تله بی اعتمادی
این نوع آموزه های غلطی كه در ذهن خیلی از ما جای گرفته، پیش داوری هایی را به وجود می آورد كه باعث می شود خطا و خلاف نكرده را به دیگران نسبت دهیم.
این نوع آموزه های غلطی كه در ذهن خیلی از ما جای گرفته، پیش داوری هایی را به وجود می آورد كه باعث می شود خطا و خلاف نكرده را به دیگران نسبت دهیم. این پیش داوری ها بی اعتمادی به وجود می آورد. مثلا در ذهن پسری جا افتاده است كه زن ها می خواهند شوهرانشان را سركیسه كنند یا اینكه خانم ها با گریه شان می خواهند مردان را زمین بزنند و این ابزار دست خانم هاست! آن جوان هم از همان اول كه وارد زندگی می شود با چنین آموزه غلطی وارد می شود و حتی بدون آنكه خطایی دیده باشد به هیچ عنوان به همسرش اعتماد نمی كند. این فقط به خاطر همین آموزه های غلطی است كه در ذهن مان ساخته و پرداخته شده است. وقتی نسبت به دیگران اینگونه رفتار كنیم، منجر به آن می شود كه اگر عیب كوچكی داشته باشند، آن عیب در نظر ما بزرگ جلوه كند؛ یعنی با سوء ظن و پیش داوری نسبت به دیگران، آنها را به چشم یك دشمن تمام عیار می بینیم و هر خطایی را عمدی می پنداریم.
این نگاه نسبت به فرزندانمان نیز به همین ترتیب است. مثلا اینكه آدم بخواهد موبایل فرزندش را دائما چك كند تا ببیند به چه كسی پیامك می دهد و... خیلی پسندیده نیست زیرا این كار باید با لطافت خاصی انجام شود و اگر در آن دقت نشود، موجب تشدید و حساسیت زایی در محیط خانواده می شود. لذا این پیش داوری ها نه تنها افراد را اصلاح نمی كند بلكه رفتار غلط طرف مقابل را تشدید یا زیاد تر هم می كند و مهم تر از همه اینكه صمیمیت را می شكند. آدم نمی تواند با كسی صمیمی باشد كه نسبت به او قضاوت و پیش داوری غلطی دارد، چراكه آن پیش داوری ها، تمام ذهن آن فرد را مخدوش می كند به طوری كه مدام به او گمان بد دارد و هرگز به چنین شخصی تكیه نخواهد كرد.
منبع:همشهری انلاین
