تاثیر عصاره گیاهان دارچین و میخک بر روی میکروب های دهان- جلسه چهارم

عنوان پروژه: تاثیر عصاره گیاهان دارچین و میخک بر روی میکروب های دهان
زمینه: زیست شناسی، میکروبیولوژی
نوع پروژه: عملی - متوسط
مولف: سمانه فلاح زاده
جلسه چهارم
روش کشت باکتری های دهان وتاثیر دادن عصاره ها بر روی آن
اهداف جلسه
در این جلسه می خواهیم از دهان نمونه گیری کرده و باکتری های دهان را برروی محیط کشت باکتری کشت دهیم.
وسایل مورد نیاز
محیط کشت استریل باکتری که جلسه قبل  تهیه کردیم
سواپ استریل
 عصاره های گیاهی 
شعله 
پنبه و الکل
هزینه 
متوسط

تهیه دیسک از عصاره ها

در این قسمت باید عصاره های گیاهی را به صورت دیسک آنتی بیوتیکی درآوریم.پس ابتدا با کاغذ صافی دیسک هایی  می بسازیم که آغشته به عصاره گیاهی است. بدین صورت که  کاغذ صافی را با پانچ سوراخ سوراخ می کنیم و بعد دایره های درآمده از پشت پانچ را به عنوان پایه دیسک استفاده می کنیم. سپس کاغذ ها را درون عصاره هایمان  می اندازیم. به این ترتیب ما دیسک های آغشته به عصاره استریل خواهیم داشت.

نکته  : قبل از شروع این روش حتما کاغذ صافی و عصاره های گیاهی را با اتوکلاو استریل می کنیم.

روش کشت باکتری

چندین روش برای کشت باکتری ها وجود دارد.

روش کشت خطی

روشی متداول در آزمایشگاه میکروبیولوژی است که برای جداسازی باکتری ها به صورت کشت خالص استفاده می شود.باکتری ها به طور مشخص در اجتماعاتی مخلوط با گونه های متفاوت زندگی می کنند. روش کشت خطی در پلیت اولین گام برای شناسایی یک گونه خاص در مخلوطی از باکتری ها است. در این روش باکتری ها به کمک یک لوپ تلقیح رقیق می شوند، به طوری که سلول ها بر روی سطح  یک پلیت آگاردار پخش می شوند.مراحل کشت خطی در شکل زیر نشان داده شده است.

ما در این پروژه نیاز داریم تا کمی از باکتری های دهانمان  را به روش چمنی برروی محیط کشت، کشت دهیم.

روش کشت چمنی

برای انجام این نوع کشت از وسیله ای به نام سواب استفاده می کنیم که شبیه گوش پاک کن است اما برای نمونه برداری باکتری از سطوح مختلف ازجمله بدن خودمان(!) کاربرد دارد.

برای بررسی اثر  عصاره های دارچین  و میخک بر رشد یا عدم رشد باکتری های دهان نیاز به دو نمونه کنترل و شاهد  داریم برای تهیه نمونه شاهد (که فقط نمونه گیری از میکروب های دهان بدون تاثیر عصاره ها بر آن است).

ابتدا سوابی که در اتوکلاو استریل شده است را در دهان و در بین دندان ها به بزاق دهان آغشته کرده و بر روی محیط کشت در سه جهت مخالف می کشیم و در پایان نیز دور محیط را سواب می کشیم تا هیچ جای خالی بر سطح محیط نمانده باشد. سپس در ظرف محیط کشت را میبندیم. بر روی ظرف محیط کشت با ماژیک اسم و  شاهد بودن نمونه را یادداشت می کنیم.

برای تهیه نمونه کنترل ابتدا روش کشت چمنی را  بر روی  د و پلیت  دیگر که حاوی  محیط  استریل  است تکرار می کنیم  . حالا یاید روی این پلیت های  کنترل روش آنتی بیوگرام را انجام دهیم .

روش آنتی بیوگرام

پنسی را برداشته روی شعله می گیریم تا استریل شود و به کمک آن دیسک های آنتی بیوتیک را با فاصله بر روی محیط کشت کنترل که باکتری های دهان را به صورت چمنی روی آن کشت دادیم قرار می دهیم.  در یک محیط دیسک های مربوط به عصاره میخک ودر محیط دیگر دیس های مربوط به عصاره دارچین را قرار می دهیم.

بهتر است در هر محیط از 3 دیسک استفاده شود به طوری که حداکثر فاصله را با یکدیگر و با دیواره پلیت داشته باشند تا هاله ها به طور کامل قابل مشاهده باشند. بعد از قرار دادن دیسک ها کمی آنها را باپنس فشار می دهیم تا هنگام برگرداندن پلیت از سطح محیط کنده نشوند. 

پس از بستن درب ظرف محیط کشت بروی ظرف محیط کشت با ماژیک کنترل بودن نمونه را یادداشت می کنیم.
توجه- تمام مراحل بالا باید در شرایط استریل یعنی کنار شعله و در صورت امکان زیر هود میکروبیولوژی انجام شوند.
پلیت ها را وارونه کرده و در دمای 37 درجه سانتی گراد (دمای بدن انسان) در انکوباتور قرار می دهیم. 48 ساعت زمان می دهیم تا باکتری ها رشد کنند.

انکوباتور

یا گرمخانه وسیله ای است که برای رشد و تکثیر باکتری ها گرمای بهینه ایجاد می کند. به این دستگاه که ظاهری شبیه ماکروفرهای خانگی دارد می توان دما و زمان مورد نیاز برای رشد میکروارگانیسم را داد و محیط های کشت داده شده را درون آن قرار داد.