والدین کلاس اولی ها

یادمان باشد کلاس اول درس عشق به آموختن است و نه گریز از آموزش

پیشتر در مورد مشکلات والدین با شروع سال تحصیلی جدید  و کمک والدین به کلاس اولی ها توصیه هایی داشته ایم .
حال برای شروع سال تحصیلی جدید توصیه هایی دیگر برای والدینی که اولین بار رفتن فرزندشان را به مدرسه تجربه می کنند داریم.
درست است که بعضی از کودکان قبل از بازگشایی مدارس و حضور در کلاس اول به مراکز آموزشی چون مهد کودک و پیش دبستانی پا می گذارند و مفهوم معلم، آموزش، درس، نظم و انضباط را می آموزند اما هیچ چیزی تجربه اول نمی شود.
روزهای اول همیشه برای برخی نوآموزان که تمام وقت خود را در خانه کنار والدین به بازی و استراحت می گذراندند خسته کننده است، به همین دلیل چند هفته ای طول می کشد تا چنین دانش آموزانی به وضعیت جدید خویش عادت کنند. شاید به همین علت است که بعضی بچه ها وقتی به خانه می آیند بسیار خسته هستند و کارهایی دور از انتظار انجام می دهند! باید بدانید که بردباری و برخورد آرام و مهربانانه والدین کمک فراوانی در سازش دادن دانش آموزان با وضعیت جدید می کند.

دانش آموزان به خانواده و والدین خود بخصوص مادر وابسته هستند. این وابستگی اگر عادی و در حد معمول باشد مشکلی ایجاد نخواهد کرد، اما اگر کودک بدون مادر خود نه جایی برود، نه به تنهایی بماند و نه بازی کند هشداری برای والدین محسوب می شود. این مسئله زمانی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد که دانش آموز در سال تحصیلی قدم به مدرسه می گذارد و مجبور است برای کسب علم و دانش ساعاتی را خارج از خانه و دور از مادرش بگذراند. البته بیشتر کودکان وقتی برای اولین بار به محیط شلوغ و پر سر و صدای مدرسه پا می گذارند احساس ترسی ناشناخته از مواجه شدن با محیط جدید و دوری از محیط امن خانه را دارند، اما با گذشت زمان و خوگرفتن با همکلاسی های جدید و معلم که شباهتی به مادر خود دارد این احساس از بین رفته و به آرامش می رسند.

برای مقابله با این نوع استرس نوآموزان از مدرسه و دوری از خانواده برای ساعاتی از روز بهتر است، والدین قبل از شروع سال تحصیلی کودک را به مدرسه ببرید و تایم کوتاهی را در مدرسه بمانید و در مورد محیط جدید برایش توضیح دهید و با خرید لوازم مدرسه ذهن نوآموز خود را آماده رفتن به مدرسه کنید.

برخی از دانش آموزان در روز اول مدرسه استرس خود را از مدرسه رفتن با گریه ، تعریق دست ها و در پاره ای بی  اختیاری در کنترل ادرار بروز می دهند، و به محض اینکه والدین تصمیم می گیرند که کودکشان به مدرسه نرود تمام این حالات رفع شده و به حالت اولیه خود برمی گردد، لازم است والدین و اولیای مدرسه با صبوری با اینگونه دانش آمو.زان رفتار کنند.
گاهی اوقات دلیل ترس از درس و مدرسه، شنیدن خاطرات بد و نا مطلوب از مدرسه، تنبیه شدن و ترس از معلم و دوری از مادر می باشد که باعث این گونه ناراحتی ها می شود البته خجالتی بودن بعضی از دانش آموزان، اختلالات روانی، نداشتن اعتماد به نفس نیز می تواند مشکل ساز باشد که در این شرایط باید دانش آموز را کاملاً درک کرده و به زور و اجبار او را راهی مدرسه نکنید.

گاهی اوقات والدین در خصوص مدرسه رفتن یادگیری و توانمندی نوشتن برای کودک زیاد توضیح می دهند و این موضوع را برای آنها برجسته تر می کنند و باعث ترس دانش آموز از مدرسه و درس و نمره شود، خوب است اجازه دهید خود دانش آموز با گذشت زمان با قرار گرفتن در محیط آموزشی مدرسه به مفهوم مدرسه رفتن و آموختن پی  ببرد.

