایجاب كند كه به شخص ثالثی سپرده شود، دادگاه به این مسأله رأی می دهد.

یکسری اطلاعات کلی

لازم است بدانید که حضانت و نگهداری از فرزند، امری است كه براساس مصالح عمومی و طبیعی فرزندان تنظیم شده و براساس ماده ١١٨٠ قانون مدنی آن را در کل به پدر سپرده اند. دراین گونه قوانین شرایط خاص و ویژه مورد توجه قرار نمی گیرد. تقسیم بندی سنی حضانت نیز به جهت مصلحت و نیاز کودک تعیین شده است؛ یعنی در زمانى که فرزند نیاز بیش ترى به مادر دارد، اولویت نگهدارى فرزند به او داده شده، چون در کودکی نیاز فرزند به مادر بیش تر است، مسئولیت سرپرستی به مادر داده شده و درعین حال در همین مدت، تأمین هزینه زندگى کودک برعهده پدراست، اما در سنین بالاتر، مسئولیت او به پدر داده شده است.

زمان و حق نگهداری از کودک

فرزند دختر تا 9 سال قمری و فرزند پسرتا 15 سال قمری تحت حضانت والدین خود هستند و طبق قانون باید با آن ها زندگی کنند. فرزند دختر پس از اتمام سن 9 سالگی و فرزند پسر پس از اتمام سن 15 سالگی در تعیین محل زندگی خود ( نزد پدر یا مادر) مختار است.

همچنین اگر زن و مردی بعد از طلاق، حضانت کودک به آن ها سپرده شد، حق ندارد طفل را به محلی غیر از محل اقامت طرفین یا خارج از کشور ببرد. همچنین حق ندارد کودک را برای زندگی یا تحصیل نیز از محل اقامت طرفین دور کند، مگر این که اجازه این کار را از دادگاه گرفته باشد. ضمن آن که اگر مشکل اخلاقی پدر و مادر که حضانت طفل را در اختیار دارد، ثابت شود و دادگاه تشخیص دهد سلامت روانی طفل به خطر می افتد، در نهایت این دادگاه است که برای حضانت طفل تصمیم می گیرد.

برخی از مواردی که باعث سلب حضانت می شود، شامل اعتیاد زیان آور به الكل، مواد مخدر و قمار، اشتهار به فساد اخلاقی و فحشاء، ابتلا به بیماری های روانی با تشخیص پزشكی قانونی، س وءاستفاده از طف ل یا اجبار او به ورود در مش اغل ضد اخ لاقی، مانند فس اد، فحشاء، تكدی گری و قاچاق، تكرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف و ...می شود .

باید بدانید که چنان چه پدر یا مادری که حضانت طفل برعهده وی است، اگر به بیماری لاعلاج و واگیردار دچار شود، حق حضانت ساقط می شود، مگر این که شخص بتواند در این خصوص پرستار بگیرد.

فرزند دختر تا 9 سال قمری و فرزند پسرتا 15 سال قمری تحت حضانت والدین خود هستند و طبق قانون باید با آن ها زندگی کنند. فرزند دختر پس از اتمام سن 9 سالگی و فرزند پسر پس از اتمام سن 15 سالگی در تعیین محل زندگی خود ( نزد پدر یا مادر) مختار است.

حضانت بعد از طلاق

در صورتی كه به علت طلاق یا به هر دلیل دیگر والدین طفل در یك منزل سكونت نداشته باشند، هر یك از پدر یا مادر كه طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد. در صورتی كه والدین در این مورد به توافق نرسند، دادگاه نحوه ملاقات را معین می كند. پس به جای برپا کردن آشوب که به حتم به روحیه فرزندان آسیبی جدی وارد می کند، بهتراست بدون درگیری آرامش خود را حفظ کرده و حل مشکل را به دادگاه بسپارید، این امر کمی زمان براست، اما نتیجه بخش تر و بهتر خواهد بود.

