زیبایی‌شناسی قرآن در اعجاز بیانی آن است

 آیت الله معرفت در مراسم پایانی همایش بین‌المللی زیبایی‌شناسی دین گفت: اعجاز قرآن در دو بعد علمی و بیانی قابل بررسی است كه در این میان مهم‌ترین نوع اعجاز، اعجاز بیانی قرآن است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی تبیان به نقل از رسا، آیت‌ الله محمدهادی معرفت در این مراسم با بیان این مطلب افزود: اسلام و قرآن دعوت خویش را بر پایه هنر و نیز معجزه خویش را در غالب هنر گذاشته است. قرآن در عین زبیایی ظاهری دارای عظمت معنایی است، در حالی كه شاهنامه فردوسی تنها ظاهری زیبا دارد، اما در پشت آن چیزی ندارد.
وی تصریح كرد: اعجاز بیانی قرآن مهم‌ترین بعد اعجاز قرآنی است كه از همان روزگار نخست نزول وحی مطرح بود و وسعتی لایزال دارد. محمد عبده در این باره می‌گوید: «ما امروزه اعجاز زبیایی قرآن را لمس و حس می‌كنیم، چرا كه بزرگ‌ترین اثر ادب عربی است كه عرب نتوانست به آن تحدی كند بنابراین باید اعجاز بیانی قرآن را در حد توانایی لمس كرد.
این قرآن پژوه حوزه علمیه قم نخستین كسی را كه در تاریخ اسلام به اعجاز زیبایی پرداخت «بوسیكی الخطایی» (در قرن سوم) معرفی كرد و گفت: الخطابی رساله‌ای در ۳۰ صفحه دارد كه اعجاز را بیشتر در گزینش كلمات قرآن جسته و از قضا بسیار خوب از عهده آن برآمده بنابراین رویكرد بیانی به اعجاز قرآن سابقه‌ای دراز دارد.
به گزارش ایكنا، نویسنده «التفسیر والمفسرون» به توصیف ویژگی‌های زیباشناختی بیانی قرآن پرداخت و یادآور شد: آوا، آهنگ جمله‌ها و لحن و ادای زیبایی قرآن ویژگی است كه غیرقابل تقلید است. ادب عربی كه در شعر و سجع و نثر سرآمده بود، قرآن همه آن ویژگی‌ها را با هم جمع كرد و تنها به یكی از آنها معطوف نبود، چرا كه اگر شعر تأثیر بر شعور می‌گذارد، اما در قافیه آزاد نیست، یا «نثر آزاد» است اما زیبایی ندارد، اما قرآن در هیچ یك از آنها حتی در سجع تكلف نكرد.