نیوزویك: آینده عراق در دست روحانی 74 ساله ایرانی
یك بار كه آقای سیستانی بیمار بود، یكی از اطرافیان برایش آبمیوه آورد، اما وی از خوردن آن خودداری كرد. سیستانی گفته بود: در حالی كه مردم نمیتوانند آب آشامیدنی پیدا كنند، شما برای من آبمیوه میآورید؟
پیروزیهای پیدرپی مرجعیت شیعه و در رأس آنان، آیتالله سیستانی در مقاطع مختلف، همچون قانون اساسی دولت موقت، پایان دادن به بحران نجف، برگزاری انتخابات سراسری و پیروزی قاطع در آن، سیاستمداران، تحلیلگران و روزنامهنگاران غربی را در سراسر جهان به فكر فرو برده است.
آنان در جستجوی این پرسشند كه چگونه یك روحانی 74 ساله با دستهای خالی، قدرتی دارد كه آمریكا نیز به رغم هیمنه قدرت سیاسی و انبوه امكانات نظامی و امنیتی خود، توان مقابله با او را ندارد؟
از همین رو، علاوه بر كارشناسان امنیتی، روزنامهنگاران متعددی به نزدیكی محل استقرار این مرجع شیعه، گسیل داشته شدهاند تا از نزدیك با لایههای پنهان شخصیت وی، آشنا شوند و معمای پیچیده این روحانی ایرانی را برای خود آنان كنند.
خبرنگار هفتهنامه «نیوزویك»، یكی از همین روزنامهنگاران است كه از گزارش وی، چنین برمیآید كه روزها و ساعتها در كوچههای نجف با افرادی كه با آیتالله سیستانی تماس داشتهاند، به گفتوگو نشسته است.
در بخشی از گزارش «نیوزویك» آمده است: «سیدعلی حسینی سیستانی»، قدرتمندترین مرد بلامنازع عراق است. انتخاباتی كه وی خواستار آن بود و مواردی كه خود بر آنها تأكید میورزید، از جمله موفقیتهای غیرمنتظرهای بودند كه نصیب وی شدند. گروهی كه مورد حمایت وی واقع شده بود، پیروزی چشمگیری را از آن خود كرد.
«ائتلاف عراق یكپارچه» كه شناختهشدهترین نام در لیستهای شیعه بود، بیش از 65 درصد آرای انتخاباتی را از آن خود كرد كه همین مقدار هم برای انتخاب رهبران و رؤسای دولت جدید كافی بود. وقتی نتایج نهایی به ثمر برسند، رأی اكثریت بر موارد سازنده قانون اساسی جدید عراق اعمال نظر خواهد كرد....
هیچكدام از مقامات آمریكایی تا به حال نتوانستهاند سیستانی را ببینند و بنا بر گفته اطرافیان و همراهان او، انجام چنین ملاقاتهایی به مثابه تأیید اشغال آمریكا به شمار میرود، در حالی كه وی عمل اشغال را همیشه محكوم كرده، اما هرگز فتوایی هم در برابر آن صادر نكرده است؛ چیزی كه مطمئنا، میلیونها شیعه عراق را به خیابانهای این كشور میكشاند... .
یكی از مقامات آمریكایی در تعریف از سیستانی میگوید: سیستانی، استادانه عمل كرد، من صریح و بیپرده میگویم كه به خاطر شعور سیاسیاش، برای وی احترام بسیاری قایلم... .
الربیعی میگوید: پیش از فروپاشی رژیم صدام، گذرنامه عراقی به وی تقدیم كردند، اما سیستانی، واكنشی به این عمل نشان نداد. وی گفت: «دكتر ربیعی! چیزی كه شما به من دادهاید، به چه درد من میخورد؟ من مردی هستم كه پایش لب گور است. من سیزده سال است كه در نجف زندگی میكنم و از آن خارج نشدهام، چرا باید به این گذرنامه احتیاج داشته باشم؟» ماه آگوست گذشته كه بیماری قلبی سیستانی شدت یافته بود، وی با گذرنامه ایرانی خود برای انجام معالجات به لندن سفر كرد. هرچند سیستانی شركت در انتخابات عراق را وظیفهای دین قلمداد كرده بود، اما خود وی، فاقد شرایط رأیدهی بود. هواداران وی میگویند كه وی فراملیتی عمل میكند، همچنانكه پاپ، رهبر كاتولیكهای جهان، اینگونه است... .
شیخ الصغیر میگوید: یك بار كه آقای سیستانی بیمار بود، یكی از اطرافیان برایش آبمیوه آورد، اما وی از خوردن آن خودداری كرد. سیستانی گفته بود: در حالی كه مردم نمیتوانند آب آشامیدنی پیدا كنند، شما برای من آبمیوه میآورید؟ یا زمانی كه دستگاه تهویه هوای اتاق وی خراب شده بود و ماجرای آن در همه نجف پیچید، یكی از اطرافیان، دستگاهی نو خرید و نصب كرد كه سروصدایی هم تولید نمیكرد. اما سیستانی بر تعمیر دستگاه قبلی تأكید داشته و از آنان خواست، دستگاه نو را به خانواده فقیری بدهند. وقتی سیستانی 74 ساله، برای درمان بیماری قلبی خود به لندن رفت، مؤسسه خویی، خانه راحتی در منطقه «میفر» لندن برای او در نظر گرفت، اما او تخت راحت را رها كرد و بر روی تشكی در كف اتاق خوابید. اینها همه، مواردی هستند كه اعتبار بی حد و اندازهای را در میان شیعیان عراق به وی بخشیده است؛ كسانی كه در حكومت صدام، قدرت كمی داشتند و در نهایت فقر به سر میبردند... .
گزارشگر «نیوزویك» در آخرین جمله گزارش خود نتیجهگیری میكند كه « سیستانی به تماشا خواهد ایستاد و در حال حاضر، وی ممكن است، تنها كسی باشد كه میداند، دقیقا عراق در آینده تا كجا پیش خواهد رفت».