پژوهش – ورزش

زنان بیش از مردان به ورزش های انفرادی تمایل دارند

نتایج مطالعات انجام شده نشان می دهد كه مردان با ورزش های دسته جمعی و زنان با ورزش های انفرادی سازگارتر هستند.

دكتر سید محمد كاظم واعظ موسوی استادیار دانشگاه امام حسین(ع) در پژوهشی به " مقایسه كیفیت زندگی ورزشكاران رشته های انفرادی و دسته جمعی " پرداخت.

مولف در این پژوهش با بررسی كیفیت زندگی ورزشكاران  و مقایسه آن با غیر ورزشكاران ، آورده است: ورزشكاران نسبت به غیر ورزشكاران كیفیت زندگی بهتری دارند. همچنین با توجه به برتری كیفیت زندگی ورزشكاران در برخی عناصر ( بهزیستی بدنی، رشد فردی، روابط اجتماعی ، رفتار نوع دوستانه، رفتار سیاسی، رضایت شغلی، رفتار خلاق، زیبایی شناسانه و رفتار در تعطیلات) و تعامل آن با جنسیت ورزشكار مشخص شد كه عناصر شناختی، عاطفی و روانی – حركتی موجود در ورزش، احتمالا با كیفیت های متفاوتی از زندگی ورزشكار همراه هستند و این امر در مورد زنان و مردان یكسان نخواهد بود.

در این پژوهش به وسیله پرسشنامه روا و پایا كیفیت زندگی 895 زن و مرد ورزشكار از بیست رشته ورزشی با میانگین سنی 15 تا 40 سال در 16 استان ایران مورد بررسی قرار گرفت كه نتایج آن نشان داد: كیفیت زندگی زنان ورزشكار رشته های انفرادی در مقایسه با كیفیت زندگانی زنان ورزشكار رشته های دسته جمعی برتری داشت و این برتری به عناصر بهزیستی مادی، رابطه با فرزند و رفتار در تعطیلات مرتبط بود.

این نتایج می افزاید: كیفیت زندگی مردان ورزشكار رشته های دسته جمعی از كیفیت زندگی مردان ورزشكار رشته های انفرادی برتر بود و این برتری به عناصر بهزیستی مادی ، رابطه با اقوام، رابطه شغلی، رضایت شغلی و رابطه با همسر مربوط بود.

بر اساس نتایج این پژوهش ، مردان رشته های انفرادی بیش از سایر گروه ها ورزش می كنند.

در این پژوهش آمده است: سنجش كیفیت زندگی می تواند در تلاش برای شناسایی نیازهای جامعه به منظور ارتقای خدمات در حیطه بهداشت روانی،تامین بودجه، برنامه های مورد نیاز، ارتقای كلی و كیفیت زندگی مفید باشد. از سوی دیگر، سنجش كیفیت زندگی روش بسیار مناسبی برای ارزیابی اثر بخشی درمان فردی یا گروهی ، درمان دارویی یا برنامه های درمان خانوادگی است.

پژوهشگر خاطر نشان كرده است: هر گونه تفاوت احتمالی درباره كیفیت بهتر زندگی با توجه به نوع ورزش، ممكن است در هدایت افراد به سوی ورزش موثر واقع شود.