ناسزا گویی را به خاطره ها بسپارید

امیر لطفی حقیقت  استاد دانشگاه و  روان شناس اظهار داشت: ناسزاگویی، بددهنی و بیان کلمات ناشایست یکی از خصایص نامناسب است که زندگی اجتماعی افراد را در برمی گیرد و فرد با تخلیه فشار های عصبی سعی در سرکوب اطرافیان می کند.

وی افزود: افرادی که سابقه تحقیر در جامعه و خانواده را دارند بیشتر به دنبال سرکوب دیگران بوده و با ناسزاگویی سعی در رفع خلاء های شخصیتی خود دارند.

لطفی حقیقت در ادامه گفت: تحقیر کلامی می تواند منشاء های متفاوتی داشته باشد از کمبود های کلامی و تضاد طبقاتی گرفته تا رفع نیاز قدرت نمایی، عصبانیت های ناشی از مشکلات خانوادگی و غیره.

این استاد دانشگاه افزود: بددهانی از اعتبار و شأن افراد کاسته و با زیر سؤال بردن شخصیت  آنان روابط اجتماعی را خدشه دار می کند.

لطفی حقیقت با اشاره به اینکه رضایت از زندگی می تواند تنش های موجود را به حداقل برساند، گفت: با حاکم کردن اخلاق و معنویت می توان سلامت رفتاری را به ارمغان آورد و نشاط را به حداکثر رساند.

وی درپایان با بیان اینکه با تقویت خودکنترلی می توان اصول اخلاقی را بازسازی کرد، گفت: جریمه کردن بعد از ناسزاگویی و همچنین تشویق به هنگام کنترل از ارتکاب بددهانی اراده فرد و انگیزه لازم برای ترک را افزایش می دهد و کنترل فردی را به همراه دارد.

---