ملاقات حق است با کلی ملاحظه

بر اساس ماده ١١٧٤ قانون مدنی: «هر یك از والدین كه طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات كودك خود را دارد. تعیین زمان، مكان و ملاقات و جزئیات دیگر در صورت اختلاف میان پدر و مادر با دادگاه است». برای مثال، اگر پدر در تهران مستقر باشد و مادر در اصفهان و هیچ كدام درباره محل ملاقات طفل به توافق نرسیده باشند، دادگاه بنا بر تشخیص خود مشخص می كند كه پدر و مادر در یكی از شهرهای میانی همچون قم، طفل را ملاقات كنند.

هر كدام از والدین حق ملاقات فرزند خود را در فواصل معین دارند و حتی انحطاط اخلاقی والدین هم مانع ملاقات آنان با طفل نمی شود. البته اگر ملاقات با پدر یا مادری كه حضانت به عهده او نیست به مصلحت كودك نباشد، دادگاه می تواند فواصل ملاقات را طولانی تر كند.

بر اساس ماده ١١٧٤ قانون مدنی: «هر یك از والدین كه طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات كودك خود را دارد. تعیین زمان، مكان و ملاقات و جزئیات دیگر در صورت اختلاف میان پدر و مادر با دادگاه است».

حضانت بچه زمان فوت پدر

در بسیاری از موارد بعد از به دنیا آمدن کودک به دلیلی مانند تصادف، پدر جان خود را از دست می دهد. در این موارد و برابر قوانین ایران در صورت فوت پدر، حضانت طفل به مادر می رسد . در این میان حتی اگر جد پدری یا قیم بچه زنده باشد، بازهم مادر سرپرست کودک می شود.

البته یک شرط در این میان وجود دارد و آن این که در این بین کسی بتواند ناشایستگی مادر در نگهداری از کودک را ثابت کند. البته در این میان مادر نمی تواند برای نگهداری فرزند خود تقاضای اجرت کند، زیرا نگهداری فرزند از یک طرف حق مادر و از طرف دیگر وظیفه مادر است. البته این امر شامل نفقه طفل نمی شود و مادر می تواند تقاضای نفقه برای کودک خود کند.

باید کودک را پس بدهید

گاهی اتفاق می افتد یکی از طرفین که برای مدت معینی از طرف دادگاه حضانت طفل را برعهده گرفته است، بعد از پایان این مدت حاضر نمی شود طفل را به طرف دیگر بازگرداند. در این صورت برابر قانون به مجازات 3 تا 6 ماه حبس و یا جزای نقدی محکوم می شود.

فسخ حضانت با ازدواج مجدد

اگر زن بعد از طلاق، موفق به دریافت حضانت طفل شود، این حق در صورت ازدواج مجدد از وی سلب خواهد شد. البته در این میان گاهی پیش می آید که نام و نشانی از پدر طفل نیست. در این صورت است که مادر می تواند با مراجعه به اداره سرپرستی به عنوان امین موقت تعیین و حضانت طفل را برعهده داشته باشد. اما این شرط کلی است که مادر تا زمانی که حضانت طفل را داشته باشد، نمی تواند ازدواج کند و با ازدواج مجدد این حق از او سلب می شود.

یادتان باشد به دلیل مفقود بودن مرد، زن نمی توان تقاضای قیمومیت کند، زیرا این حق تنها در صورت مرگ مرد است که به زن می رسد. اما پس از فوت پدر، حضانت به مادر می رسد. به هرحال به موجب قانون بعد از مرگ، حق حضانت در صورتی که پدر شهید یا متوفی شده باشد برعهده مادر است و نفقه فرزند یا فرزندان توسط کارشناس تعیین و به مادر اعلام می شود، اما مواردی مانند اجازه ازدواج یا خروج از کشور و یا خرید و فروش ملک با جد پدری بچه است.

شرط حضانت در عقدنامه

از آن جا كه در قانون به صراحت درباره حق حضانت از كودك و چگونگی نگهداری از او موادی آمده است، نمی توان خلاف قانون عمل كرد، بنابراین ثبت این شرط باطل است، زیرا دادگاه مطابق قانون عمل می كند و ممكن است پدر یا مادر در آن زمان كفایت و شرایط نگهداری از كودك را نداشته باشند که صد البته تشخیص آن با دادگاه است.


منبع: باشگاه خبرنگاران