تبیان، دستیار زندگی
اختلاس 123 میلیاردی بانک صادرات در سال 74، جامعه انقلابی ایران را در شوکی دیگر فرو برد . . .
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرایی بقای جمهوری اسلامی

اختلاس 123 میلیاردی بانک صادرات در سال 74، جامعه انقلابی ایران را در شوکی دیگر فرو برد . . .

بخش سیاست تبیان

جمهوری اسلامی، انقلاب، بانک صادرات، هاشمی رفسنجانی، اختلاس، دوران سازندگی، تاریخ ایران

به گزارش تبیان به نقل از خبرگزاری تسنیم، پرویز امینی، جامعه شناس و کارشناس مسائل سیاسی نامه ای کنایه آمیز خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی نوشته است. او در این نامه از موضع پرسش درباره چرایی بقای جمهوری اسلامی علی رغم کثرت دشمنی ها در داخل و خارج، آیت الله هاشمی رفسنجانی را مخاطب خود گرفته است.

متن کامل نامه امینی به شرح زیر است:

جناب هاشمی رفسنجانی! سالهاست که فکر و عمل و مواضع شما، یکی از مشغولیت های ذهنی بنده است که بخش هایی از نتایج این مشغولیت ذهنی در قالب گفتار و گفتگو و یادداشت در رسانه ها منتشر شده است. اما مدتی است که منظر تازه ای برایم پیدا کرده اید. منظری که بنده را نسبت به شما مدیون و شما را شایسته سپاسگزاری می کند. شما در بنیادی ترین بینش های بنده نسبت به جهان و عالم، نقش ایفا کرده اید و به صراحت می گویم که تأمل بر روی شما، باعث تقویت نگرش توحیدی اینجانب شده است.

حدود چهار میلیون نفر تحت پوشش کمیته امداد، ماهانه 50 هزار تومان مستمری می گیرند که اگر یارانه حذف شود، رقمشان به ده میلیون نفر می رسد!

با اینکه چندان با مطالعه و خواندن بیگانه نیستم و با برخی آثار بزرگان اهل معرفت از مرحومان علامه طباطبایی و شهید مطهری تا جناب مصباح و جوادی آملی و... آشنایی دارم، باید اعتراف کنم که نمی توانم علی رغم آثار ارزشمند چنین بزرگانی، نقش شما را  در تقویت بینش توحیدی خود به عالم، انکار کنم. به نظرم اگر بنده بتوانم تجربه خود را از تأمل بر روی شما به هم نسلان و حتی نسل های آینده منتقل کنم، برای آنها و برخی دیگر افراد حتی از نامداران تفکر نیز، چنین اتفاقی خواهد افتاد.

برای بازگویی این تجربه، ناگزیر به بیان مقدمه ای هستم. «لایب نیتس»؛ از متفکران فلسفی بعد از «دکارت»، این مسئله را مطرح می کند که ما همواره از «وجود» چیزها پرسش می کنیم، درحالیکه می توانیم از «عدم» آنها سئوال کنیم. در واقع ما می توانیم پرسش کنیم که چیزهایی که می توانستند نباشند، چرا هستند؟ متفکران دوران سازی مثل «هایدگر»، این پرسش لایب نیتس را بنیادی تلقی کرده اند و در رساله های خود از جمله رساله معروف «درآمد به مابعدالطبیعه» به آن پرداخته اند.

به نظرم این پرسش لایب نیتس زوایه نویی در مواجهه با جمهوری اسلامی ایجاد می کند. چون ما همواره به گونه ای درباره جمهوری اسلامی صحبت کرده ایم که همواره وجود آن را مفروض گرفته ایم و غالبا درباره کم و کیف و تغییرات این وجود بحث کرده ایم. اما وقتی به صحنه واقعی نگاه می کنیم، می بینیم که پرسش جدی برای مواجهه با جمهوری اسلامی، پرسش عدمی و لایب نیتسی است. یعنی جمهوری اسلامی که هست، می توانست نباشد. پس چرا هست؟

از یک طرف به صف دشمنان جمهوری اسلامی که نگاه می کنیم، می بینیم یک جبهه بزرگی از نظر قدرت مادی نظامی و مالی و رسانه ای و تبلیغاتی و در عالی ترین سطح  از نظر درجه خصومت و دشمنی در برابر آن صف آرایی کرده اند که با امکانات و عِدّه و عُدّه جمهوری اسلامی، قابل مقایسه نیستند اما جمهوری اسلامی حدود چهار دهه است علی رغم این جبهه سنگین تهاجم، موجودیت و اقتدار خود را حفظ کرده و حتی در عرصه هایی دارای نفوذ و تأثیرگذار در مسایل منطقه ای و حتی فرامنطقه ای خود است.

اینجاست که سئوال لایب نیتسی موضوعیت دارد. یعنی طبیعتاً با این حجم و سطح از دشمنی، نباید از جمهوری اسلامی اثری باقی می ماند. در واقع  جمهوری اسلامی می توانست نباشد، پس چرا هست؟

چرخ دهنده های ماشین مدیریت شما در دوره سازندگی آنها را بوجود آورد.

از طرف دیگر به صف مدعیان انقلاب که جنابعالی نمونه اعلی آن هستید که از حسین شریعتمداری تا جناب جوادی آملی اجماع دارند که شما استوانه نظام و انقلاب هستید، نگاه می کنیم (البته می دانم که شما این تعبیر را قبول ندارید چون باور شما این است که شما خود نظام هستید نه استوانه آن)، می بینیم که دست کم در دوره سازندگی، پتک هایی که ناشی از پراگماتیسم ویرانگر شما بر پیکره انقلاب اسلامی زده شد، الگوی رجایی وار مدیریت کشور را کاملا در هم کوبید.