شیوه رفتار اولیای مدرسه در بدو ورود دانش آموزان کلاس اولی بسیار مهم است، شادابی محیط مدرسه و کلاس اول از اهمیت ویژه ای برخوردار است، تا دانش آموز بیشتر با این محیط آشنا گردد.

برای بازدهی بهتر در یادگیری دانش آموزان، ابتدا لازم است که یک برنامه غذایی درست و بموقع داشته باشد، مسئله بعدی که باید به آن توجه شود استراحت کردن است که از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.

 برای جلوگیری از کسالت و خواب آلودگی دانش آموزان ساعت خواب آنها را تنظیم کنید و او را وارد یک برنامه خواب منظم کنید طوری که ساعت 9 شب حتما به تختخواب برود و صبح ساعت مشخصی از خواب بیدار شود در این صورت صبح ها به راحتی و با شادابی از خواب بیدار می شود. ابتدا اجرای این برنامه شاید مشکل باشد اما اگر فرزندتان از هم اکنون که اولین روز ورود به مدرسه اش می باشد با لزوم برنامه ریزی و رعایت نظم و انضباط آشنا شود، بدون شک در آینده از مشکلات ناشی از بی نظمی رنج نخواهد برد.

به او اطمینان دهید آموزگارش مهربان است و او را حمایت خواهد کرد. دانش آموز باید دریابد که در محیط مدرسه، سرپرست و حامی دومی دارد و او معلم اوست.
به او بیاموزید تلاش کند تمامی مدتی را که در مدرسه به سر می برد از نصایح و توصیه های اولیای مدرسه پیروی کند تا بیشتر با محیط آشنا شود و قوانین لازمی را که باید به آن عمل کند بشناسد تا دچار تعارض میان خانه و مدرسه نشود زیرا این تعارضات اثرات سویی بر شخصیت دانش آموز ان می گذارد و نقش مهمی که اولیای خانه و مدرسه به عهده دارند، کاستن هر چه بیشتر این تعارضات  می باشد.

روزهای اول بهتر است برای رفتن و برگشتن از مدرسه دانش آموز را همراهی کنید. شاید مجبور باشید برای این کار ساعت کاریتان را طوری تنظیم کنید که خودتان یا همسرتان او را تا مدرسه همراهی کنید و اگر قرار است هنگام بازگشت به دنبالش بروید به او بگویید و حواستان باشد که سر ساعت آنجا باشید.
صبح ها برای رساندن دانش آموز به مدرسه بموقع حاضر شوید، فراموش نکنید زود رسیدن و انتظار کشیدن زیاد هم، ممکن است ایجاد خستگی و استرس  را در دانش آموز باعث شود.

همان طور که صبح هنگام شروع مدرسه دانش آموز را همراهی می کنید، هنگام تعطیل شدن دانش آموز نیز به موقع دنبال او بیایید و در راه برگشت به صحبت های او درباره مسائلی که آن روز پشت سر گذاشته است با علاقه گوش دهید.

در اوایل سال دانش آموزان را در آماده سازی کیفشان برای وسایل مورد نیازی که باید به مدرسه ببرند (مطمئن شوید لیوان، دستمال و وسایل شخصی خود را به همراه داشته باشد و یادآور شوید که این وسایل فقط مخصوص استفاده خود اوست) کمک کنید تا تکالیفشان و وسایلی را جا نگذارند و به مرور انجام این وظیفه را به عهده خودشان بگذارید تا احساس مسئولیت کنند.
اگر کفش بندی برای رفتن به مدرسه برای کودک خود خریده اید به او بستن بند کفش را آموزش دهید تا در مدرسه به مشکل بر نخورد .
اگر دانش آموز بتواند نیازهای اساسی را بدون تکیه به بزرگان انجام دهد راحت تر به مدرسه می رود و از دوری والدین خود احساس ترس و نگرانی نخواهد داشت. (یکی از نیازها برای دانش آموز این است که چگونه می تواند در مدرسه به تنهایی به دستشویی برود.)
منبع: http://www.raheroshdsch.ir

مرکز یادگیری سایت تبیان - مرجان سلیمانیان