FATF، توطئه ای علیه مقاومت

FATF، ایران را در فهرست دولتهای «غیرهمکار» و «مناطق پرخطر» از نظر مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم قرار داده است. از این رو بانکها و موسسات اعتباری دنیا در ارتباط با شرکتهای ایرانی بسیار احتیاط کرده و اغلب از همکاری سر باز می زنند.

بخش سیاست تبیان

گروه کاری اقدام مالی (FATF) از سال 1989 و زیر نظر گروه هفت کشور صنعتی (G7) ایجاد شد. این گروه، به عنوان یک سیاستگذار پرنفوذ در حوزه مبارزه با پولشویی و مبارزه با تأمین مالی تروریسم، دستورالعمل ارائه می کند.

FATF، ایران را در فهرست دولتهای «غیرهمکار» و «مناطق پرخطر» از نظر مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم قرار داده است. از این رو بانکها و موسسات اعتباری دنیا در ارتباط با شرکتهای ایرانی بسیار احتیاط کرده و اغلب از همکاری سر باز می زنند. ریشه این عدم تبادلات مالی با جمهوری اسلامی ایران در وزارت خزانه داری آمریکا است، به عنوان مثال کشور عربستان که حامی مالی داعش است، در لیست سیاه گروه FATF  قرار ندارد و با بانک های جهانی مبادلات مختلف مالی دارد.

بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، ریشه مشکلات تبادلات بانکی در دوران «پسابرجام» را در محدودیت های اعمال شده توسط FATF می داند. برخی از کارشناسان اقتصادی دولت معتقدند «برجام» صرفاً یک پوسته سیاسی است که برای رسیدن به مغز (هدف) اقتصادی آن، مقدمات و زمینه سازی هایی لازم دارد که یکی از این زمینه ها پذیرش تعهدات FATF است.

گروه FATF ،24 ژوئن 2016 با صدور بیانیه ای در جلسه دوره ای خود در بوسان کره جنوبی  تمام اقدامات مقابله ای قبلی ضد نظام پولی و مالی ایران را به مدت یک سال تعلیق و در بیانیه خود اعلام کرد: «به دلیل آنکه ایران در سطوح سیاسی بالا تعهد کرده است طرحی را با عنوان برنامه اقدام یا Action plan اجرایی کند، به صورت موقت و برای 12 ماه از لیست اقدامات متقابل (لیست سیاه) خارج می شود». گفتنی است طرح «برنامه اقدام» حتی برای کارشناسان و ناظران داخلی شفاف نیست.

قرار است FATF در این دوره یک ساله، اقدامات ایران برای اجرایی کردن «تفاهم نامه» را رصد کرده و در پایان برای گامهای بعدی تصمیم گیری کند بنابراین ایران همچنان در لیست کشورهای «غیرهمکار» باقی می ماند و در عین حال این «تفاهمنامه مبهم» به منزله زمینه سازی برای پذیرش تعهداتی است که روابط محرمانه مالی ایران را تحت نظارت سازمان های بین المللی قرار می دهد و تبعات فراوانی برای ایران به دنبال دارد، در ذیل به مواردی از آن اشاره می شود:
 تحریم شخصیت های ایرانی که در لیست سیاه وزارت خزانه داری آمریکا هستند در بانک های داخلی ایران
 نفوذ اطلاعاتی در سیستم های مالیِ ایران
 دسترسی به اطلاعات تراکنش های مالی نظام بانکی ایران
 خطر همکاری اطلاعاتی و قضایی نظام بانکی ایران با FATF
 اعمال محدویت در حمایت از محور مقاومت.

آمریکایی ها با اتهام زنی هایی علیه ایران مبنی بر «حمایتهای ایران از تروریسم»، «محدودیت در برنامه های دفاعی و موشکی ایران» و ... همواره تلاش داشته اند تا جمهوری اسلامی را در افکار عمومی به انزوا کشیده و در برابر خواسته های خود تسلیم نمایند و این بار با طراحی موذیانه ای، با محوریت FATFدر قالب تفاهمنامه مبهمی با عنوان «Action plan» و تعلیق موقت ایران از لیست سیاه خود، به ازای اعطای امتیازات نامشخص از طرف مسئولان اقتصادی دولت سعی در اجرای برنامه ای دارند که می توان از آن به عنوان «توطئه ای علیه مقاومت» یاد کرد.