ارمغان علم، شهادت است
انتخاب در اوج آگاهی و بصیرت. این بهترین عنوانی است كه می توان به كار بزرگِ شهدای مدافع حرم نسبت داد.
شهدای جوانی كه آگاهانه دانستند در چه مسیری قدم می گذارند و با به جان خریدن تمام خطرات و سختی ها با بصیرت و بینشی عمیق ضرب شست محكمی به دشمنان نشان دادند. مدافعان حرم امروز نماد نسلی فهیم، شجاع و دانا از جوانان ایرانی هستند كه با درآمیختن شور و شعور، عقل و احساس و دانش و عمل تمام معادلات دشمنان را به هم ریختند.
به گزارش «جوان» از نكات بارز زندگی شهدای مدافع حرم سطح بالای تحصیلات آنهاست. بیشتر این شهدا یا در دروس دانشگاهی یا در دروس حوزوی مدارج بالای علمی را طی كرده بودند و اگر مسیر جهاد و شهادت را انتخاب نمی كردند قطعاً در آینده در مسیر علمی كشور افتخارآفرین می شدند. با وجود تلاش برخی جریان های ضدانقلاب برای القای اینكه كسانی كه در راه جهاد گام برمی دارند از سواد و تحصیلات پایینی برخوردارند، این جوانان به خوبی خلاف این گفته ها را اثبات كردند.
شهدای مدافع حرم كه عمدتاً از جوانان دهه 60 و 50 هستند و در میانشان شهدایی از دهه 70 هم دیده می شود به لحاظ تحصیلی و علمی كارنامه پرباری داشته اند. همسر شهید حمید سیاهكالی مرادی در گفت وگو با «جوان» درباره وضعیت تحصیلی همسرش می گوید: آقا حمید كارشناس ارشد نرم افزار خوانده بود و كارشناسی حسابداری هم داشت. آقا حمید دو كارشناسی داشت و نمره الف كلاس بود. درسش خیلی خوب بود. خودش همیشه می گفت من سه شغل را خیلی دوست دارم كه خدا را شكر بهشان رسیدم. یكی روحانیت، معلمی و پاسداری كه الحمدلله به پاسداری رسید. شغلش را خیلی دوست داشت. می توانست در زمینه درسی اش كار كند ولی خیلی پاسدار بودن را دوست داشت. اگر پاسدار هم نمی شد به سمت طلبگی و معلمی می رفت. پدر شهید حمیدرضا اسداللهی كه پسرش شهید دانشجوی كارشناسی ارشد ادبیات عرب در دانشگاه تهران بود، موقعیت تحصیلی شهید را اینگونه توضیح می دهد: «چند واحد بیشتر تا فارغ التحصیلی نداشت. رشته اش مدیریت بود ولی وقتی بحث سوریه و عراق پیش آمد با توجه به ارتباطاتی كه داشت به زبان و ادبیات عرب تغییر رشته داد و روی زبان محلی سوریه و لبنان كار می كرد. همرزمانش كه برای تشییعش آمدند می گفتند طوری به زبان سوری صحبت می كرد كه سوری ها فكر نمی كردند او ایرانی باشد. انقدر راحت به زبان عربی صحبت می كرد.»
شهید مصطفی شیخ الاسلامی هم تحصیلات كارشناسی ارشد برق قدرت داشت و می خواست برای دكترا اقدام كند. ایشان هنگام شهادت هنوز 30 ساله نشده بود و یك ماه تا 30 سالگی اش می خواست. شهید ستار محمودی نیز مدرك كارشناسی ارشدش را در رشته مدیریت گرفته بود. برادر شهید درباره سواد و بینش وی می گوید: ستار اهل تحلیل و بصیرت بود. در مورد مسائل دینی به خوبی صحبت می كرد و آدم عارف مسلكی بود. خیلی مطالعه داشت. خیلی روی مفاهیم قرآن و نهج البلاغه مطالعه داشت و برداشت و تحلیل های خوبی هم داشت. جابر زهیری طلبه دهه شصتی بود كه در كویت متولد شد، در ایران تحصیل كرد و در سوریه به شهادت رسید و به لحاظ درسی و اخلاقی نمونه بود.
سید مصطفی موسوی كه عنوان جوان ترین شهید مدافع حرم را دارد و یك دهه هفتادی است در رشته مكانیك مشغول به تحصیل بود. احسان میرسیار جزو شهدای مفقود الجسد مدافع حرمی بود كه پیكرش تا امروز به میهن بازنگشته است. شهید میرسیار مدرك كارشناسی ارشد علوم سیاسی داشت و برادرش درباره فعالیت های علمی و تحصیلات ایشان به «جوان» می گوید: پس از اینكه وارد سپاه شد و به خواسته اش رسید تحصیل را ادامه داد و فوق لیسانس علوم سیاسی گرفت. به مباحث سیاسی منطقه، اشراف كامل داشت. یك سال تمام برای پایان نامه اش وقت گذاشت و در این یك سال شاید در هفته دو شب به خانه می آمد. كتابخانه ملی می رفت و تحقیق می كرد و از آنجا محل كار می رفت و شب آنجا می ماند. پایان نامه جامع و كاملی نوشت طوری كه استاد راهنمایش می خواست آن را كتاب كند اما خودش گفت بنا به دلایلی نمی خواهد این كار را انجام دهد و گفته بود شاید بعداً این كار را انجام دهد.
شهید احمد مكیان متولد 1372 بود و هنگام شهادت 23 سال بیشتر نداشت. شهید حافظ 20 جزء قرآن بود و پدرش در رابطه با وضعیت علمی شهید بیان می گوید: «به حوزه سربندر رفتیم و به صورت غیر رسمی ثبت نام كرد. یك سال در این حوزه درس خواند و با نمرات بالا قبول شد و بعد با پذیرش و امتحان دادن در حوزه قم قبول شد و در مدرسه امام رضا(ع) نزدیك به چهار ماه درس خواند كه نام مدافعان حرم به گوشش رسید و از همانجا جرقه رفتنش زده شد. بعد از یك سال و با دوندگی بسیار موفق شد به سوریه برود.»
منبع : روزنامه جوان