به صراحت در اولین سال های بعد از جنگ و از پشت تریبون نماز جمعه و در مقام رئیس جمهور گفتید که اگر به لحاظ اقتصادی ناتوان هم هستید، لازم است برای ایجاد قضاوت مثبت دیگران درباره ما، مانور تجمل بدهید و مدیریت کشور را با جلوه هایی از تجمل زینت دهید! در حالیکه فرهنگ امام و انقلاب به ما گفته بود که اگر هم دارا و از نظر اقتصادی توانمند هستید، دنبال تجمل و تجمل گرایی نباشید. و شما امر می کردید که اگر ندارید هم تظاهر به داشتن کنید! می بینید چه پتکی بر سر ارزش های انقلاب زده اید؟

همین فضا بود که شهردار وقت تهران؛ فرزند خلف پراگماتیسم ویرانگر شما، گفت تهران مدرن هزینه دارد و هزینه آن را شهروندان آن باید بدهند و  کسانی که نمی توانند و محروم اند، باید تهران را ترک کنند! انقلابی که بر مبنای ترجیح یک موی کوخ نشنیان به کاخ نشینان شکل گرفته و بنا شده بود، یک دهه بعد در زیر پتک های سهمگین شما، کارش به جایی رسید که محرومان را به دلیل «نداری اقتصادی»، از تهران باید اخراج کنند!

شورش های شهری در مشهد و اسلامشهر و... که مردم را در اعتراض به دولت شما به واکنش کشاند، یک اتفاق شوک آور بود چرا که تنها یک دهه بعد از انقلاب، با آن اجماع بزرگ مردمی، اتفاق نادر و غیرمنتظره ای به حساب می آمد که چرخ دهنده های ماشین مدیریت شما در دوره سازندگی آنها را بوجود آورد.

اختلاس 123 میلیاردی بانک صادرات در سال 74، جامعه انقلابی ایران را در شوکی دیگر فرو برد! جامعه ای که انتظار چنین فساد بزرگی در جمهوری اسلامی را نداشت. البته بعدا فسادهای مالی و اداری، به یک جریان عادی در مدیریت کشور تبدیل شد. به طوری که در این دو دهه گذشته تیتر روزنامه ها از اخبار فسادهای مالی بزرگ انباشته شده است. شما با قاطعیت و قدرت، سنگ بنای آن را گذاشتید.

آنجا که بعداً گفتید در قبال 10 میلیارد تومان هزینه سد، 500 میلیون اختلاس ایرادی ندارد. شما فساد را مشروع کردید! و راهی برای توجیه فساد باز کردید که به تدریج تبدیل به یک آزادراه چند بانده برای فساد در مدیریت کشور شد که آخرین خروجی آن، حقوق های نجومی 60 و 70 و 80 و... میلیونی است. درحالیکه حدود چهار میلیون نفر تحت پوشش کمیته امداد، ماهانه 50 هزار تومان مستمری می گیرند که اگر یارانه حذف شود، رقمشان به ده میلیون نفر می رسد!

عمر سیاسی شما رو به پایان است اما آثار پتک هایی که بر پیکره انقلاب اسلامی زده اید، حالاحالاها بلای جان آن خواهد بود. اخیرا نیز که قدرت دفاعی جمهوری اسلامی را هدف گرفته اید و می خواهید بعد از کارستانی که در اقتصاد و مدیریت و سیاست و فرهنگ در این چند دهه بعد از انقلاب کرده اید، جای خالی امنیت مردم را نیز در این کارنامه پر کنید! تلاشتان را بکنید. شاید بتوانید!

بنابراین جناب هاشمی! با وجود مدعیانی چون شما برای انقلاب، پرسش لایب نیتسی یا همان پرسش عدمی، اولویت و موضوعیت دارد. در واقع با آنچنان دشمنانی و با اینچنین دوستانی مثل شما، چرا جمهوری اسلامی وجود دارد، درحالیکه طبیعتا نمی باید می بود؟

اینجاست که نقش شما در تقویت بینش توحیدی امثال من روشن می شود. چون پاسخ این است این ماندگاری جمهوری اسلامی علی رغم این دشمنان و مدعیانی مثل جنابعالی، خود مهمترین دلیل و به زبانی دیگر غیرقابل خدشه ترین دلیل برای اثبات خداوند است.

«کانت» از فیلسوفان دوران ساز تاریخ تفکر، بعد از دریافت نوشته ای از «هیوم» گفته بود که هیوم، من را از خواب جزمیت بیدار کرد و مطابق آن در کتاب «نقد عقل محض» بیان کرده است که عقل نظری قادر نیست نه در اثبات و نه در رد خداوند و دیگر مسائل متافیزیکی، حکم معتبر بدهد. اما اگر کانت دوره جمهوری اسلامی و خصوصا مواضع و عملکرد مدعیانی مثل شما را دیده بود، احتمالا می گفت هاشمی من را از خواب جزمیت بیدار کرد. چرا که هاشمی در تجربه جمهوری اسلامی نشان داد خداوند آنچنان واضح و آشکار وجود دارد که حتی نیاز به استدلال عقل نظری نیست!


منبع : تسنیم

این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .